Ἀναφέρει ὁ ὅσ. Ἰουστίνος Πόποβιτς: «Από καιρό σε καιρό, ὁ Θεός μοῦ δίνει ὧρες τέλειας γαλήνης· σέ αὐτές τίς ὧρες ἀγαπῶ καί πιστεύω ὅτι καί ἐμένα ἀγαποῦν· σέ αὐτές τίς ὧρες διετύπωσα τό Πιστεύω μου, μέσα στό ὁποῖο τά πάντα εἶναι σαφῆ καί ἅγια γιά μένα. Αὐτό τό Πιστεύω εἶναι ἐντελῶς ἁπλό το: πιστεύω ὅτι δέν ὑφίσταται τίποτε πιό θαυμάσιο, πιό βαθύ, πιό συμπαθητικό, πιό συνετό, πιό ἀνθρώπινο καί τελειότερο ἀπ' τό Χριστό. Μέ ζηλότυπη ἀγάπη λέω στόν ἑαυτό μου ὅτι ὄχι μόνο δέν ὑπάρχει κάποιος παρόμοιος μέ Αὐτόν, ἀλλά ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρξη. Ἐξάλλου, δηλώνω: Ἄν μποροῦσε κάποιος να μοῦ τεκμηριώση ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἐκτός τῆς ἀληθείας καί, ἂν ἡ ἀλήθεια πράγματι ἀπέκλειε τό Χριστό, ἐγώ θά προτιμοῦσα νά μείνω μέ τό Χριστό καί ὄχι μέ τήν ἀλήθεια"(Letters of F. M. Dostoevsky, translated by E. C. Mayne, Λονδίνο, σ. 67)» (1, 195)
Βιβλιογραφία.
ΘΕΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΌΣ.
Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΚΟΊΤΑΞΕ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΤΌΝ ΖΑΚΧΑΙΟ ΚΑΙ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΌΝ ΠΈΤΡΟ.
ΕΚΔΌΣΕΙΣ Ι Μ. ΑΓΊΟΥ ΙΩΆΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΌΣ.
https://agiosioannisdamaskinos.blogspot.com/?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου