«Και θα σου πω: Αν δεν υπήρχε στη γη το Πάσχα, θα μαύριζε ο άνθρωπος από τον καημό του! Ο άνθρωπος έχει ανάγκη το Πάσχα!» - είπε κάποτε ο Ρώσος συγγραφέας Β. Α. Νικίφοροβ-Βόλγκιν.

 

Διονύσιος

«Το Πάσχα ο Κύριος μας χάρισε το πολυπόθητο μωρό»

Εγώ με τη σύζυγό μου δεν μπορούσαμε να κάνουμε παιδί για δεκαπέντε χρόνια. Της γυναίκας μου οι γιατροί τής διέγνωσαν αγονία. Θέλαμε να κάνουμε εξωσωματική γονιμοποίηση, αλλά ο πνευματικός μας δεν έδωσε αυτήν την ευλογία, επειδή αυτό έρχεται σε αντίθεση με τους κανόνες της Εκκλησίας. Και ίσως λόγω της μακροχρόνιας αναμονής μας και λόγω του ότι δεν διαπράξαμε αυτήν την αμαρτία, ο Κύριος έκανε το θαύμα.

Μια φορά, πήγα μαζί με τη σύζυγό μου και με μία κοινή μας γνωστή σ’ ένα προσκυνηματικό ταξίδι, στην Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος στο χωριό Ταράσκοβο, της επισκοπής Γιεκατερινμπούργκ. Ο καθένας μας πήγε στο μοναστήρι με τον δικό του καημό. Η φίλη της οικογένειάς μας ήταν άρρωστη με καρκίνο και στο μοναστήρι υπήρχε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της «Παντάνασσας», οι προσευχόμενοι στην οποία θεραπεύονταν από καρκίνο.

Το ταξίδι μας ήταν καταπληκτικό. Στη γνωστή μας δεν έμεινε ούτε ίχνος από την αρρώστια, αναστήθηκε κυριολεκτικά. Και η σύζυγός μου, μετά απ’ αυτό το ταξίδι, κατάφερε να συλλάβει. Και ακριβώς το Πάσχα του 2014 γεννήθηκε η κόρη μας. Να δύο τέτοια πασχαλινά θαύματα.