Ο Άγιος Αντώνιος και το Μωρό
Σήμερα, μετά τη Θεία Λειτουργία ανήμερα του Μεγάλου Αντωνίου, μια 85χρονη Αρμάνα ήρθε μπροστά στο βωμό. Μίλησε για τα παιδικά της χρόνια, στην Ελλάδα, όπου ζούσαν οικογένειες Αρμάνων πριν από 80 χρόνια.
Πατέρα, ήμουν μικρή για λίγα χρόνια, και η μητέρα μου γέννησε τον αδερφό μου. Και σε εμάς ήταν παράδοση να μην ανοίγουμε το παράθυρο μέχρι να βαφτιστεί το παιδί, γιατί κάποια πονηρά πνεύματα μπορούν να μπουν μέσα στο παιδί.
Και ήταν καλοκαίρι, έξω μούγκριζαν τα τζιτζίκια έκανε πολύ ζέστη και η μάνα μου ασφυκτιά. Και άφησε το παράθυρο. Στη συνέχεια, το μωρό πήρε μια βαθιά ανάσα και το στόμα του έκλεισε. Δεν έκλαψε καθόλου και δεν πιπιλούσε πια το στήθος. Η μητέρα προσπαθούσε συνέχεια να τον θηλάσει, τίποτα. Μετά από περίπου μισή μέρα, το μωρό κόντεψε να λιποθυμήσει από την πείνα, ήταν λευκό σαν ασβέστης και έπεσε σε ένα είδος λήθαργου.
Τότε, η μητέρα πήρε το μωρό, το έβαλε στο τραπέζι μπροστά στην εικόνα του Μεγάλου Αντωνίου και είπε: Άγιε Αντώνιε, πάρε αυτό το μωρό. Είναι δικό σας. Αν θέλετε, κάντε τον να θηλάσει γάλα από το στήθος. Κι αν όχι, πάρε τον κοντά σου για να μην υποφέρει άλλο.
Τότε το μωρό άνοιξε το στόμα του και ούρλιαξε πολύ δυνατά. Στα μάτια του φαινόταν φρίκη και κουνούσε τα χέρια του σαν να έβλεπε κάτι σκοτεινό. Κι όταν της έδωσε το στήθος, ρουφούσε με όρεξη. Και ανάρρωσε πλήρως και έζησε 80 χρόνια.
Από τότε όλη μου η οικογένεια, ανήμερα του Μεγάλου Αντωνίου, φτιάχνει γεύμα, ελεημοσύνες σε όλους, προσεύχεται και ευχαριστεί τον ευσεβή Άγιο
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου