Θυμάμαι πώς, μετά τη χειροτονία μου, μια παλιά μοναχή της χορωδίας ήρθε κοντά μου για ευλογία και ήθελε να μου φιλήσει το χέρι. Τράβηξα το χέρι μου λέγοντας ότι ήμουν αμαρτωλός και ανάξιος. Σε αυτό η μοναχή απάντησε: «Οι αμαρτίες σου είναι δική σου υπόθεση, και παίρνω μια ευλογία από τον Κύριο μέσω του ιερέα και φιλώ το χέρι του Χριστού, όχι ενός ανθρώπου». ακόμα θυμάμαι.Από μια τέτοια απάντηση, ένα κοκκίνισμα ντροπής πλημμύρισε το πρόσωπό μου για αυτήν την ακατάλληλη «ταπεινότητα», πόσο ανόητος ένιωθα τότε.
Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)
Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου