........Πήραμε αντίδωρο και άρτο ποτισμένο με το γλυκό νάμα και στην συνέχεια ανεβήκαμε στο αρχονταρίκι …Εκεί μετά το συνηθισμένο αγιορείτικο κέρασμα ,λουκούμι και ρακί μας τακτοποίησαν στο δωμάτιο δίπλα στον εξώστη με την μαγευτική θέα ακριβώς απέναντι από το καθιστικό με την βιβλιοθήκη για τους επισκέπτες …-Ξέρετε το θαύμα που έγινε εδώ στο μπαλκονάκι πριν χρόνια μας ρώτησε ένας από τους υπόλοιπους προσκυνητές ενώ καθόμασταν στο πασίγνωστο μπαλκονάκι της Διονυσίου… Πριν από λίγα χρόνια ένας δόκιμος ή νέος μοναχός ,δεν θυμάμαι καλά ,βρισκόταν ένα χειμωνιάτικο βράδυ εδώ μέσα στην βιβλιοθήκη και τακτοποιούσε ,λίγο πριν κλειδώσει… Από το παράθυρο διέκρινε την φιγούρα ενός μοναχού να περπατάει εδώ που βρισκόμαστε και βγήκε έξω να δει ποιος ήταν θεωρώντας όπως ήταν φυσικό ότι ήταν κάποιος αδερφός από την συνοδεία …Βγαίνοντας αμέσως από την μοναδική πόρτα είδε τον μοναχό μπροστά στα μάτια του να εξαφανίζεται στο κενό !!!! Έντρομος και φοβούμενος τις γνωστές πλάνες του μισόκαλου , ειδοποίησε τον πρώτο αδερφό του που συνάντησε και εκείνος ο οποίος ήταν πολλά περισσότερα χρόνια από αυτόν στην Μονή τον καθησύχασε λέγοντάς του να μην ανησυχεί μιας και ο Τίμιος Πρόδρομος πολλές φορές επισκέπτεται την Μονή τους την οποία και αγαπά ιδιαιτέρως μιας και είναι ο προστάτης της … Θαυμάσαμε όχι μόνο το μεγαλείο της πίστης μας μα και την φυσικότητα και την σιγουριά με την οποία απάντησε ο μεγαλύτερος μοναχός …Ο Τίμιος Πρόδρομος ήταν …..
ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου