Η δεύτερη εβδομάδα του Πάσχα ονομάζεται και Αντίπασχα και η εβδομάδα του Αποστόλου Θωμά.

 Χριστός Ανέστη!

Η δεύτερη εβδομάδα του Πάσχα ονομάζεται και Αντίπασχα και η εβδομάδα του Αποστόλου Θωμά. Μετά τη σταύρωση και την ταφή του Σωτήρος Χριστού, ο Απόστολος Θωμάς βρισκόταν σε βαριά και ζοφερή απόγνωση. Του φαινόταν ότι όλες οι ελπίδες καταστράφηκαν εντελώς και η Βασιλεία που υποσχέθηκε ο Χριστός δεν θα ερχόταν ποτέ. 

Έχοντας ακούσει την είδηση ​​της ανάστασης του Χριστού από τους νεκρούς, ο Απόστολος Θωμάς φοβήθηκε να το πιστέψει: αν αποδεικνυόταν ότι ήταν ψευδές, θα μπορούσε κανείς να πέσει σε απελπιστική απόγνωση.

 Η είδηση ​​της ανάστασης του Σωτήρος Χριστού γέμισε τις καρδιές των μυροφόρων και των μαθητών με απόκοσμη χαρά και γέμισε ολόκληρη την αρχέγονη Εκκλησία με αόρατο φως. Όμως η καρδιά του Αποστόλου Θωμά ήταν βυθισμένη σε σκοτεινές αμφιβολίες και μελαγχολία. Στη μαρτυρία των αποστόλων ότι ο ίδιος ο Κύριος τους εμφανίστηκε, ο Θωμάς απάντησε: «Εάν δεν δω τις πληγές των νυχιών στα χέρια Του και βάλω το δάχτυλό μου στις πληγές των νυχιών και βάλω το χέρι μου στην πλευρά Του, δεν θα πιστέψω." Ο Χριστός δεν απέρριψε τον αμφισβητούμενο μαθητή Του. Ο Κύριος εμφανίστηκε πάλι στους αποστόλους και είπε στον Θωμά: «Βάλε το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια Μου. Δώσε μου το χέρι σου και τοποθέτησέ το στο πλάι μου. και μην είσαι άπιστος, αλλά πιστός». Ο Απόστολος Θωμάς ομολόγησε την πίστη του αναφωνώντας: Κύριε και Θεέ μου! Ο Ιησούς Χριστός, επιπλήττοντάς τον με πραότητα, είπε: «Πίστεψες επειδή με είδες. Μακάριοι όσοι δεν είδαν και όμως πίστεψαν». Τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις;

 Ο Απόστολος Θωμάς ήθελε να αντικαταστήσει την πίστη με τη γνώση, για να μην είναι τα στοιχεία της πίστης στην ψυχή και την καρδιά, αλλά σαν στις άκρες των δακτύλων του, με τα οποία άγγιξε τις πληγές του Ιησού Χριστού. Αν ο Κύριος μας έδινε προφανείς αποδείξεις για την ύπαρξή Του, αν βλέπαμε με τα μάτια μας και γνωρίζαμε ότι ο Θεός υπάρχει, τότε δεν θα υπήρχε ανταμοιβή για την πίστη μας. Η ύπαρξη του Θεού δεν θα απαιτούσε πίστη από εμάς, αλλά θα ήταν μόνο απόδειξη, η μαρτυρία των ματιών μας. 

Ο Κύριος ήθελε η πίστη να είναι μια πνευματική ενόραση, ένα εσωτερικό όραμα της ανθρώπινης καρδιάς. για να αναζητήσει ο άνθρωπος τον Θεό με την αγάπη του. Η πίστη μας ανταμείβεται από τον Θεό. Η πίστη μας είναι μια ηθική πράξη γιατί είναι ελεύθερη, γιατί ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να προσδιορίσει τον εαυτό του πριν από την αιωνιότητα: με Θεό ή χωρίς Θεό. Πολλοί από εμάς έχουμε άπιστους συγγενείς. 

Πόσο θα θέλαμε να έχουν ανοιχτά τα μάτια της καρδιάς τους, ώστε να βιώσουν την πραγματικότητα της αιώνιας ζωής και να ομολογήσουν τον Κύριο Ιησού Χριστό ως Σωτήρα τους! Συχνά όμως όταν τους μιλάς, φαίνεται ότι μιλάς σε κάποιον που κοιμάται ή σε ένα άτομο με πετρωμένη καρδιά. Τι χρειάζεται για τη μετατροπή τους; Αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι η προσευχή. Πρέπει να προσευχηθούμε στον Απόστολο Θωμά, ώστε με τις προσευχές του ο Κύριος να δώσει πίστη σε αμφισβητίες και άπιστους. Επιπλέον, πρέπει να προσευχόμαστε στον Απόστολο Θωμά να ενισχύσει την αδύναμη, αδύναμη πίστη μας. Πιστεύουμε στον Θεό, αλλά ζούμε σαν να μην υπάρχει και ο Χριστός ο Σωτήρας να μην ήρθε στη γη. Πιστεύουμε στον Θεό, αλλά δεν εκπληρώνουμε τις εντολές Του, και επομένως η πίστη μας δεν μοιάζει με το ζωογόνο φως του ήλιου, αλλά την ψυχρή λάμψη μακρινών αστεριών.

Για να πιστέψεις αληθινά στον Θεό, χρειάζεται να ζεις σύμφωνα με τις εντολές. Αυτός που ζει σύμφωνα με τις εντολές του Θεού, που έχει το όνομα του Ιησού Χριστού στην καρδιά του, είναι κήρυκας του Ευαγγελίου. Αυτός που εκπληρώνει το θέλημα του Θεού κηρύττει σιωπηλά στον κόσμο το μεγαλείο του Σωτήρος Χριστού χωρίς λόγια, γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος είναι γεμάτος από απόκοσμη αγάπη και ο ίδιος αποπνέει φως από την καρδιά του. Και τότε, έχοντας νιώσει τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα, η ψυχή θα αναφωνήσει, όπως ο Απόστολος Θωμάς: «Εσύ είσαι ο Κύριος και ο Θεός μου για πάντα!» Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ ( Καρελίν ).