Ο γέροντας του Λουγκάνσκ μετέτρεψε ένα δέντρο σε πέτρα μπροστά στα μάτια των άθεων: "Αυτή η πέτρα θα βρίσκεται εκεί μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία! Μέχρι να ανθίσει!"

 

Ο γέροντας του Λουγκάνσκ μετέτρεψε ένα δέντρο σε πέτρα μπροστά στα μάτια των άθεων: "Αυτή η πέτρα θα βρίσκεται εκεί μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία! Μέχρι να ανθίσει!"

Αυτός ο πρεσβύτερος ήταν σεβαστός στο Λούγκανσκ εδώ και πολύ καιρό. Γράψαμε πώς του εμφανίστηκε η Μητέρα του Θεού και προέβλεψε το μέλλον της γης του Λουχάνσκ. Ας στραφούμε τώρα σε μια άλλη καταπληκτική περίπτωση. Και αν δεν έχετε διαβάσει την ιστορία για την εμφάνιση της Μητέρας του Θεού, σας συνιστούμε να διαβάσετε:

Υπήρξαν τρεις εμφανίσεις της Μητέρας του Θεού στο Λούγκανσκ: «Οι άνθρωποι θα έρθουν εδώ από όλες τις γωνιές της Γης χωρίς να ξέρουν γιατί»

Ο Γέροντας Φίλιππος (1858-1956) είναι θαμμένος στην άκρη ενός εγκαταλειμμένου παλιού νεκροταφείου. Ο τάφος του είναι αρκετά σεμνός, υπάρχει ένα μικρό θραύσμα. Πριν από όλα τα τρέχοντα γεγονότα, άνθρωποι που σέβονται τον γέροντα έρχονταν καθημερινά εκεί και λάμβαναν ό,τι ζητούσαν με τις προσευχές του.

Εδώ έχει στηθεί ένα κουβούκλιο πάνω από τον τάφο και δίπλα του βρίσκεται ένας μεγάλος απολιθωμένος κορμός. Αυτό είναι το δέντρο για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα.

Μια μέρα, ένας πρεσβύτερος και οι οικείοι του άνθρωποι έσπευσαν σε μια εκκλησιαστική γιορτή. Καθώς περπατούσαν, ο γέροντας έκανε συνεχώς ερωτήσεις, ο καθένας για τη δική του. Κάποιοι μιλούν για προσωπικά θέματα και άλλοι για κάτι πιο παγκόσμιο:

- Ο πατέρας Φίλιππος (και οι περισσότεροι τον αποκαλούσαν «παπά»), ήρθε αλήθεια η τελευταία φορά;

Ο γέροντας κούνησε το κεφάλι του σαστισμένος και αναφέρθηκε στη Γραφή, λέγοντας ότι μόνο ο Κύριος το γνωρίζει αυτό.

Ξαφνικά συναντούν μέλη της Komsomol στο δρόμο. Ξαφνικά τους έκλεισαν το δρόμο και άρχισαν να γελούν και μετά είπαν:

- Έχουμε ακούσει πολλά για σένα, πάτερ !Αφού τα ξέρεις όλα και πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός, τότε απόδειξέ το! Απόδειξε όχι με λόγια, αλλά με πράξεις ότι ο Θεός σου υπάρχει!

Δίπλα στον πατέρα Φίλιππο βρισκόταν ένα κομμάτι ξύλο. Διατήρησε τα σημάδια ενός τσεκούρι, αλλά από την άλλη, ήταν σάπιο από τον καιρό, και ο πυρήνας του κορμού είχε υποστεί μεγάλη ζημιά από έντομα ξύλου, και επομένως σχηματίστηκε μια διαμπερής τρύπα.

Ο Γέροντας Φίλιππος γονάτισε δίπλα στον κορμό ενός πεσμένου δέντρου, σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό και φώναξε στον Κύριο. Έπειτα χτύπησε τρεις φορές τον κορμό του δέντρου με το ραβδί με το οποίο περπατούσε πάντα και είπε: «Αυτή η βελανιδιά να γίνει πέτρα σε ανάμνησή μου και ως μαρτυρία για τα θαύματα του Θεού. και για όσους δεν θα πιστέψουν αυτά που λέγονται για μένα, αυτή η πέτρα θα είναι ορατό απόδειξη της ζωής μου. Αυτή η πέτρα θα βρίσκεται μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, ενισχύοντας τους αδύναμους στην πίστη».

Μετά από μια σύντομη σιωπή, πρόσθεσε: «Μέχρι να ανθίσει». Και έγινε ένα θαύμα. Οι επικριτές ντροπιάστηκαν.

Αυτή η πέτρα έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα και τώρα τιμάται με ευλάβεια από πιστούς που διατηρούν τη μνήμη του γέροντα, οι πληροφορίες για τον οποίο είναι αντιφατικές και σπάνιες. Ο ίδιος ο πατέρας Φίλιππος μίλησε ελάχιστα και απρόθυμα για τον εαυτό του, έτσι αυτές οι πληροφορίες αντλήθηκαν κυρίως από τις μαρτυρίες ανθρώπων που γνώριζαν μόνο εκείνο το μέρος της επίγειας ζωής του που τους αποκάλυψε ο Κύριος.

Είναι εκπληκτικό ότι πριν από το θάνατό του, ο πατέρας Φίλιππος διέταξε να σκαλιστούν επιγραφές σε πολλές πέτρες, ή το έκανε ο ίδιος, και ζήτησε να τοποθετηθούν αυτές οι πέτρες στον πάτο του τάφου και να τοποθετηθεί το φέρετρο με το σώμα του πάνω τους. Συχνά επαναλάμβανε: «Ποιος είμαι, δεν το ξέρεις τώρα, θα το μάθεις αργότερα από τις πέτρες».

Γεγονότα

Ο Βίος του Πρεσβύτερου-Διακόνου Φιλίππου του Λουγκάνσκ περιγράφει πώς, ακόμη και πριν από τον πόλεμο, ήθελαν να μεταφέρουν αυτήν την πέτρα στην άλλη άκρη του πάρκου. Όταν όμως τον αλυσόδεσαν και προσπάθησαν να τον σηκώσουν, «προς έκπληξη όλων, οι αλυσίδες έσπασαν σαν κλωστές και η πέτρα έμεινε στη θέση της».