Τα τραγούδια σιωπήσαν, τα όνειρα σιγάσανε.
Μα ο λογισμός και η καρδιά μου, στα ύψη σου πετάξανε.
* * *
Σκότος όλα τα κυκλώνει και τα θρέφει θάνατο,
όμως το γλυκό σου χάδι, στον Άδη είναι άβατο.
Γέρασαν πια οι αγάπες,οι στοργές χτυπήματα,
μα ή δική σου η αγάπη,συντροφιά στα κύματα.
Οι χειμώνες μου ανθίζουν ,νίκησε η άνοιξη.
με ζωή απ’την ζωή σου Παναγιά Ανάσταση.
Μάνα μου γλυκοφιλούσα ,Παναγιά μητέρα μου,
πάρε με στην αγκαλιά σου, στο παρόν, στο πέραν μου.
(π.Διονύσιος Ταμπάκης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου