Ὁ Θεὸς τὸ παρουσίασε στὴν Εὔα
ἐκεῖνο τὸ τραγικὸ δειλινὸ –
ποὺ μνημονεύεται κι ἀπὸ τὴν Κασσιανὴ
στὸ πασίγνωστο τροπάριό της –
ὥστε νὰ τὴν ὁπλίσει μὲ ὑπομονὴ
καὶ νὰ ἀφήσει νὰ φανεῖ
ἡ ἀχτίδα τῆς ἐλπίδας.
Πολλὲς λύπες, πολὺς πόνος ἀκόμα
καὶ στὴ γέννα τῆς νέας ζωῆς,
«ἀποστροφὴ» καὶ «κυρίευση»
ἀπὸ τὸν ὣς τότε ἰσότιμο ἀγαπημένο (Γέν. 3, 16).
Ἡ ἐξουσία φέρνει ὑποδούλωση.
Ἀλλά, θὰ γεννηθεῖ ἡ δεύτερη Εὔα.
Ἐκείνη ποὺ θὰ γίνει πάλι
διάκονος τῆς ἀληθινῆς Ἀγάπης
καὶ ποὺ τὸ σπέρμα της
(δίχως ἄνδρα)
θὰ συντρίψει τὸ κεφάλι
τοῦ ψεύτη ἐχθροῦ.
Ἡ Παναγία.
Μὲ τὴν ταπείνωση, τὴν ὑπακοή,
τὴν παράδοση τοῦ θελήματός της
στὸν Θεὸ καὶ Υἱό της, τὴ συμμετοχή της
στὸν Σταυρὸ καὶ τὴν Ἀνάστασή Του,
θεράπευσε τὴν ἀσθένεια τῆς πρώτης Εὔας
καὶ ἔγινε ἡ Τιμιωτέρα τῶν Χερουβίμ.
Ἀπὸ τὰ πρακτικὰ τοῦ τριημέρου συνεδρίου γυναικῶν
τῆς Ἱ. Μ. Ὕδρας, Σπετσῶν καὶ Αἰγίνης, Αἴγινα 2015
Ἡ γυναίκα μέσα ἀπὸ τὰ μάτια
τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (ἀπόσπασμα)
Ἀφιέρωμα "Ἡ γυναίκα",
τεῦχος 370, Ἰούλιος/Αὔγουστος 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου