Οι πιστοί της Επαρχίας της Σαγγάης έτρεφαν βαθειά αισθήματα
αγάπης και σεβασμού προς τον Αρχιερέα τους, όπως φαίνεται και από
το εξής απόσπασμα επιστολής τους προς τον Μητροπολίτη
του Χαρμπιν Μελέτιο το 1943:
«Εμείς οι λαϊκοί δεν μπορούμε ούτε να προσεγγίσουμε τις ευρείς γνώσεις του της θεολογίας, της πολυμαθείας του, των ομιλιών του, βαθέως εμποτισμένων από την Αποστολική Πίστη, οι όποιες εκφωνούνται σχεδόν καθημερινώς και εκδίδονται τακτικώς.
Εμείς, ό λαός της Σαγγάης, θα ομιλήσουμε γι αυτό που βλέπουμε και αισθανόμενα στην πολυεθνική πόλι μας, από την ημέρα της ελεύσεως του Επισκόπου μας, αυτό που βλέπουμε με τα αμαρτωλό μάτια μας και αυτό πού αισθανόμενα με την χριστιανική καρδιά μας... Από την ημέρα της ελεύσεως του: το λυπηρό φαινόμενο τού διχασμού των εκκλησιών σταμάτησε ορφανοτροφεία τού Αγίου Τύχωνος Ζαντόνσκ, το όποιο τρέφει, ενδύει και μορφώνει 200 παιδιά, κτίσθηκε εκφωνούνται τού μηδενός- σταδιακώς, ή κατάστασης τού πτωχοκομείου τού Αγίου Φιλάρετου του ελεήμονος καλυτέρευσε· τούς αρρώστους σε όλα τα νοσοκομεία τής Σαγγάης έπισκέπτονται Ιερείς και τούς μεταλαμβάνουν κανονικώς και, σε περίπτωση θανάτου, ακόμη και αστέγων, επιτελείται ευπρεπής κηδεία τούς ψυχοπαθείς, οι όποιοι μένουν σε νοσοκομείο μακριά από την πόλι, τούς επισκέπτεται ό ίδιος προσωπικώς· οι φυλακισμένοι έχουν την δυνατότητα να προσεύχονται και να μεταλαμβάνουν σε Θ. Λειτουργίες πού τελούνται στις φυλακές κάθε μήνα.
Δίδει σοβαρή προσοχή στην διαπαιδαγώγηση των νέων με το αυστηρό Ορθόδοξο και εθνικό μας πνεύμα. Σε πολλά μ ή ρωσικά σχολεία, τα παιδιά μας διδάσκονται θρησκευτικά μαθήματα. Στις δύσκολες στιγμές τής ζωής τής Κοινότητος μας βλέπουμε πώς μάς οδηγεί, υπερασπιζόμενος εμάς και τις αιώνιες ρωσικές ηθικές αρχές. Όλες οι ομάδες των αιρετικών και οι ομολογίες των ετεροδόξων, κατανοούν πλέον, ότι το να πολεμήσουν τέτοιον στύλο τής Ορθοδόξου Πίστεως είναι πάρα πολύ δύσκολο.
Ό Επίσκοπος μας ακούραστα επισκέπτεται τούς Ναούς, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τις φυλακές, τις πολιτικές και στρατιωτικές οργανώσεις, πάντοτε μεταφέρων μαζί του την ειρήνη και την πίστη.
Από την ημέρα τής ελεύσεως του ούτε ένας άρρωστος δεν έμεινε χωρίς την ευχή του και την προσωπική του επίσκεψι. Με την ευχή τού φωτιστού μας πολλοί έλαβαν ανακούφιση και υγεία. Εκείνος, σαν πυρσός, φωτίζει την άμαρτωλότητά μας, σαν σήμαντρο ξυπνά την συνείδησί μας και διεγείρει τις ψυχές μας στον χριστιανικό αγώνα, μας προσκαλεί ως καλός ποιμήν για λίγο να αφήσουμε την γη και την κοσμική φθορά και να ά\/υψώσουμε τούς οφθαλμούς μας στον ουρανό, "όθεν ήξει ή βοήθεια ημών". Δηλαδή, είναι παράδειγμα, όπως γράφει ό Απόστολος Παύλος, "εν λόγω, ενδύει άναστροφή, ενδύει αγάπη, ενδύει πνεύματι, ενδύει πίστει, ενδύει άγνεία" (Α' Τιμοθ. δ' 12)!».
Οι ευσεβείς Ρώσοι δεν λάθεψαν στην εκτίμηση του έργου του ποιμένος των, ό όποιος ήταν έτοιμος «την ψυχήν αυτού θύσε» υπέρ του ποιμνίου του.
Το θαυματουργικό και προορατικό χάρισμα του Αγίου ήσαν πολύ γνωστά στην Σαγγάη. Μία φορά την Διακαινήσιμο εβδομάδα πήγε στο εβραϊκό νοσοκομείο, για να έπισκεφθή τους Ορθοδόξους ασθενείς εκεί.
Όταν πέρασε από έναν θάλαμο, σταμάτησε μπροστά σε ένα χώρισμα, πίσω από το όποιο ήταν το κρεβάτι μιας ετοιμοθάνατης ηλικιωμένης εβραίας. Ή οικογένεια της ήταν εκεί και ανέμενε τον θάνατο της. Ό Άγιος ανύψωσε τον Σταυρό πάνω από το χώρισμα και αναφώνησε δυνατά: «Χριστός Ανέστη!» και την ίδια στιγμή, ώ του θαύματος, ή ετοιμοθάνατη γυναίκα συνήλθε και ζήτησε νερό.
Το ιατρικό προσωπικό έμεινε κατάπληκτο από την αλλαγή τής γυναίκας, ή όποια μόλις προ ολίγων στιγμών απέθνησκε. Ή γυναίκα ανέρρωσε και έφυγε από το νοσοκομείο!... Τέτοια περιστατικά είναι αναρίθμητα.
Μία φορά προσκάλεσαν τον Άγιος να μεταλάβει έναν ετοιμοθάνατο στο νοσοκομείο. Πήρε τα Άγια Δώρα και πήγε μαζί με έναν άλλο Κληρικό. Όταν έφθασαν στο νοσοκομείο, συνάντησαν έναν νεαρό περίπου είκοσι ετών, ό όποιος έπαιζε φυσαρμόνικα. Είχε ήδη αναρρώσει και ήταν έτοιμος σε λίγο να αναχωρήσει από το νοσοκομείο.
Ό Άγιος τον εφώναξε και του είπε: «θέλω να σε μεταλάβω αυτήν την στιγμή». Ό νεαρός αμέσως εξομολογήθηκε και κοινώνησε. Κατάπληκτος ό Κληρικός έρώτησε τον Άγιος, γιατί δεν πήγε στον ετοιμοθάνατο, άλλα σταμάτησε στον νεαρό που έδειχνε καλά στην υγεία του. Ό Άγιος απάντησε απλά: «Αυτός θα πεθάνει απόψε. Ό άλλος, που είναι βαρειά ασθενής, θα ζήση πολλά χρόνια ακόμη». Και έτσι ακριβώς έγινε!...
Ό Κύριος φανέρωσε παρόμοια θαύματα στην Ευρώπη και στην Αμερική διά του Αγίου Του...
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου