Στο Β. Καμερούν κατά τή θεμελίωσι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ χωριοῦ του, ἕνας μικρός δέν πῆγε.
«—Ἔλα κοντά μας, μή φοβᾶσαι, τοῦ εἶπα, μέ ὅποιον τρόπο μποροῦσα καί ὅσο πιό σιγά γινόταν.
—Δέν θέλω νά ἔλθω μαζί σας, διότι στήν Ἐκκλησία, τήν ὁποία θά φτειάξετε, θά εἶναι πάντα ὁ Χριστός σταυρωμένος... ὅπως καί στήν ἄλλη Ἐκκλησία στο διπλανό χωριό... δέν θέλω νά βλέπω τό Χριστό να πονάη στο Σταυρό...
Δέν ἔχεις ἀκούσει ποτέ να λέμε Ουάνα Ντιρουέγκο:
Ήταν μεσημέρι... ὁ ἥλιος στο κατακόρυφο... μαζεύθηκαν καί τά ἄλλα παιδιά κοντά μας... Καί ἀρχίσαμε νά μιλᾶμε γιά τήν Ἀνάστασι στις παιδικές καρδιές... στή μέση τῆς ἐρήμου...
Οὐάνα Ντιρουέγκο!!!", πού στή γλῶσσα τῶν
Tipuri σημαίνει: "Χριστός Ανέστη".
Πάσχα 2008
† Ὁ Καμερούν Γρηγόριος»(περ. Εθ, τεῦχ. 106, 2).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου