Άρτεμι Σλέζκιν
Η γήινη πραγματικότητα είναι όλα όσα έχουμε εμείς οι άνθρωποι, με την πρώτη ματιά, στη διάθεσή μας. Ποδοπατάμε στο έδαφος, υπακούοντας στη δύναμη της βαρύτητας, τρέχουμε κάπου πίσω από κάτι, αγκαλιάζουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα, τρώμε, πίνουμε, χωρίς να βγάλουμε τα πόδια μας από την επιφάνεια του πλανήτη. Και προσελκύει τα πάντα σαν μαγνήτης: όλες τις πράξεις, τις πράξεις, τα λόγια και ακόμη και τις σκέψεις μας. Είμαστε βιδωμένοι στο έδαφος με βίδες, έτσι συχνά δεν μπορούμε καν να σηκώσουμε το κεφάλι μας στον ουρανό.
Οι βδομάδες που κινούνται γρήγορα πυροβολούν σφαίρες ημερών που χτυπούν εμάς, που ζούμε με στιγμιαίες χαρές, προβλήματα και ανησυχίες. Πόσο γρήγορα περνά η μέρα! Μετά βίας ξύπνησα, σηκώθηκα, πλύθηκα, ντύθηκα, πήρα πρωινό - είναι ήδη μεσημέρι! Έκανα κάτι απαραίτητο και περιττό - είναι ήδη βράδυ! Δείπνο, τηλεόραση - και αποκοιμηθείτε. Η νύχτα πέρασε... ξανά ξύπνημα, και μετά - σε κύκλο, με μικρά διαλείμματα.
Όλα θα ήταν καλά, αλλά αυτές οι μέρες με ταχεία φωτιά μετατρέπονται σε γρήγορες εβδομάδες, αυτές σε μήνες, και τώρα είναι η Πρωτοχρονιά, και εδώ είναι άλλα γενέθλια. Μπα! Πέρασε ένας χρόνος ζωής! Μια χρονιά που κάθε στιγμή της επόμενης μέρας με έφερνε πιο κοντά στα γεράματα.
Δεν θέλω! Ακούς, Χρόνος, δεν θέλω να γεράσω! Αλλά ο Χρόνος λέει συγκαταβατικά: όσο είσαι στην εξουσία μου, δεν μπορώ να εκπληρώσω το αίτημά σου. Κάνε υπομονή, προσωρινά άνθρωπε!
Τι γίνεται με τις ασθένειες; Όσο μεγαλώνεις, όσο περισσότερες ασθένειες έχεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να ζεις εξαιτίας του ακατάλληλου πόνου που εμφανίζεται εδώ κι εκεί στο σώμα σου. Αχ, αυτό το σώμα! Κάτι σε αυτό πονάει συνεχώς, τρίζει, αισθάνεται αδιαθεσία, φθείρεται, απαιτεί άμεση θεραπεία... Θέλω να απολαύσω τη ζωή σωματικά, αλλά αυτό, το καταραμένο σώμα, δεν με αφήνει! Υπάρχει πάντα κάτι που πρέπει να επισκευαστεί και υπάρχει πάντα η ανάγκη να πίνετε χούφτες χάπια με την ελπίδα ότι κάποιο από αυτά θα βοηθήσει.
Δεν θέλω να αρρωστήσω, με ακούς, κορμί! Αλλά το σώμα χαμογελάει σαρκαστικά: Δεν μπορώ να βοηθήσω, είμαι μέρος του φυσικού κόσμου, υπακούω στους νόμους του, οπότε υπομονή!
Ο κόσμος είναι γεμάτος πολεμικές φήμες. Υπάρχει ανταλλαγή πυροβολισμών, υπάρχει βομβαρδισμός, υπάρχει πόλεμος. Οι ειρηνικοί άνθρωποι πεθαίνουν, τα παιδιά υποφέρουν, οι μητέρες στενάζουν. Ανεξάρτητα από το πώς ενεργοποιείτε τις ειδήσεις, στο κέντρο του κάδρου είναι ένας τραμπούκος οπλισμένος με ένα πολυβόλο. Πόσοι τρελοί άνθρωποι υπάρχουν στον κόσμο, που αναπνέουν δολοφονίες και σχεδιάζουν νέες στρατιωτικές συγκρούσεις στους χάρτες! Θα υπάρξει ποτέ ειρήνη στη γη; Θα δεσμευτεί ποτέ ο μισάνθρωπος διάβολος; Δεν θέλω! Αλλά ο κακός χαμογελά: Είμαι ο εστεμμένος βασιλιάς αυτού του εμπόλεμου κόσμου, δεν μπορείς να ξεφύγεις από μένα, δεν μπορείς να κρυφτείς!
Και ο θάνατος;.. Εδώ είναι ο κύριος εχθρός μου, ένας φοβερός γίγαντας, που ξεγυμνώνει τους κυνόδοντες του - να με πάρει, να με ξεκόψει από τα ζεστά χέρια της ζωής και να με θάψει σε υγρό χώμα. Δεν θέλω, δεν θέλω να πεθάνω! Αλλά η αποστεωμένη ηλικιωμένη γυναίκα την στραβοκοιτάζει αδιάφορα: είναι ώρα, ώρα...
***
Θεός! Είναι πραγματικά δυνατό όλο αυτό – γήινο, πεπερασμένο, φθαρτό, θνητό – να με κυριεύει πάντα!;
Αλλά ο Χριστός χαμογελά με πραότητα: όχι, παιδί Μου, έχω ετοιμάσει έναν άλλο κόσμο για τα πλάσματά Μου που Με αγαπούν! Σε αυτόν τον κόσμο Μου, όλα αναπνέουν χαρά και αγάπη, όλα είναι γεμάτα αρμονία και τελειότητα. Σε αυτόν τον Κόσμο δεν υπάρχουν πόλεμοι και βία, δάκρυα και βάσανα, αλλά όλα είναι διαποτισμένα από την ομορφιά της δοξολογίας και της ευγνωμοσύνης του Θεού προς τον Θεό, όλα είναι γεμάτα με τα μεγάλα και ένδοξα δώρα Μου.
Δεν υπάρχει ο Σατανάς και οι υπηρέτες του στο Βασίλειο Μου - παραμένουν στο εξωτερικό σκοτάδι. Το Βασίλειο Μου κατοικείται από φωτεινές, αγνές ψυχές που έχουν ζήσει τη ζωή τους στη γη σύμφωνα με τους νόμους Μου, σύμφωνα με τους νόμους της αγάπης.
Στον φωτεινό μου παράδεισο δεν υπάρχει ασθένεια, μαρτύριο, πόνος, δεν υπάρχει ο ίδιος ο θάνατος, αλλά βασιλεύει η αιώνια, ατελείωτη ζωή, η ζωή γεμάτη χαρά και ευδαιμονία, γιατί οι κάτοικοι της Ουράνιας Ιερουσαλήμ Μου ζουν μαζί Μου, με βλέπουν, με ακούνε , Δόξασέ Με, και τους δίνω έχουν όλα όσα θέλουν, και θέλουν να είναι σε αιώνια ειρήνη και αρμονία μαζί Μου και μεταξύ τους.
Δεν υπάρχει αμαρτία στον Οίκο Μου, αλλά όλοι καθαρίζονται μέσω της Θυσίας Μου στον Σταυρό, λυτρώνονται από το Αίμα Μου - και επομένως παραμένουν σε συνεχή έπαινο και αδιάκοπη παρηγοριά.
Σας δίνω, άνθρωποι, το βασίλειο της αιώνιας ειρήνης, της αγάπης, της ομορφιάς - απλώς στραφείτε σε μένα, μετανοήστε για τις αναλήθειες και τις αμαρτίες σας, σκίστε τον εαυτό σας από τη γη και θα σας δώσω έναν άφθαρτο, μακάριο, μεγάλο ουρανό στην τελειότητά του . Απλά έλα σε Εμένα, απλά βρες Με όσο έχεις χρόνο...
Άρτεμι Σλέζκιν
21 Νοεμβρίου 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου