24 Δεκεμβρίου - Πριν από 91 χρόνια εκοιμήθη στον Κύριο η μακαριστή πρεσβυτέρα Αναστασία του Βλαδικαυκάζ (Αντρέεβα)
Η ηλικιωμένη γυναίκα κρατούσε ένα ραβδί στο χέρι, πίσω από την πλάτη της. Συχνά κουβαλούσε μια σακούλα με άμμο. Χειμώνα και καλοκαίρι η γριά φορούσε γαλότσες στα ξυπόλητα πόδια της. Έτυχε να της έδιναν παπούτσια από συμπόνια, αλλά εκείνη σε φτωχούς.Γεννήθηκε στην οικογένεια του μεγάλου ιδιοκτήτη ακινήτων Andrei Andreev. Οι ευσεβείς γονείς, ο Αντρέι και η Ιουστινία, μπόρεσαν να δώσουν στην Αναστασία και στους γιους τους όχι μόνο καλή κοσμική εκπαίδευση, αλλά φρόντισαν και για τη χριστιανική ανατροφή των παιδιών τους.
Η Αναστασία παντρεύτηκε δύο φορές. Την πρώτη φορά, οι γονείς της την πάντρεψαν με έναν πλούσιο άνδρα, αλλά αυτός ο γάμος ήταν βραχύβιος. Μετά τον θάνατο του συζύγου της, οι γονείς της την πάντρεψαν με έναν χήρο με δύο κόρες.
Η Αναστασία αντιμετώπιζε τις θετές της κόρες με μεγάλη αγάπη, προσέχοντας πολύ τη θρησκευτική τους εκπαίδευση. Έχοντας γίνει χήρα για δεύτερη φορά, η μελλοντική ασκήτρια άρχισε να πηγαίνει στην εκκλησία κάθε μέρα, προσευχόταν για την ανάπαυση της ψυχής του αποθανόντος συζύγου της και ρώτησε τον Κύριο πώς έπρεπε να ζήσει περαιτέρω.
Σύντομα ένας άγγελος της εμφανίστηκε σε ένα όνειρο και την πρόσταξε να φύγει από τον κόσμο. Η Αναστασία μίλησε στον εξομολογητή της για το θαυματουργό όραμα, με την ευλογία του νήστεψε και τηρούσε αυστηρά τον κανόνα της προσευχής που της δινόταν καθημερινά.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το θαυματουργό όραμα συνέβη ξανά. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, οι θετές κόρες είχαν ήδη μεγαλώσει και άρχισαν να ζουν χωριστά. Η Αναστασία παραχώρησε την περιουσία της και μπήκε στη Μονή Μεσιτείας που άνοιξε πρόσφατα στην πόλη Βλαδικαυκάζ, όπου σύντομα πήρε μοναχικούς όρκους.
Ωστόσο, με την Πρόνοια του Θεού, προοριζόταν να ασκήσει έξω από το μοναστήρι. Η μητέρα πιθανότατα έλαβε μια ευλογία για την ανοησία του Χριστού για χάρη του Χριστού από τον επίσκοπο Βλαντιμίρ (Σενκόφσκι) του Βλαδικαυκάζ /†16/08/1917/.
Έχουν διατηρηθεί στοιχεία ότι τη χρονιά που η εικόνα του Μοζντόκ της Μητέρας του Θεού μεταφέρθηκε για πρώτη φορά από το Μοζντόκ στο Βλαδικαβκάζ και το ιερό στεκόταν προσωρινά σε ένα φορείο στη μέση της εκκλησίας, μπροστά σε όλους, η Μητέρα Αναστασία, που ενεργούσε σαν ένας ανόητος, άρχισε να βάζει ένα χαρτόνι πίσω από το εικονίδιο. Ένας από τους ιερείς την επέπληξε, ωστόσο ο επίσκοπος Βλαδίμηρος, που βγήκε από το θυσιαστήριο, ζήτησε από τον ιερέα να μην ανακατευτεί μαζί της.
Η μακαρία Αναστασία εγκαταστάθηκε στο Vladikavkaz της οδού Suvorovskaya σε ένα κελί υφαντό από θαμνόξυλο με μια μικρή σόμπα μέσα. Όλη της η περιουσία αποτελούνταν από ένα τραπέζι, ένα παγκάκι με μια πέτρα αντί για μαξιλάρι, ένα κουτί για πιάτα και μια ιερή γωνιά με εικόνες και ένα καντήλι.
Προσευχόταν μέρα και νύχτα, κοιμόταν πολύ λίγο, και το βράδυ μόνο περιστασιακά ξάπλωνε να ξεκουραστεί σε ένα παγκάκι, βάζοντας μια μεγάλη πέτρα κάτω από το κεφάλι της. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ταξιδεύω στην πόλη και λέγει την προσευχή του Ιησού.
Πολλοί κάτοικοι του Vladikavkaz που θυμήθηκαν μια πλούσια, όμορφη, λεπτή κυρία που φορούσε πολυτελή μωβ φορέματα με τρένο και ακριβά καπέλα, αναγνωρίζοντας την Αναστασία με μια παράξενη ενδυμασία, την πήραν για τρελή και τράβηξαν βιαστικά τα μάτια τους.
Στην αρχή, η ευλογημένη έπρεπε να υπομείνει γελοιοποίηση και προσβολές, αλλά ποτέ δεν θύμωσε, αλλά μόνο ευχαρίστησε τους παραβάτες. Σύμφωνα με τους σύγχρονους, η Μητέρα Αναστασία, λαμβάνοντας τροφή από φιλεύσπλαχνους ανθρώπους, αρκέστηκε σε λίγα, ετοίμασε φαγητό και μοίρασε τα πάντα στους φτωχούς, χωρίς να αφήσει τίποτα για τον εαυτό της την επόμενη μέρα.
Στο παζάρι και στα μαγαζιά, της τηλεφώνησαν πωλητές και της ζήτησαν να πάρει κάτι για τον εαυτό της, αφού είχε ήδη παρατηρηθεί ότι αν έπαιρνε κάτι, τότε το εμπόριο εκείνη την ημέρα είχε επιτυχία. Οι οδηγοί ταξί του Vladikavkaz πρόσφεραν επίσης τις υπηρεσίες τους, καθώς πολλοί παρατήρησαν ότι αν κάνετε μια βόλτα στη λίμνη oxbow, η μέρα θα είναι κερδοφόρα.
Είναι γνωστό ότι η οξυδερκής πρεσβυτέρα Αναστασία προέβλεψε στην ηγουμένη της Μεσολαβητικής Μονής Βλαδικαυκάζ ότι θα έπρεπε να υποστεί μαρτύριο. Κατά τη διάρκεια της λεηλασίας του μοναστηριού, η ηγουμένη Κλαυδία (Σχερμπινίνα) υποβλήθηκε σε τρομερά βασανιστήρια· της ζήτησαν τα κλειδιά των αποθηκών. Η μητέρα Κλαούντια δεν παράτησε τα κλειδιά και κάηκε ζωντανή από τους δήμιους σε χαμηλή φωτιά.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, η ηλικιωμένη γυναίκα σταματούσε συχνά κοντά σε σπίτια στα οποία κάποιος θα πέθαινε σύντομα, κοίταζε λυπημένη την πόρτα, σχεδίαζε ένα σταυρό με ένα ραβδί και προχωρούσε. Έτσι, η ηλικιωμένη προειδοποίησε για απώλεια και κάλεσε σε μετάνοια.
Η μακαριστή Γερόντισσα Αναστασία εκοιμήθη στις 24 Δεκεμβρίου 1932. Οι άνθρωποι, έχοντας μάθει για τον θάνατό της, προέρχονταν από προάστια. Σχεδόν ολόκληρος ο κλήρος του Vladikavkaz τη συνόδευσε από το σπίτι στην οδό Suvorovskaya μέχρι το παρεκκλήσι στο νεκροταφείο της πόλης Ilyinsky.
Της έκαναν κηδεία στον Ιερό Ναό Ηλία και την έθαψαν όχι μακριά από την εκκλησία. Αργότερα, ένα παρεκκλήσι ανεγέρθηκε πάνω από τον τάφο με δωρεές πιστών.
Επτά και πλέον δεκαετίες έχουν περάσει από τον θάνατο της δίκαιης γυναίκας· όλα αυτά τα χρόνια τα βάσανα έχουν έρθει στον τάφο της μακαρίας. Πολλοί πιστοί θεωρούν την μακαρία Αναστασία προστάτιδα της πόλης του Βλαδικαυκάζ.
Τρία πράγματα έμειναν που άφησε η μακαριστή Αναστασία στους απογόνους της.
Αυτό είναι το πλεκτό σκουφάκι που φορούσε. Το ραβδί στο οποίο ακουμπούσε και το κλειδί του κελιού.
Το καπάκι κρατήθηκε σε μια οικογένεια, που ήταν πολύ εξοικειωμένη με τη γριά. Το ραβδί και το κλειδί ανήκουν στον Πατριάρχη Γεωργίας Ηλία Β', ο οποίος γεννήθηκε και σπούδασε στην πόλη Vladikavkaz.
Ο τάφος της, στο νεκροταφείο της πόλης Vladikavkaz Ilyinsky, είναι πάντα γεμάτος κόσμο. Η λατρεία της Γερόντισσας, που ξεκίνησε όσο ζούσε, συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Οι κάτοικοι της πόλης στρέφονται συχνά στη δίκαιη γυναίκα: «Γερόντισσα Αναστασία, αν έχεις τόλμη απέναντι στον Κύριο τον Θεό μας, προσευχήσου για εμάς τους αμαρτωλούς!». και με πίστη λαμβάνουν αυτό που ζητούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου