«Το Άγιον Όρος, αυτό που έζησε χίλια χρόνια, μέσα από μεγαλεία και φτώχεια, μέσα από προστασία και παρεξήγηση, μέσα από δυσκολίες και θαύματα, το Άγιον Όρος πού έφτασε αλώβητο, ολόκληρο, ενιαίο, αδιαίρετο έως εμάς - το Άγιον Όρος κινδυνεύει. Κινδυνεύει γιατί εμείς οι από' έξω, εμείς το έθνος από το όποιον αντλεί, εμείς οι υπερπολιτισμένοι, οι υπερδυναμικοί, οι υπερσκοτισμένοι άνθρωποι του 20οϋ αιώνα, δεν θέλομε να το καταλάβουμε, δεν μπορούμε να το γνωρίσαμε, δεν προφθάνομε ν' ασχοληθούμε. Ή σχέση Αγίου Όρους και έθνους έχει παύσει να είναι αυτή πού ήταν κατά τα χίλια χρόνια της διαδρομής. Άλλοτε το Άγιον Όρος ακτινοβολούσε πνευματικά σ' ολόκληρο το έθνος. Σήμερα το έθνος αλλού προσβλέπει και έχει κλίμα αδιάφορο προς το Άγιον Όρος. Πολλοί το αγνοούν, περισσότεροι ακόμη αδιαφορούν, κι υπάρχουν κι εκείνοι πού το εχθρεύονται, το λοιδορούν και το επιβουλεύονται. Κάτι πρέπει να γίνη για το Άγιον Όρος. Η μάλλον τίποτα δεν πρέπει να γίνη στο Άγιον Όρος, αλλά κάτι πρέπει να γίνει με μας για το Άγιον Όρος. Πρέπει το κλίμα του έθνους ν' αλλάξει. Πρέπει να κάτσουμε να σκεφθούμε λογικά, καρδιακά, με σύνεση και ενόραση».
μοναχός Θεοδόσιος Αγιοπαυλίτη
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Πρωτατον αριθ. 121
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου