Η Μάγια Εμπραλίτζε θυμάται:
«Κάποτε, κατά τη διάρκεια της ζωής του πατέρα Γαβριήλ, προσευχόμουν το βράδυ, σκέφτηκα: «Βαρέθηκα να θυμάμαι τόσους πολλούς ανθρώπους, αφήστε τον καθένα να σκεφτεί τον εαυτό του, έχω αρκετά τον εαυτό μου». Και ανέφερα μόνο μερικά κοντινά μου άτομα.
«Κάποτε, κατά τη διάρκεια της ζωής του πατέρα Γαβριήλ, προσευχόμουν το βράδυ, σκέφτηκα: «Βαρέθηκα να θυμάμαι τόσους πολλούς ανθρώπους, αφήστε τον καθένα να σκεφτεί τον εαυτό του, έχω αρκετά τον εαυτό μου». Και ανέφερα μόνο μερικά κοντινά μου άτομα.
Την άλλη μέρα ήρθα στον πατέρα Γαβριήλ. Οταν ήρθε για ευλογία, αντί να ευλογήσει, μου είπε:
«Πρέπει να προσεύχεσαι όχι μόνο για εκείνους, αδελφή, που είναι οι κολλητοί και οι γνωστοί σου, αλλά και για εκείνους που είναι στη φυλακή, σε οίκο ανοχής, σε αδυναμία, κίνδυνος, σε μονοπάτια».
«Πρέπει να προσεύχεσαι όχι μόνο για εκείνους, αδελφή, που είναι οι κολλητοί και οι γνωστοί σου, αλλά και για εκείνους που είναι στη φυλακή, σε οίκο ανοχής, σε αδυναμία, κίνδυνος, σε μονοπάτια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου