04. τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου, τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς·
-
Ὑπάρχει ἡ φθορά. Ἡ μόνη δυνατότητα νὰ λυτρωθεῖς ἀπὸ τὴ φθορὰ εἶναι νὰ ἀναγάγεις τη ζωή σου στὸν Θεό. Καὶ ἐδῶ τὴ φθορὰ δὲν τὴν ἐντοπίζει σὲ σωματικὴ ἢ ψυχικὴ φθορά – πρόκειται γιὰ τὴν καθολικὴ φθορά.
Ἐὰν σὲ λυτρώσει ἀπὸ τὴ φθορὰ αὐτή, τότε ἔρχεται ὁ στέφανος ὁ ὁποῖος πηγάζει ἀπὸ τὸ ἔλεός του καὶ ἀπὸ τοὺς οἰκτιρμούς του. Στὰ ἁγιολογικά
μας κείμενα εἶναι πολὺ ἐνδιαφέρουσα μιὰ πολὺ συχνὴ ἀποστροφὴ γιὰ
τοὺς μάρτυρες: «καὶ ἐδέχθη τὸν τῆς νίκης στέφανον», δηλαδὴ ὁ θάνατος τοῦ μάρτυρα ἀποτελεῖ νίκη, καὶ στεφανοῦται ἐπειδὴ νικάει, πεθαίνει καὶ ὁ θάνατός του εἶναι νίκη κατὰ τοῦ θανάτου. Ἡ ἀπόλυτη έκφραση
αὐτῆς τῆς ἀντιστροφῆς βρίσκεται στὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος πεθαίνει γιὰ νὰ φανερώσει ὅτι δὲν πεθαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου