Γράφει ὁ Edward Baryeh:

• Γράφει ὁ Edward Baryeh: «Πρόσφατα υπενθύμιζα στο 17χρονο γυιό μου πώς ὅταν ἦταν μικρός τόν ἔβαζα στο φράκτη τοῦ σπιτιοῦ μας καί τοῦ ἔλεγα να

πηδήξη καί νά τόν πιάσω στόν ἀέρα. Μέ ἐμπιστοσύνη κι ἕνα χαμόγελο θά πηδοῦσε σέ μένα, κι ἐγώ

θά τόν ἔπιανα, ὅπως εἶχα υποσχεθῆ.

Τόν πείραζα, λέγοντας:

Εἶμαι σίγουρος ὅτι ἂν σοῦ ἔλεγα να πηδήξης

ἀπ' τόν ἴδιο φράκτη τώρα, δέν θά τό ἔκανες.

Μοῦ ἀπάντησε μ᾿ ἕνα τρόπο πού δέν θά τόν ξεχάσω ποτέ:

—Ὄχι, δέν θά πηδοῦσα, εἶπε.

Μετά ἀπό μία παῦσι χαμογέλασε καί εἶπε:

Ἀκόμα σέ ἐμπιστεύομαι, ἀλλά δέν νομίζω ὅτι

μπορεῖς νά μέ πιάσης στόν ἀέρα πιά.

Εἶχε ἀπόλυτο δίκηο. Εἶναι βαρύτερος, εἶναι μεγαλύτερος καί δέν ἔχω τή δύναμι νά τόν πιάσω.

Σύντομα συνειδητοποίησα ὅτι, εὐτυχῶς γιά μᾶς, ἔχουμε ἕνα Σωτῆρα πού δέν ἀλλάζει. "Ο Χριστός εἶναι ὁ ἴδιος χθές καί σήμερα καί γιά πάντα"(Εβρ 13,8). Πάντα θά πραγματοποιῆ τίς ὑποσχέσεις Του. Αν καί μεγαλώνουμε κι ἔχουμε μεγαλύτερα προβλήματα,