Ο Gorokhov Alexei Mikhailovich και η επιστροφή του απο την αιώνια ζωή.

Είναι δύσκολο να πιστέψω στην ιστορία που πρόκειται να πω, αλλά ήμουν μάρτυρας της. Και επιπλέον, αυτό που συνέβη δεν μου φαίνεται παράξενο. Αλλά περισσότερα για αυτό αργότερα.

Αυτό συνέβη πριν από τρία χρόνια. Ο παππούς μας πήγαινε πάντα στο ναό μας, το όνομά του ήταν Gorokhov Alexei Mikhailovich. Πριν από 15 χρόνια η σύζυγός του Μαρία πέθανε και από τότε ζει μόνο του.

 Η καλοκαιρινή μέρα πλησίαζε, ο Αλεξέι Μιχαΐλοβιτς αρρώστησε και πήγε στο νοσοκομείο. Δυστυχώς, οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. «Ο Αλεξέι Μιχαΐλοβιτς ήταν νεκρός» - έτσι μας είπαν οι γιατροί και επιβεβαίωσαν το θάνατο.

Ο νεκρός έφτασε στο Almetyevsk, στο ναό της πόλης. Ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα ο παθολόγος ξαφνικά διαπίστωσε ότι το σώμα ... δίνει σημάδια ζωής. Έστειλε επειγόντως τον Αλεξέι Μιχαΐλοβιτς στη μονάδα εντατικής θεραπείας - και την επόμενη μέρα ο παππούς του ήρθε στον εαυτό του. Και τότε ζήτησε να καλέσει έναν ιερέα να εξομολογηθεί  και να λάβει  την θεια κοινωνία.

Μετά το μυστήριο της Εξομολόγησης και την αποδοχή των Αγίων Μυστηρίων του Χριστού, ο Αλεξέι Μιχαΐλοβιτς μοιράστηκε με τον ιερέα αυτό που είχε δει μετά τον "θάνατό του".

Και είδε τη σύζυγό του Μαρία, που τον κοίταζε σιωπηλά και έφυγε. Την επόμενη στιγμή, ο Alexei Mikhailovich είδε πολλούς ανθρώπους στην άκρη ενός τεράστιου πυρός. Οι άνθρωποι έπεφταν  εκεί κατά  εκατοντάδες. Παντού υπήρχαν κραυγές και πόνος.

 Ξαφνικά, δύο νέοι άνδρες με λευκές στολές ήρθαν και είπαν: "Είναι πολύ νωρίς για να είστε εδώ. Πηγαίνετε και μετανοείστε. Έχετε τρεις μέρες »- και μετά ο Αλεξέι Μιχαηλόβιτς ήρθε στον εαυτό του στο νεκροτομείο.

Και την ημέρα που ο ιερέας αποδέχθηκε την ομολογία του, πληροφορηθήκαμε  ότι ο Αλεξέι Μιχαΐλοβιτς είχε πεθάνει - και αυτό ήταν ήδη πραγματικός θάνατος. Τρεις μέρες μετά το ασυνήθιστο όραμά του.

Αργότερα μίλησα με την κόρη του και μου είπε μια ιστορία για το πώς ο πατέρας μου, που ήταν πολύ νέος, εργάστηκε ως εργάτης  στη NKVD  που μετέφερε φυλακισμένους στην εξορία.

Σε ένα παγωμένο χειμώνα, έβαλε σφραγίδα σε μια ηλικιωμένη καταπιεσμένη καλόγρια, που ήταν ελαφριά  ντυμένη και πάγωσε. Τότε ο πατέρας  την κάλυψε με το παλτό του από δέρμα προβάτου, για  να σώσει τη ζωή της. Σε ευγνωμοσύνη, η καλόγρια υποσχέθηκε να προσευχηθεί γι 'αυτόν.

Η κόρη ήταν σίγουρη - και είμαι σίγουρη - ότι στις προσευχές της στον Αλεξέι Μιχαΐλοβιτς δόθηκαν αυτές οι τρεις ημέρες. Για να μετανοήσει, να λάβει την θεια  κοινωνία - και να πάνε στη αιώνια ζωή  ως πραγματικός Χριστιανός.

Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής, μου φαίνεται συμβολικό.

 Μετά από όλα δηλαδή την νηστεία  μια εποχή προσευχής, μετάνοιας και καλών πράξεων. Και οι καλές πράξεις, με την  εντολή του Θεού, ακόμη και ο θάνατος υποχωρεί, για να μας δώσει χρόνο για μετάνοια.