Πάτερ Ηλί, πώς γιόρτασες μικρότερος τη Γέννηση του Χριστού; Θυμάσαι το πρώτο σου ραντεβού για τα Χριστούγεννα;

- Πάτερ Ηλί, πώς γιόρτασες μικρότερος τη Γέννηση του Χριστού;  Θυμάσαι το πρώτο σου ραντεβού για τα Χριστούγεννα;

 - Α!  Γενικά έχω μνήμη.  Αυτό ήταν την εποχή πριν από τον πόλεμο, τότε όλη η οικογένεια γιόρταζε ακόμα μαζί τα Χριστούγεννα.  Ο πατέρας μας ήταν ακόμα ζωντανός.  Οι ναοί ήταν ήδη κλειστοί.  Όμως παρόλα αυτά, τα Χριστούγεννα, όπως και το Πάσχα, υπήρχε πάντα μια ιδιαίτερη διάθεση, μια ανεβασμένη κατάσταση στην ψυχή μας.  Κρίμα που δεν μπορούσαμε να πάμε στην εκκλησία τότε... Να ευχαριστήσουμε τον Θεό.  Προσευχομαστε λοιπόν.

 Οι μεγάλοι προσπαθούσαν ούτως ή άλλως να σηματοδοτήσουν τη γιορτή.  Εμείς τα παιδιά πεινούσαμε πάντα εκείνα τα χρόνια.  Η μαμά έφτιαχνε μικροπράγματα στις γιορτές (έτσι ήταν η παράδοση), - αυτά είναι μερικά ψωμιά που απλά ψήνονται στο φούρνο.  Είχαμε μια παλιά ρωσική σόμπα στο κελάρι μας.  Δεν μπορείτε να συγκρίνετε τη μυρωδιά του θερμαινόμενου με ξύλα ρώσικου φούρνου και του φρεσκοψημένου ψωμιού!  Χωρίς αρώματα, ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα θα κοστίσουν αυτά τα αρώματα.  Σήμερα, ο κόσμος δεν το ξέρει αυτό, τώρα αναρωτιέται τι άλλο να βρει, τι άλλο να περιποιηθεί τον εαυτό του.  Και εκείνες τις εποχές, το ψωμί στο τραπέζι ήταν μεγάλη ευτυχία!

 Οι άνθρωποι ζούσαν τότε άσχημα, αλλά υπήρχε χαρά στις ψυχές.  Το σπίτι μας ήταν πολύ μικρό.  Πριν τον πόλεμο σχεδιάζαμε να χτίσουμε.  Τέτοιες ήταν οι σκέψεις των μεγάλων - πού να χτίσεις.  Μετά όμως άρχισε ο πόλεμος και ο πατέρας μας κλήθηκε στο μέτωπο.  Εκεί πέθανε το 1942.  Τότε η μαμά μας μεγάλωσε τέσσερα παιδιά μόνη...»

 ☦️ Schiarchimandrite Ilyi Nozdrin