Ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας κήρυξε τον θείο λόγο, τονίζοντας:
«Σήμερα στην ευαγγελική περικοπή παρακολουθήσαμε την παραβολή του σπορέα, η οποία μας υπενθυμίζει ότι όλοι εμείς πρέπει να είμαστε επιμελείς ακροατές και εφαρμοστές του λόγου του Θεού. Ο άνθρωπος έρχεται σε αυτό τον κόσμο για να σπείρει καλό. Οι καρποί της ζωής μας εξαρτώνται από το τι είδους σπόρους ρίχνουμε γύρω μας. Ο Κύριος μας οδήγησε στην Εκκλησία για να ακούμε το λόγο του Θεού και να είμαστε συνεργοί του στη διάδοση του λόγο μέχρι τα πέρατα της οικουμένης, δηλ. να είμαστε σπορείς. Η ζωή μόνο τότε έχει αξία όταν φέρνει καρπούς. Ένας άκαρπος άνθρωπος δεν ακολουθεί τον προσδιορισμό του. Ένας χριστιανός, μέλος της Εκκλησίας του Χριστού, ο οποίος δεν σπέρνει το λόγο του Θεού, δεν ανταποκρίνεται στην κλίση του Κυρίου.
Ορισμένοι μοιάζουν με το πετρώδες έδαφος: ο σπόρος του λόγου του Θεού είναι σπαρμένος στις καρδιές τους, αλλά διότι δεν έχει ρίζα, δε φυτρώνει. Δεν είναι σπάνια οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως ορθόδοξοι, ακολουθούν φαινομενικά τα τυπικά, ενώ δεν έχουν ρίζες, δηλαδή δεν είναι στερεωμένοι καλά στην πίστη, και ο λόγος του Θεού παραμένει άγονος. Δέχονται το λόγο του Κυρίου, αλλά τα ζιζάνια των γήινων μεριμνών, θλίψεων και αναγκών δεν αφήνει να φυτρώσει αυτός ο λόγος μέσα τους. Είναι εκείνοι στους οποίους «εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν»(Λκ. 8.12).
Και μόνο εκείνοι, οι οποίοι μοιάζουν με το εύφορο έδαφος, καλλιεργούν μέσα τους το λόγο του Θεού, ο οποίος καρποφορεί πολλαπλασίως. Αντιλαμβάνονται το λόγο της ελεύσεώς τους σε αυτόν τον κόσμο και διατί ο Κύριος τους οδήγησε στην Εκκλησία. Αντιλαμβάνονται ότι κάθε μέρα της επίγειας ζωής, η οποία δόθηκε από τον Θεό, δεν πρέπει να βιωθεί άνευ ωφέλειας. Ο άνθρωπος είναι ικανός να κάνει μεγάλα έργα, να πετύχει κατορθώματα στο χώρο της ιεραποστολής, να γίνει ένας καλός σπορέας του λόγου του Θεού. Ο καθένας από μας μπορεί κατά δύναμιν και πρέπει να καλλιεργεί αυτά στο χωράφι του Θεού.
Ο Κύριος λέγει ότι «ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ολίγοι» (Λκ. 10.2). Γύρω από κάθε άνθρωπο ευρίσκεται αυτό το ακαλλιέργητο χωράφι. Αυτό το έδαφος ορισμένες φορές είναι καλό, ενίοτε πετρώδες, καμιά φορά φυτρώνουν ζιζάνια και τα πετεινά μπορούν ακόμα να έρθουν και να φάνε αυτά που είχαμε σπείρει…και όμως πρέπει να σπείρουμε το λόγο του Θεού και να γίνουμε καλό παράδειγμα για τους γύρω μας. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Κύριος μας κάλεσε να σπείρουμε το σπόρο, ο οποίος θα φυτρώσει είτε ακόμα ευρισκόμαστε εν ζωή είτε μετά και θα φέρει ένα καλό καρπό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου