Ο ΑΡΤΟΣ.

Χριστός Ανέστη!

 Ο Άρτος

 «Εγώ είμαι το ψωμί της ζωής.  αυτός που έρχεται σε μένα δεν θα πεινάσει, και αυτός που πιστεύει σε μένα δεν θα διψάσει ποτέ».  (Άγιος Ιωάννης 6:35)

 Μια από τις πιο ιερές και όμορφες παραδόσεις της Εκκλησίας κατά τη διάρκεια της γιορτής του Πάσχα, είναι να ευλογεί ένα μεγάλο, όρθιο ψωμί που ονομάζεται Άρτος – ένας ελληνικός όρος που σημαίνει «ζυμωτό ψωμί ή κέικ».  Αυτός ο ειδικός άρτος έχει συνήθως μια απεικόνιση της Ανάστασης πάνω του και συμβολίζει την παρουσία του Αναστάντος Χριστού, «του άρτου της ζωής που μας τρέφει με την τροφή των θείων ευσπλαχνιών Του».

 Κοντά στο τέλος της Πασχαλινής Λειτουργίας, ο ιερέας ευλογεί τον Άρτο με ειδική προσευχή και τον ραντίζει με Αγίασμα.  Στη συνέχεια, το Artos τοποθετείται σε ένα τραπεζάκι πριν από το εικονοστάσι όπου παραμένει καθ' όλη τη διάρκεια της Λαμπρής Εβδομάδας.  Συνηθίζεται, όποτε οι πιστοί εισέρχονται στο Ναό, να φιλούν τον Άρτο ως τρόπο χαιρετισμού του Αναστήματος.

 Ο Άρτος χρησιμεύει για να μας υπενθυμίζει όλα τα γεγονότα που συνδέονται με την Ανάσταση αλλά είναι επίσης σύμφωνο με ένα αρχαίο έθιμο που εγκαινίασαν οι Απόστολοι.  Μετά την Ανάληψη του Χριστού, όποτε καθόντουσαν σε ένα συνηθισμένο γεύμα, άφηναν μια θέση στην κεφαλή του τραπεζιού άδεια για τον αόρατα παρόντα Χριστό και έστηναν εκεί ψωμί.  Η Εκκλησία λοιπόν διατηρεί αυτή την παράδοση χρησιμοποιώντας αυτό το ειδικό πασχαλιάτικο ψωμί για να μας θυμίσει τον Αναστάντα Κύριο που είναι ο άρτος της ζωής.

 Κανονικά, υπάρχει μόνο ένας Άρτος σε μια ενορία, ωστόσο σε μεγαλύτερες ενορίες όπως η δική μας, πρέπει να υπάρχουν δύο ή τρεις, ώστε όταν κοπεί για διανομή στους ενορίτες, όλοι θα μπορούν να έχουν ένα κομμάτι.

 XB!

 Ο π.  Γιάννης