Η δύναμη των γυναικών!!!!

Η δύναμη των γυναικών

 Η Ανάσταση του Σωτήρος Χριστού είναι το γεγονός που συγκλόνισε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας από τα θεμέλιά της, επηρεάζοντας ευγενικά όχι μόνο το μέλλον του κόσμου αλλά και το παρελθόν του, προσανατολίζοντάς τους προς τον ουρανό και δίνοντάς τους αιώνιο νόημα.

 Όλα όσα συνέβαιναν στην Παλαιά Διαθήκη έχουν τώρα μια νέα, συναρπαστική και λυτρωτική κατανόηση, όλοι οι πόνοι και οι χαρές του παλιού κόσμου ήταν μέρος μιας συμφωνίας της αγάπης του Θεού για τους ανθρώπους, όλη η σοφία της γης, φαινομενικά διαφορετική και διάσπαρτη, είχε ένας σκοπός, που να αναγγέλλει την ενσάρκωση του Θεού.

 Στην αναφορά της Ανάστασης, βλέπουμε μια σειρά από παράδοξα που συντρίβουν κάθε κοσμική προκατάληψη, ακυρώνουν κάθε ανθρώπινη προβλεψιμότητα και καθιερώνουν τον αιώνα του θείου φωτός που ξεχύνεται πάνω στο σύμπαν.

 Μια πτυχή, που δεν πρέπει να παραμεληθεί, αυτού του υπέρτατου οντολογικού σεισμού είναι η παρουσία των ευωδιαστών γυναικών κοντά στον τάφο, η λαχτάρα τους να χρίσουν το σώμα του Εσταυρωμένου, η λαχτάρα τους να δουν Αυτόν που ανασταίνει τους νεκρούς και τώρα κείτεται νεκρός.

 Όλα όσα ξέραμε για το γυναικείο φύλο, τις ανθρώπινες ιδιοσυγκρασίες, για την αδυναμία της γυναίκας, για την ευελιξία της, για τη βασιλεία του φόβου στο γυναικείο μυαλό, όλη την πατριαρχική δόμηση του κόσμου σε δυνατούς άντρες και αδύναμες γυναίκες, καταρρέουν.  Ένας κόσμος στον οποίο οι πόλεμοι, η βία, η τυραννική κυριαρχία, η υποταγή και η κυριαρχία, η εξουσία και ο πλούτος, βρίσκονταν σε κατάσταση υπεροχής, βλέπει τις εύληπτες πηγές του να στερεύουν από την επιμονή των ευωδιαστών γυναικών που ξεπερνούν τον φόβο της νύχτας, τον φόβο από  τις αυτοκρατορικές φρουρές και κάθε τι ανθρώπινο κίνητρο, για να φτάσει στον τάφο του Χριστού.

 Από πού προήλθε αυτή η δύναμη, ενώ οι Απόστολοι που είχαν δει τη Μεταμόρφωση, οι νεκροί να σηκώνονται από τα φέρετρα, οι κωφοί να ακούνε και οι τυφλοί να φωνάζουν τη χαρά της όρασης, κείτονταν άρρωστοι από φόβο και απόγνωση κλεισμένοι σφιχτά πίσω από τις πόρτες;

 Από τα πρώτα χρόνια της ζωής της η γυναίκα βιώνει έναν κόσμο που πολλές φορές της είναι ξένος.  Ενώ μεγαλώνει, το κοριτσάκι πρέπει να αναγνωρίσει την κατωτερότητά του όσον αφορά τη σωματική δύναμη σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από άνδρες.  Αργότερα, η ταπείνωση παίρνει τη μορφή του φόβου για το άγνωστο, για το σκοτάδι, των καχύποπτων ανδρών στο δρόμο, του βιασμού.  Η γυναίκα κατανοεί την έλξη που ασκεί στο ανδρικό βασίλειο και αρχίζει να επιλέγει τους λόγους και τις περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να τεθεί σε κατωτερότητα.  Οι γυναίκες αποφεύγουν τις σκοτεινές γωνιές, τη νύχτα, τη μοναξιά, το άγνωστο, ακριβώς εξαιτίας αυτού του φόβου.

 Εδώ, όμως, στην άκρη του λάκκου οι γυναίκες καταπατούν τον φόβο και τον πόνο να δουν τον Δάσκαλο νεκρό, τη σύγχυση και την παρεξήγηση, με μοναδικό σκοπό να δουν τον Χριστό και να αλείψουν το εξαγνισμένο σώμα Του με αρωματικά.

 Η πηγή μιας τέτοιας δύναμης βρίσκεται στη ζωογόνο δύναμη των γυναικών.  Η γυναίκα δέχεται το δώρο της ζωής μέσα της, πηγάζει ζωή από τη μήτρα, αντιλαμβάνεται το φως από μέσα της μέσω της αγάπης, αισθάνεται πώς μεγαλώνει το μωρό μέσα της, δίνει το σώμα της ως τροφή για το μωρό, γίνεται η μήτρα της γέννησης της ζωής.  Για αυτήν, το έμβρυο δεν είναι ένα παράρτημα της ύπαρξης, αλλά ο ίδιος ο λόγος της ύπαρξής του.  Αυτή η δύναμη είναι μεγαλύτερη από κάθε στρατό, είναι η δύναμη να δίνεις ζωή από την αγάπη σου και να την παρακολουθείς να μεγαλώνει.  Τίποτα δεν είναι πιο δυνατό στη γη.  Οι αυτοκρατορίες έχουν καταρρεύσει και μετατραπεί σε σκόνη, αλλά οι σιωπηλές μητέρες, οι βρύσες των μωρών, έχουν κατακτήσει όλες τις δυνάμεις αυτού του κόσμου.  Και αυτό γιατί τη δύναμη της γέννησης τη δίνει ο Δημιουργός των κόσμων και του σύμπαντος, που με την ταπεινοφροσύνη Του, εμποτίζει τη ζωογόνο αγάπη Του στους ανθρώπους.  Για παράδειγμα, οι Ρουμάνοι από την Τρανσυλβανία, κυριάρχησαν και υπέταξαν για 1000 χρόνια στη γη των γονιών τους, επέμειναν και νίκησαν.  Δύο φορείς του Θεού συνέβαλαν σε αυτό: η ισχυρή πίστη στον Θεό που συντρίβει κάθε γήινη σύμβαση και ο πόνος των μητέρων που γεννούσαν μωρά, που διατήρησαν το έθνος προσευχόμενοι και γεννώντας.

 Η παρουσία των γυναικών στον τάφο που πηγάζει ζωή είναι η βάση ενός νέου οράματος της ιστορίας.  Αυτή στην οποία τίποτα το επίγειο δεν έχει δικαίωμα και δεν μπορεί να σταματήσει την έκχυση της χάριτος της Ανάστασης.  Η άπειρη δύναμη της αγάπης του Θεού μεταδίδεται στους ζωοδότες και ακυρώνει κάθε κολασμένο πρόγραμμα.  Ο τοκετός είναι το προλεγόμενο και η εκπαίδευσή μας για τον παράδεισο.  Η λεπτότητα και η τρυφερότητα της γυναίκας είναι οι προφήτες της επιμονής στην αγάπη, την πίστη και τη γέννηση.  Οποιαδήποτε σύμβαση αυτού του κόσμου, που επιβάλλεται από κανόνα, παράδοση ή συνήθεια, πρέπει να χαθεί πριν από το κύμα της αγάπης του Θεού που παρασύρει όλη τη σαπίλα του κόσμου και τον γεμίζει με ανάσταση.

Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι