Η ΜΕΤΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΑΠΟΚ. ΙΑ 1-2

Η ΜΕΤΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΑΠΟΚ. ΙΑ 1-2

Ή καταμέτρησις του Ναού και του Θυσιαστηρίου.

Και μου εδόθη, λέγει ό Ευαγγελιστής Ιωάννης, κάλαμος όμοιος με ράβδο και μού είπε ό άγγελος Σήκω και μέτρησε με αυτό τον ναό του Θεού και τον θυσιαστήριο και εκείνους, πού προσκυνούν μέσα εις τον ναό αυτόν. Την αυλή όμως πού είναι έξω, πήρα εντολή να μην την μετρήσω, διότι αύτη παραδόθηκε εις την ειδωλολατρία. Και την Άγίαν Πόλιν θα καταπατήσουν τα έθνη επί σαράντα δύο μήνες, δηλαδή εις διάστημα χρόνου, τον όποιον έχει ορίσει ό Θεός.

Η καταπάτησις της εξωτερικής αυλής τού ναού και της πόλεως Ιερουσαλήμ επί 42 μήνες, δηλαδή επί τρεισήμισι έτη, σημαίνει τον χρονικό διάστημα κατά τις τελευταίες ημέρες τού κόσμου, όπου ό Αντίχριστος θα βασανίζει τούς πιστούς, αλλά την ψυχή των δεν θα δύναται να την κλονίσει, διότι θα έχουν την προστασία τού Χριστού. Τα τρεισήμισι έτη είναι τον ήμισυ του αριθμού επτά. Τον επτά σημαίνει την πληρότητα, τον τέλειον. Τα τρεισήμισι έτη είναι τον μισό και σημαίνει τον περιορισμό, την κολόβωσιν των ημερών εκείνων, όπως είπε ό Κύριος εις τον Ευαγγέλιο: «Ει μη εκόλοβώθησαν αι ημέραι εκείναι, ουκ αν εσώθη πάσα σαρξ διά δεν τούς εκλεκτούς καλοβωθήσονται αι ημέραι εκείναι» (Ματθ. κδ' 22). Εδώ φαίνεται ή προστασία της Εκκλησίας υπό τού Θεού μέχρι τον τέλος τού κόσμου. Περιορίζει ό Θεός τον χρόνο, διά να μη εξαφανιστούν όλοι από τον διωγμό τού Αντίχριστου.

«Η καταμέτρησις τού ναού είναι μια πράξις ή οποία έχει μεγίστη συμβολική και εσχατολογική σημασία. Όσα αναφέρονται εις τον σημείων αυτό είναι ένα προανάκρουσμα τής Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού και αποτελούν ένα διάψαλμα παρηγοριάς και ενισχύσεως των χριστιανών. Ό αποφασιστικός αγώνας τής Εκκλησίας του Χριστού κατά του Αντίχριστου αρχίζει από εδώ και πρέπει επισταμένως να μελετήσουμε την παράγραφο αυτήν τής Αποκαλύψεως, διά να εννοήσουμε την πρόνοια και την ειδική προστασία πού έχει ό Θεός διά την Εκκλησία του, αλλά και την υποχρέωση πού έχομεν και εμείς να είμεθα ζωντανά μέλη τής Εκκλησίας του.

ΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ.

Αφού εδόθη εις τον Ευαγγελιστή ό κάλαμος διατάσσεται υπό του Αγγέλου να σηκωθεί και να μέτρηση: «Μέτρησον τον ναό του Θεού και τον θυσιαστηριον και τούς προσκυνούντας εν αυτώ». Ό κάλαμος πού χρησιμεύει εδώ διά τον μέτρημα έχει και την έννοια τής ράβδου, τής στηρίξεως δηλαδή των χριστιανών. Είναι ένα μέσον ενισχυτικό, όταν οι πιστοί θα αντιμετωπίζουν πολλούς πειρασμούς. Με τον μέτρημα αυτό θα βοηθούνται οι χριστιανοί να βαδίζουν τον δύσκολο δρόμο της ζωής μέχρι την Δευτέρα Παρουσία. Θα είναι τον μέτρημα αυτό ή μεγαλύτερα παρηγοριάς των πιστών, διότι θα γνωρίζουν ότι ευρίσκονται κάτω από την κραταιά προστασία του Αγίου Θεού.

Διατάσσεται ό Ιωάννης να μέτρηση τρία πράγματα: Τον κυρίως ναό, την εσωτερική αυλή όπου είναι τον θυσιαστήριο και τούς πιστούς πού ευρίσκονται εις τον ναό και τον θυσιαστήριο. Ή εντολή πού δίδεται είναι σαφώς προσδιορισμένη. Περιγράφονται επακριβώς αυτά πού πρόκειται να μέτρηση και κατονομάζονται και εκείνα πού πρέπει να εξαιρεθούν από τον μέτρημα. Διά τούτο και απαγορεύεται εις τον Ευαγγελιστή να μέτρηση την εξωτερική αυλή «την αυλήν την έξωθεν του ναού έκβαλε έξω και μη αυτήν μέτρησης». Όλα όμως αυτά έχουν συμβολική σημασία και διά τούτο ας τα αναλύσωμεν προσεκτικότερα, διά να εννοήσουμε- μεν τί σημασία έχει τον μέτρημα και ποία είναι εκείνα πού εξαιρούνται της μετρήσεως.

«Η εντολή της μετρήσεως είναι εκδήλωσις προστασίας και αγάπης του Θεού προς τα παιδιά του. Κάθε άνθρωπος ενδιαφέρεται δι' αυτό πού αγαπά. Και ό Άγιος Θεός φροντίζει και ενδιαφέρεται διά τούς πιστούς πού ευρίσκονται μέσα εις τον ναό και τον προσκυνούν και τον λατρεύουν και διά τούτο ως στοργικός πατέρας θέλει να τούς προστατεύει από τα δεινά πού έρχονται. Ανταποκρινόμενοι προς την αγάπη αυτήν του Κυρίου μας, πρέπει ή καρδιά μας να ανήκει αποκλειστικά εις αυτόν και να μη μας αποκόπτουν οι μέριμνες του βίου από την προετοιμασία της ψυχής μας διά την Βασιλεία των Ουρανών. Πόσο μάς ειρηνεύει ή συμβουλή του Κυρίου μας: «Διά τούτο λέγω υμίν, μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τί φάγητε και τί πίητε, μηδέ των σώματι υμών τί ενδύσησθε ούχί ή ψυχή πλειόν εστί της τροφής και τον σώμα του ενδύματος; ..Ζητείτε δεν πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (Ματθ. στ' 25 και 33).

Τόσον πολύ ενδιαφέρεται ό Άγιος Θεός διά την συντήρησιν και την προστασία μας ώστε φροντίζει και διά τις λεπτομέρειες τής ζωής μας «και θρίξ εκείνους της κεφαλής υμών ου μη άπάληται». (Λουκά κα' 18). Ούτε μια τρίχα από την κεφαλήν σας δεν θα χαθεί χωρίς να τον επιτρέψει αυτό ό Θεός. Αν ό Θεός ενδιαφέρεται διά τις λεπτομέρειες τής ζωής μας, πόσο μάλλον θα ενδιαφέρεται διά την σωτηρία τής ψυχής μας και κυρίως διά την Εκκλησία του, μάλιστα δεν όταν διέρχεται διαφόρους πειρασμούς;

Η μέτρησις σημαίνει κυρίως ότι ή Εκκλησία του Χριστού θα φθάση ασφαλώς εις τον προορισμό της πού είναι ό εύδιος λιμήν τής Βασιλείας των Ουρανών. Μπορεί ή Εκκλησία να κλυδωνίζεται μέσα εις αυτό τον φουρτουνιασμένο πέλαγος τής παρούσης ζωής, αλλά τον τιμόνι τής Εκκλησίας τον κρατά εις τα χέρια του ό Χριστός και θα οδηγήσει τον σκάφος της Εκκλησίας εις την αίώνιον και μακαριότητα της Άνω Ιερουσαλήμ. Όλες οι δυνάμεις του αντίχριστου θα διαλυθούν και θα συντρίβουν και ή Εκκλησία, ή περικαλλής και άμωμος Νύμφη τού Χριστού, θα θριάμβευση.

«μη άδικήσητε την γήν μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα, άχρις ου σφραγίσωμεν τούς δούλους τον Θεού ημών επί των μετώπων αυτών» (Αποκαλύψεως. ζ' 3).

Πρέπει εις τον σημείων αυτό να παρατηρήσουμε ότι ή μέτρησης πού γίνεται εις τον ναό έχει σχέση και ομοιότητα με τον σφράγισμα των πιστών πού αναφέρεται εις τον έβδομον κεφάλαιο. άδικήσητε την γην μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα, άχρις σφραγίσωμεν τούς δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτων» (Αποκαλύψεως. ζ' 3). Ό Άγγελος σφραγίζει τούς δούλους τού Θεού. Ό Θεός δι' αυτούς ενδιαφέρεται και δι' αυτούς φροντίζει. Διά τούτο οι σφραγισμένοι, οι έχοντες την χάριν των μυστηρίων του Αγίου Πνεύματος, ευρίσκονται κάτω από την προστατευτική σκέπη του Θεού και δεν έχουν να φοβούνται τίποτε.

Άρα ό Θεός ενδιαφέρεται διά τούς μετρημένους και διά τούς σφραγισμένους με την σφραγίδα του Θεού εις τα μέτωπα αυτών. Θα σφραγισθούν όμως και άλλοι από τον θηρίο, αλλά αυτοί δεν θα είναι του Χριστού. Θα ανήκουν στον Αντίχριστο.

ΠΟΙΟΣ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΝΑΟΣ

Εκείνο το όποιον ό Άγγελος λέγει εις τον Ιωάννη: «Μέτρησον τον ναόν του Θεού», δεν εννοεί τον ναόν του Σολομώντος, πού κατεστράφη, αλλά άλλον ναόν. Πρόκειται περί της Εκκλησίας του Χριστού της στρατευόμενης εδώ και της θριαμβευούσης εις τον ουρανό. Εις την Καινήν Διαθήκην ή Εκκλησία παρουσιάζεται ως Ναός του Θεού. Οι πιστοί Χριστιανοί είναι ό Ναός του Θεού. Τούτο κηρύττει ό Απόστολος των Εθνών Παύλος: «ουκ οιδατε, ότι ναός Θεού έστε και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν;» (Α' Κορ. γ' 16), και πάλιν «υμείς γάρ ναός Θεού έστε ζώντος» (Β' Κορ. στ' 16).

Η Εκκλησία του Χριστού ως στρατευόμενη θα υπάρχει μέχρι το τέλος του κόσμου τούτου. Καθ' όλον αυτό το χρονικό διάστημα ή Εκκλησία θα διώκεται από τον Αντίχριστο και τα όργανά του. Τελικά όμως ή Εκκλησία θα θριαμβεύση «και πύλαι Άδου ουρανό κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ' ιστ' 18). Ή Εκκλησία όμως του Χριστού θα υπάρχει και όταν τελειώσει ό κόσμος αυτός. Ως θριαμβεύουσα θα συνέχιση να υπάρχει εις την αιωνιότητα. Περί της Εκκλησίας λοιπόν γίνεται λόγος εδώ και των πιστών πού ευρίσκονται εντός της Εκκλησίας «και αυτοί ως λίθοι ζώντες οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα άγιον, ανενέγκαι πνευματικός θυσίας ευπρόσδεκτους των Θεώ διά Ιησού Χριστού» (Α' Πέτρου β' 5).

Όσοι χριστιανοί μετέχουν της θυσίας τού Χριστού και κοινωνούν του Σώματος και τού Αίματος τού Χριστού, αυτοί ευρίσκονται εντός του θυσιαστηρίου και έχουν την απόλυτο προστασία του Χριστού. Αυτοί μόνον ανήκουν εις τον Χριστόν και ό Χριστός αυτούς μετρά και υπολογίζει ως ιδικούς του.

Ευρίσκονται όμως εντός του Ναού και πλησίον εις το θυσιαστήριο μόνον οι Ορθόδοξοι. Αυτοί, εφ' όσον λατρεύουν πραγματικά τον Θεόν και διατηρούν άνόθευτον την 'Ορθόδοξο πίστιν, είναι κάτω από την κραταιάν προστασία του Θεού. Οι άπιστοι, οι αδιάφοροι, οι ετερόδοξοι και οι αιρετικοί δεν τέχουν του θυσιαστηρίου και επομένως είναι εκτός της Εκκλησίας και δεν υπολογίζονται εις το μέτρημα «και την εξωθεν του ναού έκβαλε έξω και μη αυτήν μετρήσης...».

Ο Άγιος Ευαγγελιστής λαμβάνει εντολή να μη μετρήση αυτούς πού ευρίσκονται εις την εξωτερική αυλή. Ή εξωτερική αυλή συμβολίζει τούς αδιάφορους χριστιανούς, αυτούς πού δεν έχουν σχέσιν με την Εκκλησία, τούς ειδωλολάτρες και τούς αιρετικούς. Όλους αυτούς ό Θεός δεν τούς συμπεριλαμβάνει εις την προστασία του, διότι αρνήθηκαν την Ορθόδοξο πίστιν και προτίμησαν την ειδωλολατρία και την αίρεση

Η εξωθεν αυλή είναι αυτοί πού δεν έχουν κανέναν εσωτερικό δεσμό με την Εκκλησία και όταν παρουσιαστή κάποιος κίνδυνος εύκολα προδίδουν την πίστιν τους. Αντίθετα αυτοί πού είναι εντός τής Εκκλησίας είναι έτοιμοι να θυσιάσουν και την ζωήν τους προκειμένου να κρατήσουν την Ορθόδοξο πίστιν τους.

Σήμερα όμως πολλές παραθρησκείες και πλάνες και οίκουμενιστικές κινήσεις προσπαθούν να μας αποκόψουν από την ζωντανή Ορθόδοξο πίστιν μας. Επιδιώκουν να μάς βγάλουν έξω από τον Ναόν και το Θυσιαστήριο και ως άβουλα όντα να μάς περιμαζέψουν εις το προαύλιον. Προσπαθούν να μάς απομακρύνουν από την κραταιά προστασία του Χριστού, να χάσουμε τον δρόμο μας και να ευρεθούμε έξω από τούς μετρημένους και σφραγισμένους υπό του Θεού. Προσπαθούν να καταστίσουν τούς Χριστιανούς αδύναμους και χλιαρούς, διά να μην έχουν την δύναμιν να αντισταθούν όταν θα έλθει ό Αντίχριστος. Πολεμεί τώρα ό Σατανάς και τα όργανά του φοβερά την Ορθόδοξο πίστιν μας και προσπαθεί να καταστήση την Εκκλησία «αύλήν έξωθεν του ναού».

Άς αντηχεί δυνατά εις την ψυχή μας ό λόγος του Ευαγγελιστού: «Μέτρησον τον ναόν του Θεού και το θυσιαστηριον και τούς προσκυνούντας εν αύτώ». Το ανέσπερο φώς της Εκκλησίας τού Χριστού ας φωτίζει τις ψυχές μας να ακολουθούμε την οδό των πατέρων μας και να ζωογονούμεθα από τα μυστήρια της άμωμου Ορθοδόξου πίστεως μας.

Ο Κύριος κατήλθε από τον ουρανό και θεμελίωσε επάνω εις την γην την Εκκλησία του διά να «σώση το απολωλός» (Ματθ. ιη' 11). Μέσα εις την Εκκλησία συντελείται ή θαυμαστή οικονομία της σωτηρίας μας με την τέλεσι των θείων μυστηρίων. Με την πραγματική συμμετοχή εις τα μυστήρια ό άνθρωπος σώζεται. Χωρίς τα μυστήρια σωτηρία δεν υπάρχει.

Εις τον κόσμο αυτόν ή ψυχή μας καθημερινά μολύνεται, ταλαιπωρείται, βασανίζεται και πεθαίνει πνευματικά. Εντός της Εκκλησίας ζωογονούμεθα με την χάριν τής μετανοίας, έξαγνιζόμεθα και άγιαζόμεθα. Είναι πολύ φοβερό να είναι κανείς ξένος και αδιάφορος και ψυχρός προς την Εκκλησία.

Μόνον ή Ορθοδοξία μπορεί να οδηγήση τον άνθρωπον εις την τελειότητα τής Χριστιανικής ζωής, εις την κάθαρσιν από τις αμαρτίες, εις τον αγιασμό και εις την αιωνιότητα. Και τούτο διότι οι μη ορθόδοξες ομολογίες νόθευσαν την αλήθεια και έτσι δεν κατέχουν τα μέσα τής χάριτος διά την θεραπεία του άνθρωπου. Αυτά τα έχει μόνον ή Ορθόδοξος Εκκλησία, ή οποία είναι «αγία και άμωμος» (Έφεσ. ε' 27).

Όσοι είναι συνειδητά μέλη της Εκκλησίας του Χριστού έχουν προσέλθει εις την σύναξιν των εκλεκτών και προσφιλών τέκνων του Θεού, πού έχουν καταγραφή πολίται εις τούς ουρανούς: «εις πανήγυριν και εις εκκλησίαν πρωτοτόκων εν ουρανοίς απογεγραμμένων» (Έβρ. ιβ' 23).

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

«υμείς γάρ ναός Θεού έστε ζώντος» (Β' Κορ. στ' 16)

Ο Ναός είναι ή εικόνα της σκηνής του Θεού μετά των ανθρώπων, της καινής πόλεως τής Αγίας Ιερουσαλήμ, πού ό ηγαπημενος του Κυρίου μαθητής, ό άγιος Ιωάννης ό Θεολόγος, είδε εις το αποκαλυπτικό όραμα αυτού, ενώ άκουσε φωνή μεγάλη να έρχεται από τον θρόνο του Θεού και να λέγει: «ιδού ή σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και σκηνώσει μετά αυτών και αυτοί λαός αυτού έσονται και αυτός ό Θεός μετά` αυτών έσται» (Αποκ. κα' 3).

Εις την ανακαινισθείσα γήν εγκαθίσταται ή καινή Ιερουσαλήμ, ή οποία κατεβαίνει εξ ουρανού ως νύμφη ητοιμασμένη εις γάμον. Αυτή είναι ή σκηνή εις την οποίαν ό Θεός συγκατοικεί με Τον ανθρώπων. Ή νύμφη αυτή του Αρνίου περιγράφεται ως επουράνιος και αχειροποίητος πόλις, ή οποία είναι άείφωτος και παραμένει αδιάσειστος εις τον αιώνα. Οι κατοικούντες εις την επουράνιον αυτή σκηνή είναι συγχρόνως και οι ζώντες λίθοι διά των οποίων αυτή έχει οικοδομηθή. Ύδωρ το ζων και ό καρπός του ξύλου τής ζωής τρέφουν τούς πολίτας τής πόλεως αυτής. Αυτοί έχουν άμεσον επικοινωνία μετά του Θεού και του Αρνίου, βλέπουν το πρόσωπον αυτού και λατρεύουν ακαταπαύστως αυτόν, διότι αυτοί είναι ό έμψυχος ναός του Θεού.

Μέσα όμως εις αυτόν τον επίγειον ναό ή Εκκλησία μάς προετοιμάζει να γίνωμεν πολίται της ουρανίου αυτής σκηνής. Ό ορθόδοξος ναός είναι το καταφύγιο από τις μέριμνες και τις βιοτικές ταλαιπωρίες. Είναι το ήσυχο λιμάνι των ψυχών πού ζητούν σωτηρία.

Εις αυτόν ευρίσκουν την άφθαρτη τροφή της ψυχής εις αυτόν το φώς το αληθινό το φωτίζον και άγιάζον πάντα άνθρωπον έρχόμενον εις τον κόσμον» εις αυτόν την πηγήν «του άλλομένου ύδατος εις ζωήν αιώνιον» (Ίωαν. δ' 14) εις αυτόν δίδεται ή προσφορά των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος εις αυτόν γίνεται ή κάθαρσις των ψυχών εις αυτόν κατανοεί ό άνθρωπος την αξία τής ψυχής του και τον προορισμό τής ζωής του.

Εις τον ναό του Θεού ευρίσκομεν τον λυτρωτήν και Σωτήρα Χριστόν μας, διά τούτο ας άναμέλπωμεν μετά του ψαλμωδού: «Έπιποθεί και εκλείπει ή ψυχή μου εις τας αυλάς τούτο Κυρίου» (Ψαλ. 83, 3).

Κάθε χριστιανός είναι έμψυχος ναός τούτο Θεού και κατά συνέπεια πρέπει να είναι και οικητήριον του Αγίου Πνεύματος «ουκ οίδατε ότι ναός Θεού έστε και το πνεύμα τούτο Θεού οικεί εν υμίν;» (Α' Κορ. γ' 16).

Για τούτο έχομεν χρέος να διατηρούμε καθαρό και άμωμο το σώμα μας. Οι χριστιανοί είναι οι αχειροποίητοι ναοί τούτο Θεού και πρέπει να ευωδιάζουν από την χάριν τούτο Αγίου Πνεύματος πού κατοικεί εις την ψυχήν τους. «Χριστού ευωδία εσμέν» (Β' Κορ. β' 15). Για να το επιτύχουμε όμως αυτό δεν επαρκεί μόνον ή ιδική μας προθυμία, αλλά χρειάζεται κυρίως και ή βοήθεια τούτο Θεού. «Εάν μη Κύριος οικοδόμηση οίκον τον της ψυχής, μάτην κοπιώμεν» (Αντίφωνον β' τούτο βαρέος ήχου).

Η βοήθεια τούτο Θεού είναι απαραίτητη διά να υπάρξει ειρήνη μέσα μας. Επειδή μεταξύ ψυχής και τούτο σώματος υπάρχει πάντοτε εμφύλιος πόλεμος, διά να οίκοδομήσωμεν τον οίκον τής ψυχής πρέπει να υποταχθούν τα πάθη του σώματος εις την ψυχήν. Διά τούτο ό Απόστολος Παύλος είπε: «Πνεύματι περιπατείτε και επιθυμίαν σαρκός ουρανό μη τελέσητε ή γάρ σαρξ επιθυμεί κατά του πνεύματος, το δεν πνεύμα κατά της σαρκός ταύτα δεν αντίκείται αλλήλοις» (Γαλ. ε' 17).

Φιλάνθρωπε Κύριε ανάδειξον την ψυχή και το σώμα μου ναό τής δικής σου δόξης και μεγαλοπρεπείας και αξίωσόν με να υμνολογώ το Πανάγιον Όνομα Σου μετά πάντων των δικαίων, σεπταίς λιταίς τής Αγνής θεομήτορος. Αμήν.

ΒΙΒΛΙΟΓ. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ