Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του π Επιφανίου από την αγρυπνία προς τιμήν του Αγίου Πορφυρίου του Αγιορείτου στον Ιερό Ναό Παναγίας Πρασινού Λόφου Ηρακλείου Αττικής.
1-12-2025
Αδελφοί μου αγαπητοί,
στην αγία αυτή νύχτα με την αγρυπνία αυτή τιμούμε τον Όσιο και Θεοφόρο Πατέρα μας Πορφύριο τον Αγιορείτη, έναν Άγιο της εποχής μας, έναν Ιερομόναχο που έζησε ανάμεσά μας, στους δρόμους της σύγχρονης Αθήνας, και όμως αξιώθηκε να γίνει δοχείο της Χάριτος του Θεού, να αγιάσει, να φωτίσει, να παρηγορήσει πλήθη ανθρώπων.
Ο Άγιος Πορφύριος δεν έζησε ούτε σε εποχές διωγμών ούτε σε απομονωμένες σπηλιές. Έζησε μέσα στον πυρετό της σύγχρονης πόλης. Στο κέντρο των Αθηνών, στην Πολυκλινική, μέσα στο άγχος, στη βιασύνη, στην πολυφωνία και στην ταραχή της μεγαλούπολης.
Κι όμως – εκεί ακριβώς φάνηκε ότι ο Θεός δεν εμποδίζεται από τον τόπο, αλλά ζητά καρδιά ταπεινή. Ο άγιος έλεγε:
«Να είμαστε μέσα στον κόσμο και όμως όχι του κόσμου. Να έχουμε μέσα μας τον Χριστό, κι όλα γύρω μας να φωτίζονται».
Η ζωή του δείχνει ότι ο δρόμος της αγιότητας είναι ανοιχτός για όλους μας∙ δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τόπο,αλλά τρόπο.
Ο Άγιος Πορφύριος υπήρξε βαθύτατος διδάσκαλος της προσευχής. Δεν μιλούσε για τεχνικές και τρόπους, αλλά για αγάπη. Έλεγε συνεχώς:
«Η προσευχή δεν είναι καταναγκασμός, είναι έρωτας Θεού. Όταν αγαπήσεις τον Χριστό, τότε όλα γίνονται εύκολα».
Τόνιζε τρία μεγάλα σημεία:
1. Η προσευχή γίνεται με απλότητα και εμπιστοσύνη.
«Να μην πιέζεστε. Η προσευχή να γίνεται με γλυκύτητα.»
2. Η προσευχή θέλει χαρά, όχι άγχος ή φόβο.
«Μην προσεύχεστε μέσα στην ταραχή. Ο Χριστός θέλει να Του μιλάμε όπως στο πιο αγαπημένο πρόσωπο.»
3. Η προσευχή δεν απομονώνει τον άνθρωπο από τον κόσμο, αλλά τον κάνει πιο ευαίσθητο και γεμάτο κατανόηση.
Όπως έλεγε: «Όποιος προσεύχεται σωστά, αγαπά όλους. Ακόμη κι εκείνους που τον ενοχλούν.»
Έμαθε στους ανθρώπους την ευχή του Ιησού, την αδιάλειπτη εσωτερική μνήμη του Θεού:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» όχι ως επανάληψη λόγων, αλλά ως ανάσα της ψυχής.
Ο Άγιος Πορφύριος, γεμάτος ταπείνωση, δεν ήθελε να προβάλλεται τίποτε από όσα έζησε. Όμως η Εκκλησία, για να ωφεληθούμε, διαφυλάσσει μερικά από τα χαρίσματα που του έδωσε ο Θεός.
Είχε χάρισμα διορατικό και προορατικό. Διάβαζε τις καρδιές των ανθρώπων χωρίς να του λένε τίποτα. Πολλές φορές αποκάλυπτε σε κάποιον το πρόβλημά του πριν καν μιλήσει.
Μπορούσε να «βλέπει» εξ αποστάσεως, ακόμη και μέσα στο ανθρώπινο σώμα, πράγμα που επιβεβαίωναν γιατροί και ασθενείς που τον επισκέπτονταν.
Είχε ιδιαίτερη συμπόνια για τους αρρώστους. Με την προσευχή του θεράπευσε πολλούς, πάντοτε αποδίδοντας τα πάντα στον Θεό και στη δύναμη της Αγάπης.
Το μεγαλύτερο όμως θαύμα του ήταν η ειρήνη που μετέδιδε. Όσοι τον πλησίαζαν ένιωθαν ότι βρίσκονται σε τόπο όπου η Χάρις αναπαύεται.
Ο Άγιος Πορφύριος μάς καλεί, μέσα στον κόσμο μας, μέσα στον κόπο, στην οικογένεια, στη δουλειά, να φυλάμε στην καρδιά μας τη γλυκύτητα του Χριστού.
Να κάνουμε τη ζωή μας τόπο προσευχής, όχι με λόγια πολλά, αλλά με αγάπη, με καλοσύνη, με υπομονή, με συγχωρητικότητα.
Έλεγε:
«Ο Χριστός είναι το παν. Να Τον αφήσετε να μπει μέσα σας, και τότε όλα αλλάζουν».
Αυτός είναι ο δρόμος του αγίου. Αυτός είναι ο δρόμος της Εκκλησίας. Αυτός είναι ο δρόμος της σωτηρίας.
Ας ζητήσουμε λοιπόν, αδελφοί μου, απόψε εδώ από το ναό της Παναγίας από τον άγιο Πορφύριο να μας μεταδώσει λίγη από τη χαρά και τη φωτεινότητα της καρδιάς του.
Να γίνει συνοδοιπόρος μας στον αγώνα της προσευχής.
Να μας μάθει να ζούμε μέσα στον κόσμο, αλλά να ανήκουμε στον Χριστό.
Άγιε Πορφύριε, πρέσβευε για τον Ποιμενάρχη μας τον κλήρο και τον ευλογημένο λαό μας αμήν .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου