«Όταν διαγνώστηκα με καρκίνο, άρχισα να ζω αληθινά»: η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας "

 

«Όταν διαγνώστηκα με καρκίνο, άρχισα να ζω αληθινά»: η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας

 

Η αναγνώστριά μας Galina Bakanova μας έστειλε αυτή την ιστορία:

 

 

Πριν από περίπου τέσσερα χρόνια διαγνώστηκα με καρκίνο. Μετά έγινε δύσκολη θεραπεία, ανάρρωση και τα πρώτα δειλά βήματα προς τον Θεό... Η θεία μου και η αδερφή μου με συμβούλεψαν να διαβάσω τον ακάθιστο στην Υπεραγία Θεοτόκο μπροστά στην εικόνα «Η Τσαρίνα των Πάντων», και εγώ, δεν καταλαβαίνω πραγματικά οτιδήποτε, κόλλησα σε αυτό ως την τελευταία μου ελπίδα. Κι αν γίνει ένα θαύμα! Και συνέβη ένα θαύμα - μετά από μια άλλη επέμβαση, η ασθένεια υποχώρησε.

 

Όλα ήταν μέσα σε μια ομίχλη. Τρία χρόνια έζησα προσπαθώντας να καταλάβω τι συνέβη. Αυτό με βοήθησε να δω ολόκληρη τη ζωή μου με διαφορετικά μάτια.

 

Μόνο που όλα άρχισαν να επιστρέφουν στην προηγούμενη πορεία τους, νέο σοκ – υποτροπή! Δεν μπορούσα πλέον να αντιμετωπίσω τα συναισθήματά μου· έπρεπε να πάρω αντικαταθλιπτικά. Άρχισα να προετοιμάζομαι για να φύγω για έναν άλλο κόσμο, διάβαζα ορθόδοξη πνευματική λογοτεχνία και άρχισα να πηγαίνω τακτικά στην εκκλησία. Και τότε εξομολογήθηκα για πρώτη φορά. Και ήταν σαν να είχε σηκωθεί μια πέτρα από την καρδιά μου! Πέταξα έξω από την εκκλησία σαν με φτερά και δεν καταλάβαινα γιατί: Νόμιζα ότι ο πατέρας μου και εγώ απλώς επικοινωνούσαμε, αλλά με την ευαίσθητη καρδιά του με βοήθησε να μετανοήσω από τα βάθη της καρδιάς μου.

 

Έτσι, περιμένοντας την ετυμηγορία, πέρασαν μέρες και μήνες, αλλά η ελπίδα δεν έφυγε. Και ένας νέος κόσμος πίστης μου άνοιγε όλο και περισσότερο, και τυχαίες μη συμπτώσεις συνέβαιναν όλο και πιο συχνά. Μια μέρα αποφάσισα να πάω στο Ντιβέεβο - να μείνω μόνη με τον εαυτό μου, να προσευχηθώ στη Μητέρα του Θεού - αλλά ξέχασα να πάρω μαζί μου τα αντικαταθλιπτικά μου. Επέστρεψα σπίτι και ο γιατρός είπε: δεν χρειάζεσαι πλέον φάρμακα. Ή πας για άλλη μια επέμβαση και ακούς από τους γιατρούς ότι μπορεί να μπορέσουν να σώσουν την τελευταία σου ωοθήκη, που σημαίνει την ευκαιρία να γίνεις μητέρα...

 

Μακάρι να ήταν δυνατόν να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, με τη συνειδητοποίηση ότι η ευτυχία δεν βρίσκεται στις ακριβές τσάντες και την καριέρα! Ωστόσο, τότε μπορεί να μην είχα έρθει στον Κύριο.

 

Η ιστορία μου δεν έχει τελειώσει ακόμα. Αλλά το πιο σημαντικό, τώρα η καρδιά μου ζει πραγματικά, και βλέπω την ομορφιά αυτού του κόσμου. Έμαθα ακόμη και να ξεχωρίζω τα πουλιά από το τραγούδι τους!

 

Και θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη σε όλους όσους συμμετείχαν στη δημιουργία του περιοδικού “Foma”. Στις πιο δύσκολες στιγμές ήσουν εσύ και οι ιστορίες εκείνων που πέρασαν εξίσου δύσκολες δοκιμασίες στη ζωή που με κράτησαν νά μήν διαλύθω τελείως 

 

Ηχογραφήθηκε από τη Sabina Kukharchuk