Υπάρχει η πιθανότητα οι χριστιανοί να νομίζουμε πως είμαστε όχι εντός της εκκλησίας αλλά ήδη εντός της βασιλείας, όχι δηλαδή σε μια πορεία μετάνοιας αλλά στο τέλος της. Εξού και η μετάνοια των πολλών είναι αόριστη και γενική.
Έτσι ακούγοντας τα τροπάρια της Μ. Εβδομάδας σκεφτόμαστε ότι κάποιος Ιούδας πρόδωσε τον Χριστό, οι Φαρισαίοι ήταν οι εχθροί του, ενώ εμείς οι φίλοι του - και απλά κάθε Μ. Εβδομάδα κάνουμε μια ιστορική ανασκόπηση των όσων συνέβησαν τότε, για να δούμε ποιοι τελικα φταίνε για τον θάνατό του - πάντως όχι εμείς.
Δεν είναι όμως έτσι. Η αναφορά στον Ιούδα και τους εχθρούς του Χριστού γίνεται για να δούμε μην τυχόν κι εμείς ανήκουμε σ' αυτούς, και αν είμαστε στην πορεία προς τη βασιλεία ή σε αντίθετη κατεύθυνση. Πάντως, αν νομίζουμε ότι ήδη είμαστε εντός της, ασφαλώς δεν θα τη ζητήσουμε ποτέ. Γιατί το πιο επικίνδυνο είναι να φαντάζεσαι ότι έχεις ένα δώρο που όμως στερείσαι και δεν θα λάβεις ποτέ, αφού δεν το ζητάς νομίζοντας πως το κατέχεις.
Γεώργιος Μπάρλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου