Ο π. Παναγιώτης θεωρούσε πολύ φυσικό ν’ αναστηθεί κάποιος!

Ο π. Παναγιώτης θεωρούσε πολύ φυσικό ν’ αναστηθεί κάποιος!

Διονύσης Μακρής: Είχαμε και μία ανάσταση. Θα σας πω, αυτό είναι συνταρακτικό. Τους γνώρισα αυτούς τους ανθρώπους, τώρα η μάνα δεν ζει. Ήταν μία πολύ πιστή, είχε ένα γιο ήταν 42 χρονών ευτραφής, μένανε στην Καρδίτσα. Θα σας πω τώρα και την πόλη, τώρα τα λέμε, τώρα πέρασε ο παπούλης τότε τα κρύβανε. Ήταν Μεγάλο Σάββατο βράδυ και το παιδί της ήταν 8:00 μ.μ. ένιωσε μία αδιαθεσία. Ετοιμαζόντουσαν για να πάνε στην Αναστάσιμη Λειτουργία. Ένιωσε μία αδιαθεσία και φώναξε η γυναίκα τον γιατρό. Έπαθε ανακοπή, έμφραγμα έτσι είπε ο γιατρός και προσπαθούσε να το επαναφέρει, δεν το επανέφερε ποτέ -αυτός ζει, είναι αναστημένος και ζει- και έφυγε. Λοιπόν ο γιατρός λέει “να πάω στο νοσοκομείο να σου βγάλω το χαρτί…”.  Λέει η μάνα “όχι γιατρέ να το βγάλουμε αύριο το μεσημέρι να μην χαλάσουμε το Πάσχα στους συγγενείς και στους φίλους”. Λέει ο γιατρός εντάξει. 

Όταν έφυγε, η ίδια έκανε την προσευχή της. Η ίδια τα είπε στον παππούλη Παναγιώτη “τί προσευχή έκανες καλή μου γυναίκα;” έτσι έλεγε ο παππούλης. “Να πάτερ” ήτανε και αγαθούλα “είπα στην Παναγιά «Παναγιά μου, βοήθησέ με να γιορτάσουμε την Ανάσταση του δικού σου παιδιού και έχω μέρες να κλάψω για το δικό μου»”. Έφυγε να πάει στην εκκλησία. Κλείδωσε το σπίτι, άφησε πάνω στον καναπέ το παιδί της όπως είχε πεθάνει και έφυγε στην εκκλησία να πάει στην Ανάσταση. Όταν πήγε να κοινωνήσει... 

Εμείς φεύγουμε από την Ανάσταση... “Ξέρετε η Θεία Λειτουργία της Ανάστασης” έλεγε ο παππούλης “εκεί τι δώρα δίνει ο Θεός; Πολλά δώρα! Αλλά εμείς μόλις λέει «διασκορπισθήτωσαν και φυγέτωσαν οι εχθροί αυτού...» φεύγουμε...” 

Λοιπόν όταν πήγε να κοινωνήσει και πήρε τη σειρά της, βλέπει το γιο της απέναντι και λιποθύμησε. Έπεσε κάτω. Όλο το εκκλησίασμα νόμιζε ότι από τα κεριά που ήταν αναμμένα εκεί κι απ’ την νηστεία γιατί ξέρανε ότι είναι γυναίκα της προσευχής ό,τι λιποθύμησε από την νηστεία, τα κεριά και φωνάξανε το γιό της να τη συνεφέρει. 

Πήγε ο γιος της λοιπόν την συνέφερε λίγο και της λέει “μάνα μ’ έστειλε η Παναγιά πίσω γιατί άκουσε και συγκινήθηκε από την προσευχή σου”. Ο γιατρός την άλλη μέρα δεν πίστευε όταν τον είδε ζωντανό. Αυτός ήταν τελείως, παντελώς άθεος και δεν πίστευε. 

Είπανε να πάνε στον παππούλη πάνω για να δουν τι θα κάνουν, αν φωνάξουν τα κανάλια να το πουν, να το μάθει όλη η Ελλάδα. Τους λέει ο παππούλης “γιατρέ μου άμα το πείτε και φωνάξετε αυτά τα βρωμοκάναλα θα σου πάρουν το δίπλωμα και θα μείνεις άνεργος. Γιατί θα πούνε ότι δεν έκανες καλή διάγνωση, έκανες λάθος”. “Μα, λέει, αφού παππούλη είχε μαυρίσει, είχε φύγει, το σώμα του είχε παγώσει”. “Βρε άσε... ο Χριστός το έφερε πάλι πίσω και η Παναγιά. Εσένα τι θα σου πούνε και θα τους τρελάνουν και αυτούς τους ανθρώπους, θα πούνε ότι είναι ψεύτης ότι είναι απατεώνας, άσε μη μας κλείσουν και φυλακή”. 

Και πολλές φορές έλεγε χαριτολογώντας “ρε θεολόγε άμα αναστήσουμε και κανέναν, θα μας κλείσουν φυλακή, πρόσεξε”. Θεωρούσε πολύ φυσικό τέτοια πράγματα. Να αναστηθεί κάποιος ή να γιατρευτεί κάποιος, πάρα πολύ φυσικό.

YouTube: Διονύσης Μακρής - Εμπειρίες & βιώματα κοντά στον γέροντα των Αγράφων π. Παναγιώτη Τσιώλη (Isaac Apa) στο 1΄:42΄΄