«“Πρίν λίγο καιρό μᾶς συνέβη τό ἑξῆς. Ὅταν
ἐπρόκειτο να κόψουμε τα πορτοκάλια, ἔπεσε παγωνιά καί τά κατέστρεψε. Τί νά κάναμε; Ἀποφασίσαμε
νὰ τὰ βάλουμε ὅλα στό αὐτοκίνητο καί νά τά φέρουμε στήν Ἀθήνα. Μαζέψαμε ἀρκετούς τόνους. Τά βάλαμε σέ ἕνα μεγάλο φορτηγό τό ὁποῖο ἔχουμε καί ξεκινήσαμε γιά τήν Ἀθήνα. Πάνω-πάνω εἴχαμε βάλει τά καλά καί ἀπό κάτω ὅλα τά ῾σφουγγάρια.
Ἤρθαμε, λοιπόν, στήν Ἀθήνα, στήν ἀγορά καί τά
πουλήσαμε. Στό γυρισμό, ἔξω ἀπό τήν Κόρινθο, παρόλο πού τό αὐτοκίνητό μας ἦταν ἄδειο, ἔσκασαν καί τά δύο μπροστινά λάστιχα μαζί! Πῶς δέν σκοτωθήκαμε! Εὐτυχῶς πού ὁ δρόμος δέν ἦταν ἀνώμαλος! Ἐκείνη τή στιγμή συνειδητοποίησα ὅτι πληρώναμε τήν ἀδικία τήν ὁποία μόλις εἴχαμε κάνει. Ἄν κάποιος ἄρρωστος εἶχε ἀνάγκη νά φάη ἕνα πορτοκάλι
καί ἀγόραζε ἀπό τά δικά μας, θά ἀγόραζε σφουγγάρια. Καί ἀμέσως μετάνιωσα.
Τελικά, τά λάστιχα, τά ὁποῖα ἀγοράσαμε μαζί μέ
τήν ἐπιδιόρθωσι τῆς ζημιᾶς, μᾶς στοίχισαν δύο φορές περισσότερο ἀπ᾿ ὅσα εἴχαμε εἰσπράξει ἀπό τήν πώς λησι τῶν χαλασμένων πορτοκαλιῶν! Καί αὐτό", μοῦ
λέει “δέν θά τό ξεχάσω ποτέ"...»
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ: ΑΝΕΞΆΝΤΛΗΤΗ ΧΑΡΆ: ΠΑΤΉΡ ΙΩΆΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου