«Ανεξάρτητα από τα ρούχα που φοράει, ο άνθρωπος θα σε πληγώσει ακόμα. Δεν έχει σημασία πόσους βαθμούς σπουδαίας μάθησης έχει συγκεντρώσει, αν δεν φοβάται τον Θεό, θα σε πληγώσει και θα μείνει αδιάφορος στον πόνο που κουβαλάς. στην ψυχή σου, και σαν ειρωνεία της ζωής, αυτός που αγαπούσες και σεβάστηκες, καταλήγει να σε χτυπήσει... Ή ίσως αυτό σε επηρεάζει περισσότερο. Όποτε η ψυχή μας ραγίσει, ας θυμηθούμε ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ήρθε και μας αγάπησε Μας θεράπευσε από την αρρώστια, μας αποκατέστησε την όραση, μας έπλυνε τα πόδια, μας τάιζε όταν πεινούσαμε, μας παρηγόρησε όταν ήμασταν σκληροί...και εμείς...ελευθερώσαμε τον Βαραβά και καταδικάσαμε την αγάπη στο μεγαλύτερο μαρτύριο ...θάνατος στο σταυρό...πέρασαν 2000 χρόνια και είμαστε ακόμα χειρότεροι...Τα ξέρουμε όλα, αλλά μας αρέσει να είμαστε σκληροί... Μας αρέσει ο ένας να βασανίσει τόν αλλον. Ίσως η επιθυμία για εξουσία να μας απανθρωπίζει.. Όταν πληγώνουμε τον άλλον, νιώθουμε... άντρες, ξεχνάμε το ουσιαστικό... Ο πιο δυνατός άνθρωπος στην ιστορία του κόσμου, έκλαψε, παρηγόρησε, αγάπησε και με την τελευταία του δύναμη φώναξε στον Θεό: «Πατέρα, συγχώρεσέ τον, δεν ξερουν τι κάνουν!» Τότε... νίκησε η αγάπη!».
Ο πατέρας Iustin Pârvu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου