17 Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου.18 Ότι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις.
Νομίζω ὅτι εἶναι ἀρκετὰ προφητικὸς στίχος, ἕνας προφήτης μόνο μπορεῖ νὰ τὸν γράψει. Παρ' ὅλο ὅτι ἐμπνεόμενοι ἀπὸ αὐτὸν τὸ στίχο ἀρκετοὶ Προφῆτες μίλησαν γι᾿ αὐτὴν τὴν πνευματικὴ λατρεία, π.χ. ὁ Ωσηέ
(6,6): διότι ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν καὶ ἐπίγνωσιν Θεοῦ ἢ ὁλοκαυτώματα. Θέλω ἔλεος καὶ ὄχι θυσία, θέλω νὰ ἔχετε ἐπίγνωση τῆς παρουσίας μου καὶ ὄχι ὁλοκαυτώματα. Τὴν ἐποχὴ αὐτὴ γιὰ νὰ διδάξεις καὶ
νὰ προτείνεις ὡς ἀληθινὴ ὁδὸ δοξολογίας τοῦ Θεοῦ τὴ θυσία χωρὶς ὁλοκαυτώματα, εἶναι λίγο τολμηρό. Τελικὰ αὐτὸς ποὺ θὰ καταργήσει τὰ
ὁλοκαυτώματα καὶ θὰ εἰσαγάγει τὴν ἀναίμακτο θυσία εἶναι ὁ Χριστός, τὴ Μεγάλη Πέμπτη, στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου