ΜΥΡΟΒΛΥΖΟΥΣΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

The truth of things revealed thee to thy flock as a rule of faith, an icon of meek­ness and a teacher of temperance; therefore, thou hast achieved the heights by humility, riches by poverty. O Father and Hierarch Nicholas, intercede with Christ God that our souls be saved.

With divine myrrh the divine grace of the Spirit anointed thee, who didst preside as the leader of Myra, and having made the ends of the world fragrant with the myrrh of virtues thou holiest of men. through the pleasant breathings of thine intercessions always driving away the evil stench of the passions. Therefore, in faith we render thee great praise, and celebrate thine all-holy memory, O Nicholas.

from the Small Vespers

The Myrrh Streaming Icon of St. Nicholas Revealed on December 6, 1996 OS at the Church of St. George the Great Martyr - U.S.A..

Ενωρίς το πρωί τής 6/19 Δεκεμβρίου, 1996, εγώ, ό πατήρ Ηλία Οάρνκε έφθασα στην εκκλησία μου με τον αναγνώστη μου τον Τιμόθεο Τάδρον. Ή Εκκλησία μας ονομάζεται Άγιος Γεώργιος και ευρίσκεται στην Ινδιάνα. Ήτο ή εορτή τού Αγίου Νικολάου. Αυτός ό Άγιος έχει μεγάλην σημασίαν διά την ενορία μας. Ό Τσάρος Νικόλαος βοήθησε την εκκλησία μας να ιδρυθή. Μάς έδωσε χρηματική βοήθεια και εικόνες διά τον εικονοστάσιο μας. Μία από αυτές τις εικόνες είναι τού Αγίου Νικολάου. Μάς έδωσε επίσης ένα χρυσό σταυρό διά τον πρώτον ιερέα μας τον πατέρα Αντώνιον Άμπου-Αλάμ Φάρρα, ό θείος μου.

Μπήκαμε στην Εκκλησία 6:30 π.μ. το πρωί. Χιόνιζε πολύ έξω. Μόλις μπήκαμε στον νάρθηκα μυρίσωμεν μια ευωδία σαν τριαντάφυλλα. Ή μυρωδιά ήτο σαν κάτι πού αντικρίζομεν στην καρδιά τού καλοκαιριού. Δεν μπορούσα να καταλάβω από πού προέρχεται αυτή ή ευωδία. Ανοίξαμε την πόρτα διά το κύριον ναόν και ή ευωδία ήτο ποιό δυνατή. Αν και ήμασταν κρυωμένοι ή ευωδία ήτο πολύ αισθητή.

Ανοίξαμε τα φώτα και ό Τιμόθεος κοίταζε παντού να βρει την πηγή τής ευωδίας. Κοίταξα προς την ωραίαν πύλην και βλέπω την εικόνα τού Αγίου Νικολάου πού ήτο σε ένα ανολόγιον. Την είχαμεν τοποθετήσει εκεί από την περασμένην Κυριακήν. Βλέπω να τρέχη επάνω στον πρόσωπο τού Αγίου τρείς γυαλιστερές γραμμές. Ολόκληρο το σώμα μου επάγωσε. Ή καρδιά μου αισθάνθηκε πώς έπεσε κάτω στον πάτωμα. Μέσα στα δάκρυα λέγω, “Είναι ό Άγιος Νικόλαος.” Δεν μπορούσα να καταλάβω ποιός έλεγε τα λόγια αυτά. Ήμουν παγωμένος στον πάτωμα και δεν μπορούσα να πλησιάσω την εικόνα.

Μετά από μερικά λεπτά (πού φάνηκε σαν ήτο μία ώρα) πλησίασα τον Τιμόθεο κοντά στην εικόνα. Αυτός ήδη έκαμνε μετάνοια μπροστά στην εικόνα. Κοίταξα καλά την εικόνα να ιδώ ακριβώς τί συμβαίνει με την εικόνα. Έβλεπα να τρέχη κάτι υγρό από το μέτωπο τού Αγίου σε τρείς γραμμές. Ή μία γραμμή έτρεχε επάνω από την μύτην και δύο άλλες γραμμές δεξιά και αριστερά από τα μάτια. Ή ευωδία ήτο παντού.

Προσπάθησα να καταλάβω τί ακριβώς συμβαίνει μπροστά μου. Είχα αισθήματα φόβου, μελαγχολίας, και χαράς. Δεν ήτο ή πρώτη φορά πού συνέβη τέτοια πράγμα στην ζωήν μου. Εδώ και τρία χρόνια πού λειτουργούσε στον ναόν τής Αγίας Τριάδος είδα Άγιον μύρον να τρέχη από τις πληγές τού Χριστού πού έγιναν από το ακάνθινον στέφανον. Το θαύμα αυτό άλλαξε ριζικά την πίστιν μου από ορθολογιστικό σε πραγματικό ακόλουθο τού Ιησού Χριστού.

Λόγω τής πήρας μου ήμουν πολύ προφυλακτικός. Δεν ήθελα τα δαιμόνια να μού παγιδεύσουν με καμιάν σκέψιν ότι το φαινόμενο αυτό εξηγείται λογικά. Ό Κύριος είναι αιώνιος και ή θέλησίς Του κυβερνά τα πάντα. Έβαλα το επιτραχήλιο μου και σήκωσα την εικόνα να την εξετάσω από κάτω. Ήτο στεγνό. Ή εικόνα αυτή είναι από χαρτί πού το έχουν κολλήσει επάνω σε ξύλο. Ή εικόνα έχει και ένα μικρό λείψανο τού Αγίου Νικολάου επάνω της. Ή εικόνα ήτο δώρον από τον πατέρα Συμεών από το Μοναστήρι τού Αγίου Ισαάκ τού Σύρου. Και εκεί έγινε ή εικόνα αυτή. Οι καλόγεροι έχουν αυστηρούς κανόνας διά την κατασκευήν των εικόνων. Εάν έχει την παρά μικρή βλάβη την θεωρούν άχρηστη, διά πέταγμα. Και έτσι έλαβα την εικόνα αυτήν.

Ερώτησα τον Τιμόθεο εάν μπήκε στον ναόν από την περασμένην Κυριακήν. Μού είπε ότι δεν ήτο εκεί διά δύο ημέρας. Το φαινόμενο αυτό δεν έγινε από ανθρώπινο τέχνισμα διότι μόνον τρία άτομα έχομεν κλειδιά διά την Εκκλησία μας, ό Τιμόθεος, ό Γεώργιος Μίξας και ό εαυτός μου. Έγινε από θέλημα Θεού. Μπήκα στον ναόν και έβαλα βαμβάκι στον κάτω μέρος τής εικόνος να μαζεύη τον άγιον μύρον. Το άγιον μύρον φαινότανε καθαρό επάνω στην εικόνα αλλά επάνω στον βαμβάκι ήτο σαν χρυσό και ευωδίαζε πολύ. Έβαλα λίγο στην γλώσσαν μου. Ήτο πικρό και εμούδιαζε αμέσως την γλώσσαν μου.

Επειδή ήτο ακόμη πολύ ενωρίς δεν τηλεφώνησα τον δεσπότη μου. Περίμενα να τελείωση πρώτα την λειτουργία. Αργότερα το απόγευμα αυτό διάβασα μόνος μου εξορκισμούς και ευλόγησα την εικόνα με τον σταυρόν τής ευλογίας. Τηλεφώνησα τον πρωτοσύγκελο τής επισκοπής μας να τον ειδοποιήσω διά το θαύμα. Αυτός το είπε στον δεσπότη και έγινε ή απόφασις να πάμε την εικόνα στον καθεδρικό ναό την επομένη ημέρα ώστε να την εξετάσει ό δεσπότης από κοντά. Ό καθρεδικός ναός απέχει μιάμιση ώρα από την Εκκλησία μας.

Αργότερα αυτήν ημέραν ή Ηγουμένη με καλόγριες τού Σερβικού Μοναστηριού ήλθαν και ψάλλαμε τον Ακάθιστον Ύμνον στον Άγιον Νικόλαον. Κατά την διάρκεια τής ακολουθίας ή εικόνα έβαλε πολύ μύρον. Όλοι μας με δάκρυα στα μάτιά μας και χαράν στις καρδιές μας αισθανθήκαμε την παρουσία τού Αγίου Ιεράρχου Νικολάου. Χαρήκαμε διά το θαύμα αυτό και διά την ένδειξη αγάπης πού δείχνει ό Άγιος διάρκεια’ ημάς. Από τότε συνέχεια τρέχει το άγιον μύρον.

Κατασκευάσαμεν μια ξύλινη θήκη διά την εικόνα και ένας Σέρβος έκαμε μια κορνίζα διά τον Άγιον. Τελευταίως σε ένα ταξίδι στον καθεδρικό μας ναό στον Σάο Πάολο, Βραζιλίας κάποιος έκαμε μια καινούργια κορνίζα διά τον Άγιον. Ή εικόνα επισκέπτεται πολλές εκκλησίες .