Η ευλογημένη Ματρονούσκα η Ξυπόλητη (1814-1911)

  Η ευλογημένη Ματρονούσκα η Ξυπόλητη (1814-1911)

 

Η ευλογημένη Γερόντισσα Ματρώνα τιμάται ευρέως ως αγία. Το όνομά της είναι περισσότερο γνωστό στους κατοίκους της Αγίας Πετρούπολης και της περιοχής, γιατί εδώ έζησε το μεγαλύτερο μέρος της δίκαιης ζωής της.

Η Μητέρα Ματρώνα, που συχνά αποκαλούνταν Ματρώνα Ξυπόλητη, έγινε διάσημη κατά τη διάρκεια της ζωής της ως θαυματουργή και διορατική .Ο κόσμος στράφηκε στη γριά για προσευχητική βοήθεια, συμβουλές και καθοδήγηση. Οι προφητείες και οι προβλέψεις της βοήθησαν πολλούς να αποφύγουν τον θάνατο και τον κίνδυνο, να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες συνθήκες και να βρουν τον σωστό δρόμο στη ζωή.

 

Το 1814, λίγο μετά τον Πατριωτικό Πόλεμο, στο μακρινό χωριό Vanina της επαρχίας Kostroma, γεννήθηκε ένα κορίτσι σε μια οικογένεια αγροτών, τους Shcherbinins. Την έλεγαν Ματρώνα. Τίποτα δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα για τα παιδικά της χρόνια. Παντρεύτηκε έναν έμπορο από την πόλη Kostroma, τον Yegor Mylnikov. Η οικογένεια είχε το δικό της σπίτι και παντοπωλείο. Ο γάμος για τη Ματρόνα αποδείχθηκε μια δύσκολη δοκιμασία. Κατά τη διάρκεια του Τουρκικού Πολέμου του 1877–1878, ο σύζυγός της κλήθηκε στο στρατό, όπου και πέθανε. Η Matronushka πήγε μαζί του στο μέτωπο. Ήταν μια αδερφή του ελέους. Ακόμα και τότε, η ταπεινή ψυχή της, που έλαβε το μεγάλο χάρισμα της ευσπλαχνίας από τον Θεό, εκδηλώθηκε πλήρως. Βοηθούσε τους πάντες όσο καλύτερα μπορούσε. Ακόμη και από τον μισθό της -25 ρούβλια- δεν κράτησε δεκάρα για τον εαυτό της: μοίρασε τα πάντα στους φτωχούς στρατιώτες.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος, η Matronushka επέστρεψε στο Kostroma και αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της στον Θεό. Πούλησε την περιουσία της, μοίρασε τα χρήματα στους φτωχούς και πήγε ταξίδι, παίρνοντας πάνω της έναν όρκο ανοησίας για χάρη του Χριστού. Πόσο θάρρος, πίστη, ταπείνωση, αγάπη για τον Θεό και τους ανθρώπους πρέπει να έχει για να επωμιστεί ένας τόσο βαρύς σταυρός. Αλλά, επιπλέον, πήρε και έναν άλλο όρκο - από εκείνη τη στιγμή μέχρι το θάνατό της (για 33 χρόνια) περπατούσε μόνο ξυπόλητη. Τόσο στη ζέστη όσο και στους παγερούς βόρειους χειμώνες, δεν φορούσε πλέον παπούτσια. Ακόμη και στο πιο έντονο κρύο, η Matronushka φορούσε μόνο ελαφριά καλοκαιρινά ρούχα και πάντα λευκά, αστραφτερά καθαρά ρούχα. Επισκέφτηκε τους θαυματουργούς Σολοβέτσκι, ταξίδεψε στα ιερά μέρη της Ρωσίας και πήγε ξυπόλητη (!!!) στην Ιερουσαλήμ τέσσερις φορές.

 

Η Matronushka πέρασε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής της στην Αγία Πετρούπολη. Έζησε πρώτα στην πλευρά της Αγίας Πετρούπολης και στη συνέχεια για 16 χρόνια - στο παρεκκλήσι στο όνομα της εικόνας της Μητέρας του Θεού «Χαρά όλων όσοι θλίβονται», στο Εργοστάσιο Υαλουργίας. Έτσι τη θυμήθηκαν οι κάτοικοι της Αγίας Πετρούπολης -με λευκή ρόμπα, με ραβδί και ξυπόλητη.

 

Αρκετές χιλιάδες άνθρωποι επισκέπτονταν την ευλογημένη Matronushka κάθε χρόνο, ζητώντας της για προσευχή βοήθεια σε ασθένειες, καθημερινές θλίψεις και μια μεγάλη ποικιλία αναγκών. Εξέπεμπε αγάπη και ζεστασιά, ήταν οξυδερκής και η προσευχή της, με το θέλημα του Κυρίου, είχε τεράστια δύναμη. Πολλοί, περνώντας από το διαμέρισμά της, απλώς σταματούσαν .Δέχτηκε τους πάντες, τους παρηγόρησε, έδωσε συμβουλές και άφησε τον άνθρωπο να προσευχηθεί μαζί της. Εκατοντάδες αλκοολικοί απαλλάχθηκαν από αυτή τη σοβαρή ασθένεια μέσω των προσευχών της. Έχουν διατηρηθεί πολλές περιγραφές περιπτώσεων θαυματουργών θεραπειών και βοήθειας, όταν άνθρωποι που για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν μπορούσαν να βρουν δουλειά, αύξηση μισθού ή είχαν κάποια άλλη σοβαρή ανάγκη, έλαβαν ότι χρειάζονταν προσευχόμενοι με Κύριο Θεό. Η Matronushka προειδοποίησε πολλούς ανθρώπους για τον επικείμενο κίνδυνο. Οι συμβουλές της ακούστηκαν προσεκτικά, αλλά αν δεν ακολουθούνταν, τότε συνέβησαν διάφορα προβλήματα στο άτομο. 

Έτσι, ένας από τους γνωστούς της, ένας μεταγωγέας στο Σιδηρόδρομο Nikolaev, ζήτησε συμβουλές πολλές φορές όταν του προσφέρθηκε να μετακομίσει σε ένα νέο μέρος όπου πλήρωσαν 7 ρούβλια παραπάνω. Η ευλογημένη ηλικιωμένη κυρία δεν του συνέστησε να το κάνει αυτό κάθε φορά, αλλά η επιθυμία να λάβει περισσότερα χρήματα κυριάρχησε. 

Λίγο μετά τη μετακίνησή του σε νέα θέση, ο μεταγωγέας χτυπήθηκε από τρένο και τραυματίστηκε σοβαρά, με αποτέλεσμα να μείνει ανάπηρος. Μετά μετάνιωσε που δεν είχε ακούσει τη συμβουλή της.

Η φήμη της ήταν πολύ μεγάλη, σχεδόν ίδια με τη δόξα της μακαρίας Ξένιας της Πετρούπολης στην εποχή της. Οι θαυμαστές της ήταν απλοί άνθρωποι και διανοούμενοι και έμπαινε και σε σπίτια πολύ υψηλόβαθμων προσώπων. Βρήκε λόγια παρηγοριάς και συμπαράστασης για όλους και προσπάθησε να βοηθήσει όλους όσο καλύτερα μπορούσε. Πολλοί της πρόσφεραν χρήματα. Δεν δίστασε να πάρει ούτε μια δεκάρα, αλλά έλαβε και πολύ μεγάλες δωρεές. Η ευλογημένη Matronushka χρησιμοποίησε όλα αυτά τα χρήματα για φιλανθρωπικές και φιλανθρωπικές πράξεις - έδωσε ελεημοσύνη, βοήθησε όσους βρέθηκαν σε δύσκολες καθημερινές καταστάσεις, αγόρασε και δώρισε Ιερά Ευαγγέλια και εικόνες με τις οποίες ευλόγησε τους επισκέπτες. Έστειλε πάνω από 50 λίβρες λάδι λυχνίας μόνο σε ενοριακές εκκλησίες και μοναστήρια κάθε χρόνο.

 

Έτσι μετρημένα, σε κόπους και προσευχές, πέρασε η ζωή της μακαρίας γερόντισσας. Όμως η ανθρώπινη εποχή είναι βραχύβια. Από τις αρχές του 1909, η Matronushka άρχισε να προετοιμάζεται για το θάνατο. Κάθε Κυριακή τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής της ελάμβανε Θεία Κοινωνία και ελάμβανε άρωμα πολλές φορές. Στις αρχές Μαρτίου 1911 ένιωθε πολύ αδιαθεσία. Αδυνατούσε μπροστά στα μάτια μας. Προς το τέλος του μήνα, η γριά είπε: «Θα σε αφήσω μαζί με νερό και πάγο». Στις 30 Μαρτίου, άρχισε η μετατόπιση του πάγου στον Νέβα και περίπου στη 1 η ώρα το μεσημέρι, η ευλογημένη Ματρονούσκα ξεκουράστηκε ήσυχα στο Μποσέ. 

Εκείνη την εποχή ήταν ήδη 97 ετών. Σχεδόν όλες οι εφημερίδες της Αγίας Πετρούπολης ανέφεραν τον θάνατό της. Ένας τεράστιος αριθμός κόσμου συγκεντρώθηκε στη λεωφόρο Shlisselburgsky, όπου έμενε η ηλικιωμένη γυναίκα. Οι άνθρωποι ήρθαν στο διαμέρισμα της Matronushka για να προσκυνήσουν  στο τάφο της. Ήταν δύσκολο για μια μεγάλη αστυνομική δύναμη να διατηρήσει την τάξη. Η ευλογημένη γριά ήταν ντυμένη με ρούχα σχήματος-μοναχής. Αποδείχθηκε ότι σε μια από τις επισκέψεις της στην Ιερουσαλήμ δέχτηκε το σχήμα με το όνομα της Μαρίας, δίνοντας όρκο στον Θεό να το κρύψει από όλους. Κατά την εσπερινή λειτουργία της 31ης Μαρτίου, τα λείψανά της τοποθετήθηκαν σε ένα ακριβό και πολύ όμορφο φέρετρο, που αγόρασε ένας από τους διοργανωτές της κηδείας. Τα μνημόσυνα τελούνταν συνεχώς. Πλήθος χιλιάδων συνόδευσε το φέρετρο με το σώμα της νεκρής από το διαμέρισμά της μέχρι την αυλή της εκκλησίας Joy of All Who Sorrow, όπου επρόκειτο να γίνει η κηδεία. Το φέρετρο το κουβαλούσαν στην αγκαλιά τους. Στο ναό τον τοποθέτησαν σε νεκροφόρα σκεπασμένη με ασημένιο πέπλο. Η κηδεία έγινε μόλις στις 3 Απριλίου. Τους παρακολούθησαν περίπου 25 χιλιάδες άτομα.

 

Στη σοβιετική εποχή, μια μεγάλη και όμορφη εκκλησία στο όνομα της εικόνας "Χαρά όλων που θλίβονται" καταστράφηκε και ο τάφος της ευλογημένης Matronushka χάθηκε. Υπήρχαν εκδοχές ότι τα λείψανά της ξαναθάφτηκαν κάπου. Αλλά ήρθε η δεκαετία του 1990, το σωζόμενο παρεκκλήσι μετατράπηκε σε εκκλησία, η οποία έγινε η αυλή της Μονής της Αγίας Τριάδας Zelenetsky. Άρχισαν οι έρευνες για τον τάφο. Αλλά μόνο το 1997 στέφθηκαν με επιτυχία. Στην αυλή της εκκλησίας, σχεδόν στην όχθη του Νέβα, ανακαλύφθηκε μια κρύπτη με το φέρετρο της γριάς. Βρισκόταν περίπου στο ίδιο βάθος με τα υπόγεια της εκκλησίας. 

Ταυτόχρονα, όμως, ήταν πολύ υγρασία στα υπόγεια, η υγρασία ακόμη και μερικές φορές έτρεχε στους τοίχους και στην κρύπτη, που βρισκόταν σχεδόν ακριβώς δίπλα στο νερό, αποδείχτηκε στεγνή. Το φέρετρο και ο στολισμός της κηδείας ήταν εντελώς ανέγγιχτοι από τη φθορά, παρόλο που είχαν ξαπλώσει στο έδαφος για 86 χρόνια! Ανατράφηκε και πέρασε λίγο χρόνο στην εκκλησία προσκυνώντας. Μετά από αυτό, το φέρετρο θάφτηκε ξανά στον ίδιο χώρο. 

Αυτός ο ευλογημένος τάφος παραμένει εκεί τώρα. Και τώρα ο ποταμός των θαυματουργών θεραπειών και της βοήθειας κύλησε ξανά, που συνέβη μέσα από τις προσευχές αυτής της ευλογημένης γριάς. Για άλλη μια φορά, όπως όταν ζούσε η Matronushka, οι άνθρωποι έρχονται σε αυτήν, προσεύχονται στον Θεό, ζητούν από την ευλογημένη γριά να προσευχηθεί για τις θλίψεις και τις ανάγκες τους και παίρνουν λάδι από τη λάμπα στον τάφο. Και η Matronushka δεν απορρίπτει κανέναν, προσεύχεται για όλους και βοηθάει όλους όσο το δυνατόν περισσότερο.