«Ἕνας γείτονάς μου, πολύ καλός ἄνθρωπος,
μοῦ ζήτησε κάποτε νά τοῦ κτίσω μιά μάντρα στόν
κῆπο του, γιά νά μή μπαίνουν μέσα τά σκυλιά.
Ἐκείνη τή στιγμή δέχθηκα, ἀλλά στή συνέχεια ἀδιαφόρησα, μιᾶς καί ἐπρόκειτο γιά ἀσήμαντη δουλειά.
Ἐκεῖνος μοῦ τό ξαναεῖπε μετά ἀπό λίγο καιρό, ὁπότε γιά νά τόν ἀποφύγω, τοῦ ἀπάντησα πώς ἡ δου-
λειά αὐτή θά τοῦ κόστιζε 20.000 δραχμές, ἐνῶ θά
ἔπρεπε νά τοῦ πάρω γύρω στις 2.000. Ὁ ἄνθρωπος δέχθηκε.
Πῆγα, λοιπόν, στό σπίτι του καί μέσα σε μία ὥρα
ἔκτισα τή μάντρα, πῆρα τά χρήματα τά ὁποῖα εἶχαμε συμφωνήσει καί μπῆκα ὁλόχαρος στό αὐτοκίνη
τό μου γιά νά φύγω. Ἔβαλα μπροστά, ἀλλά ἀπό
λάθος χειρισμό ἔπεσα μέ φόρα πάνω σέ μιά κολόνα. Πλήρωσα κατόπιν στό συνεργεῖο 20.000 δραχ
μές ἀκριβῶς…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου