Ὁ Daniel Rops γράφει: «Στις 7 Απριλίου 1951 ἔγινε ἕνα φρικτό δυστύχημα στο λιμάνι του Bordeaux.Λιμενεργάτες ξεφόρτωναν ἕνα φορτίο ξύλα. Ξαφνικά τό φορτίο, ἄσχημα στιβαγμένο, κρημνίσθηκε, καί τό βάρος του, περισσότερο ἀπό ἕνα τόνο, συνέτριψε ἕνα ἄνθρωπο. Ἐλευθέρωσαν ἕνα πτῶμα, πού σπάραζε. Αὐτός ὁ λιμενεργάτης ἦταν ἕνας νέος ἱερέας.
Λεγόταν Michel Favreau. Μόλις βγῆκε ἀπό τό σεμινάριο, ζήτησε νά ἐργαστῆ στή Mission Ouvrière καί διάλεξε τό πολύ σκληρό ἐπάγγελμα τοῦ λιμενεργάτη.
Μεταξύ τῶν συναδέλφων του ἡ ἀκτινοβολοῦσα καλωσύνη του ἦταν ξακουστή. "Οταν ὑπάρχη γέρος ἤ ἄρρωστος γιά ἀντικατάστασι εἶσαι πάντα ἐθελοντής", ἔλεγε ἕνας φίλος του. Στις 7 Απριλίου ἀκριβῶς δέν εἶχε ἐργασία, ἀλλά εἶχε ἔρθει ἐθελοντικά, νά ἀντικαταστήση ἕνα δυστυχισμένο ἄρρωστο Ισπανό λιμενεργάτη πού εἶχε οἰκογένεια. Ο θάνατός του μέ τέτοιες συνθῆκες δέν παίρνει ἕνα προνομιακό χαρακτῆρα; Ὅταν ὁ ἀρχιεπίσκοπος του Bordeaux χοροστάτησε στη μητρόπολι κατά τήν ἀκολουθία τῆς κηδείας τοῦ ἀββᾶ Favreau, ὅλοι οἱ λιμενεργάτες Σταμάτησαν τή δουλειά τους καί ἦλθαν να περιβάλουν τή σορό του. Υπάρχουν πάνω-κάτω 90% κομμουνιστές μεταξύ τους, ἀλλά ἡ θυσία τοῦ χριστιανοῦ φίλου τους, τούς εἶχε μιλήσει στήν καρδιά»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου