22 Ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, καὶ συνήχθησαν καὶ εἰς τὰς μάνδρας αὐτῶν κοιττασθήσονται.
Ὅταν ἀνατείλει ὁ ἥλιος ὅλα αὐτὰ τὰ ἄγρια θηρία θὰ συναχθοῦν στὶς μάντρες τους, στις σπηλιές τους, καὶ θὰ πλαγιάσουν νὰ κοιμηθοῦν.
23 Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας.
Θὰ βγεῖ ὁ ἄνθρωπος γιὰ νὰ ἐργαστεῖ, μέχρι τὸ βράδυ, μέχρι νὰ δύσει. ὁ ἥλιος.
24 Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου.
Ἐπληρώθη ἡ γῆ ὄχι ἀπὸ τὰ δημιουργήματά σου, ἀλλὰ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἔχτισες. Μάλιστα σὲ ὁρισμένες γραφὲς τὸ «κτίσεώς σου» γράφεται μὲ
«η» – ὄχι ποὺ ἔχτισες, ἀλλὰ ποὺ κατέχεις, ἐσὺ ποὺ εἶσαι ὁ κτήτορας, αὐτὸς ποὺ κατέχει.
Πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας· τί θὰ πεῖ αὐτό; Ἐδῶ εἶναι μία κεκρυμμένη λέξη. Ἀσφαλῶς σοφία σημαίνει ἐνέργεια που διαθέτει ὁ ἄνθρωπος ποὺ ξερει τὰ πάντα, εἶναι σοφός, ἔχει τὴ σύνεση, ἔχει τὴ γνώση κλπ. Ὁ Θεὸς ἔχει σοφία. Ὅλα τὰ κείμενα μᾶς μιλᾶνε γιὰ σοφία τοῦ Θεοῦ. Ποιὰ εἶναι ὅμως ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ; Στὸν Ἠσαΐα ὑπονοεῖται γιὰ πρώτη φορὰ ὅτι ἡ
σοφία τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ δοῦλος του, ὁ δοῦλος τοῦ Γιαχβέ, «μαλάχ Γιαχβέ». Ἀλλὰ αὐτὸς ὁ δοῦλος σὲ ἄλλο σημεῖο τοῦ Ἠσαΐα γίνεται ὁ παῖς, τὸ
παιδὶ τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ ἀποκαλυφθεῖ ὅτι ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ Υἱός του,
Ὁ Παῦλος τὸ ξεδιπλώνει: Ἰησοῦς Χριστὸς Θεοῦ δύναμις καὶ Θεοῦ σοφία (βλ. Α' Κορ. 1,23). Επομένως ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ εἶναι ὅτι γεννάει
αἰωνίως τὸν Υἱό του. Ἄρα ἡ Δημιουργία ἔχει σχέση μὲ αὐτὴ τὴ σοφία.
Ἡ Δημιουργία, ἡ κτίση μᾶλλον, δημιουργεῖται γιὰ αὐτὸν τὸν Υἱὸ καὶ δι' αὐτοῦ τοῦ Υἱοῦ. Ἡ σοφία γεννάει τη Δημιουργία, ἡ Δημιουργία γεννιέται γιὰ τὴ σοφία. Σοφία καὶ Δημιουργία εἶναι ἡ ἀγκαλιὰ τοῦ Πατρός, ἡ παρουσία τοῦ Πατρός. Ὁ Χριστὸς λοιπὸν εἶναι Θεοῦ δύναμις καὶ Θεοῦ σοφία.
Δεῖτε τώρα ὅτι στοὺς ἑπόμενους στίχους ὁ ποιητὴς φεύγει ἀπὸ τὰ βουνά, φεύγει ἀπὸ τὰ δέντρα καὶ βλέπει τὴ θάλασσα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ.ΨΑΛΩ ΤΩ ΘΕΩ ΜΟΥ ΕΩΣ ΥΠΑΡΧΩ.ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΌΠΟΥΛΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου