3. Περί του Αντίχριστου
Ο πανούργος, πανούργος εχθρός, έχοντας μάθει για τη δεύτερη έλευση του Κυρίου, θα πάρει επίτηδες την εικόνα του ερχομού του και θα εξαπατήσει τους ανθρώπους. «Γιατί ο Κύριός μας θα εμφανιστεί πάνω σε φωτεινά σύννεφα σαν αστραπή στη γη». Ο εχθρός δεν θα έρθει στη γη έτσι, όχι σε φωτεινό σύννεφο: γιατί είναι σκοτάδι και αποστάτης. Αν γεννηθεί από κακή σύζυγο, θα γεννηθεί, αλλά ο Σατανάς θα μπει στο νεογέννητο και θα εμφανιστεί ως κλέφτης, θέλοντας να εξαπατήσει όλους τους ανθρώπους με ψεύτικη ευσέβεια. Θα φανεί ταπεινός και σιωπηλός, θα λέγαμε, μισώντας την αναλήθεια και απομακρύνεται από τα είδωλα, αλλά τιμά την καλή πίστη, αγαπώντας τους φτωχούς, καλός, ευγενικός, πολύπλευρος και ήσυχος απέναντι σε όλους. Η εβραϊκή γλώσσα πρέπει να τον σεβαστεί περισσότερο: γιατί ανυπομονούν για τον ερχομό του. Επιπλέον, θα κάνει θαύματα και σημεία και θα ασφαλίσει με πολλή δύναμη, προσπαθώντας κολακευτικά να ευχαριστήσει τους πάντες, ώστε να αγαπηθεί νωρίτερα από πολλούς. Δεν θα δέχεται δώρα, δεν μιλάει με θυμό και δεν θα δείχνει απελπισμένος, αλλά είναι πάντα χαρούμενος και ήσυχος. Εκτός αυτού, με κάθε τρόπο διδασκαλίας θα εξαπατήσει ολόκληρο τον κόσμο στον θάνατο όσο είναι βασιλιάς. Και όταν άνθρωποι από διαφορετικά έθνη τον δουν τόσο ενάρετο, και εξαιρετικό σε ομορφιά και δύναμη, θα έχουν όλοι μια θέληση και με μεγάλη χαρά θα τον κάνουν βασιλιά, λέγοντας μεταξύ τους: υπάρχει άλλος άνθρωπος τόσο καλός και δίκαιος; Κυρίως οι Εβραίοι θα τον τιμήσουν και θα χαρούν τη βασιλεία του. Θα τιμήσει αυτούς και τον τόπο και την εκκλησία, και θα τους φανεί ζηλωτής με κάθε δυνατό τρόπο. Όταν το φίδι βασιλεύει στη γη, αυτοί οι άνθρωποι θα είναι χαρούμενοι πρωταθλητές. Ο Εδώμ πάλι και ο Μωάβ, ακόμη γιοι του Αμμών, θα τον λατρεύουν με χαρά ως βασιλιά τους και θα είναι οι πρώτοι πρωταθλητές στη διόρθωση του βασιλείου του. Όταν το βασίλειό του διορθωθεί σύντομα, τότε θα σκοτώσει βίαια τρεις μεγάλους βασιλιάδες. Τότε θα εξυψωθεί υπερβολικά στην καρδιά του και θα κάνει εμετό τη φιδίσια υπερηφάνεια του, προσφέροντας θανάσιμο δηλητήριο από τη μήτρα στην οργή του σύμπαντος, ξεσηκώνοντας τα πέρατα της γης, προσβάλλοντας κάθε λογής πράγματα και βεβηλώνοντας πολλές ψυχές, όχι πια όπως πριν φαινόταν ευσεβής και φτωχός, αλλά πάντα έξαλλος, θρασύς, θυμωμένος, εκνευρισμένος από όλους, αδόμητος, φοβερός και κακός, μισητός, βδελυρός, αδάμαστος, πονηρός, μομφής, ξεδιάντροπος και προσπαθεί να σύρει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος στο λάκκο της καταστροφής, μεγεθύνοντας την οργή του, πολλαπλασιάζοντας τρομερά θαύματα, δείχνοντας αυτό ψευδώς και όχι αληθινό. αλλά όλος ο κόσμος θα παρασυρθεί από φαντάσματα και μαγικά μάγια. Θα πει ευθαρσώς: Σε προστάζω, βουνό, πέρασε τώρα σ' αυτή την πλευρά της θάλασσας: και αμέσως το βουνό θα περπατήσει στα μάτια όλων των θεατών. Ένα άλλο βουνό, ή ένα πολύ μεγάλο νησί που στέκεται στα βάθη της μεγάλης θάλασσας, διατάσσεται να βγει και να σταθεί σε ξηρά, και αμέσως εμφανίζεται ροή νερού. Πάλι θα απλώσει τα χέρια του και θα μαζέψει πλήθος ερπετών και πουλιά, και θα πάει πάνω από την κορυφή του βαθέως σαν ξερή γη. Και πολλοί θα πιστέψουν και θα τον υμνήσουν ως τον δυνατό Θεό. Αλλά όσοι έχουν τον Θεό πάντα μέσα τους, και όσοι είναι φωτισμένοι στην καρδιά τους, θα βλέπουν αληθινά με καθαρή πίστη και θα Τον γνωρίσουν.
Για όποιον έχει γνώση του Θεού και λογική, τότε ο ερχομός του βασανιστή θα είναι λογικός.
Όσοι έχουν πάντα μυαλό για τα πράγματα αυτής της ζωής, και όσοι αγαπούν τα γήινα πράγματα, δεν θα το καταλάβουν αυτό, γιατί είναι προσκολλημένοι στα πράγματα αυτής της ζωής. Ακόμα κι αν ακούσουν τον λόγο, δεν έχουν πίστη. αλλά αυτό το ρήμα θα τους αηδιάσει ακόμη περισσότερο. Και γι' αυτό οι άγιοι μπορούν να ξεφύγουν, γιατί έχουν απορρίψει όλες τις θλίψεις αυτής της ζωής. Τότε θα κλάψει όλη η γη και η θάλασσα και ο αέρας.
5. Συνέχεια της Εξομολόγησης του Μακαριστού Αυγουστίνου.
Προς δόξαν του Θεού, σε όσους επιθυμούν να ευαρεστήσουν τον Θεό, παρακινήθηκα για το γενικό όφελος να κοινοποιήσω τα εξής (συνέχεια της Εξομολόγησης του Αγίου Αυγουστίνου):
Η ανθρώπινη βούληση χωρίς τη Θεία χάρη είναι αναποτελεσματική για τη δημιουργία καλών πράξεων.
Όπως ήδη σου εξομολογήθηκα, ο έπαινος της ζωής μου, Κύριε ο Θεός μου, η δύναμη της σωτηρίας μου! Κάποτε βασίστηκα στη δύναμή μου, που όμως δεν ήταν δύναμη. Και όταν τοποθετήθηκα έτσι, όπου νόμιζα ότι μπορούσα να σταθω πιο γερά, έπεσα περισσότερο εκεί· και γύρισα πίσω αντί να τεντωθω σε απόσταση, και αυτό που ήλπιζα να λάβω απομακρύνθηκε περισσότερο από μένα. Και όσο περισσότερο βασιζόμουν στις δικές μου δυνάμεις, τόσο λιγότερο μπορούσα πάντα. Γιατί έλεγα: Θα το κάνω αυτό. τότε θα δημιουργήσω αλλά ούτε αυτό ούτε αυτό συνέβη. Υπήρχε επιθυμία, αλλά δεν υπήρχε ικανότητα. Υπήρχε μια ικανότητα, αλλά δεν υπήρχε επιθυμία: βασίστηκα περισσότερο στη δύναμή μου.
Τώρα ας εξομολογηθούμε, Κύριε Θεέ μου, Πατέρα του ουρανού και της γης! «Ο άνθρωπος δεν θα ενισχυθεί από τη δική του δύναμη, ώστε η ανόητη ανάταση κάθε σάρκας να καυχηθεί μπροστά σας». Παρακάτω εξαρτάται από ένα άτομο να θέλει ό,τι μπορεί, ή τη δύναμη που θέλει, ή να καταλάβει τι θέλει και μπορεί: αλλά περισσότερο από εσένα, ελέγχονται τα ανθρώπινα πόδια, εκείνοι, λέω, οι άνθρωποι που ομολογούν ότι είναι δεν ελέγχονται από τους ίδιους, αλλά από εσάς. Γι' αυτό, προσευχόμαστε στη μήτρα του ελέους σου, Κύριε, να σώσει τη δημιουργία σου.
Ω Θεέ! Ψάχνω για προσωρινές ή αιώνιες συνδέσεις,
Όλα να είναι όπως εσύ θέλεις, όχι όπως θέλω εγώ.
Ο σοφός άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο επιθυμεί ένα πράγμα.
Ο τρελός - απ' όλα: τι θα βρει;... τίποτα!
6. Περί αγάπης και χαράς από τον Θεό και από τον κόσμο και την αμαρτία
Η χαρά της αμαρτίας είναι η αγάπη της αμαρτίας: και η μάταιη χαρά είναι η αγάπη για τα προσωρινά πράγματα. Διώξε ό,τι είναι κακό, για να καταλάβεις τι είναι καλό. Χύστε τη λύπη σας για να γεμίσετε γλυκύτητα. Το Άγιο Πνεύμα είναι χαρά και αγάπη. Πέτα μακριά από τον εαυτό σου το πνεύμα του διαβόλου και αυτόν τον κόσμο και λάβε το Πνεύμα του Θεού. Το πνεύμα του διαβόλου κάνει τη χαρά της αμαρτίας, αλλά το πνεύμα αυτού του κόσμου είναι η χαρά της ματαιοδοξίας. Αυτές είναι η ουσία των κακών χαρών: μόνο ένας έχει ενοχές. και το άλλο είναι υπόθεση ενοχής. Αλλά το Θείο Πνεύμα θα έρθει όταν εκδιωχθούν τα κακά πνεύματα, και θα εισέλθει στη χαρά της καρδιάς και θα δημιουργήσει καλή χαρά, ακόμη και όταν διώχνει την αγάπη αυτού του κόσμου και την αγάπη της αμαρτίας. Η αγάπη του κόσμου παγιδεύει και εξαπατά, αλλά η αγάπη για την αμαρτία μολύνει και οδηγεί στο θάνατο. Η αγάπη του Θεού φωτίζει το νου, καθαρίζει τη συνείδηση, ευφραίνει την ψυχή και δείχνει τον δρόμο προς τον Θεό.
Σπείρε στη σάρκα σου, τρέφεται με κοσμικές απολαύσεις και θερίζει τη φθορά. Αυτός που σπέρνει στο πνεύμα με προσευχή, νηστεία και αγρυπνία, θα θερίσει αιώνια ζωή από το πνεύμα.
7. Απόσπασμα από το έργο του Αγίου Τύχωνα
«Να ξέρετε σίγουρα ότι δεν υπάρχει ζωντανή χριστιανική πίστη εκεί, όπου υπάρχει πάθος ή αγάπη για τον πλούτο, την τιμή, τη δόξα και τη γλυκύτητα αυτού του κόσμου. Η αληθινή ζωντανή πίστη απομακρύνει τον Χριστιανό από όλα αυτά και τον ωθεί στην επιθυμία και την αναζήτηση ουράνιων και αιώνιων ευλογιών. Γιατί η αληθινή ζωντανή πίστη είναι ένα πνευματικό δώρο από τον Θεό, και επομένως διδάσκει ένα άτομο να αναζητά πνευματικές ευλογίες μέσα του».
8. Περί οραμάτων και δοξολογίας του Αγίου Τύχων.
Είναι καλό να κρατάμε το μυστικό του βασιλιά: είναι ένδοξο να αποκαλύπτουμε τα έργα του Θεού. Ch. 12, 3.
1. Ο Άγιος Τύχων είδε μέσα στη νύχτα: ο ουρανός διαλύθηκε ξαφνικά, από ανατολή προς δύση, δύο αρσίνια, και σαν να κυμαινόταν φωτιά ανακατεμένη με χρυσό. Αυτό κράτησε περίπου τρία λεπτά και μετά εξαφανίστηκε.
2. Ο Αρχιμανδρίτης Βαρσανούφιος, έχοντας παγώσει για τρεις μέρες, βασανίστηκε με την ψυχή του στις εναέριες δοκιμασίες για όλες τις αμαρτίες που διέπραξε από τη νιότη του και άκουσε τη φωνή του Θεού: προσευχές υπέρ της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Ιερομάρτυρα Μοκίου και Ανδρέα. Στρατηλάτη, θα συγχωρούνται οι αμαρτίες! Και δίνεται χρόνος για μετάνοια, και θα δοξάσω αυτόν τον τόπο ως έναν συγκεκριμένο άγιο μου.
3. Ο Άγιος Τύχων, περπατώντας γύρω από την εκκλησία τη νύχτα, προσευχήθηκε: Κύριε, δείξε μου τα καλά που ετοιμάζονται για όσους αγαπούν τον Θεό, και τι είναι η ουράνια Σιών; Και τότε ο ουρανός άνοιξε, και το φως έλαμψε πιο λαμπερό από τον ήλιο, αλλά δεν μπορούσε να τον δει, έπεσε στο έδαφος από φόβο, και μια φωνή ήρθε σε αυτόν: ιδού τα καλά πράγματα που ετοιμάζονται για εκείνους που αγαπούν τον Θεό. «Και μετά βίας μπορούσε να περπατήσει μέχρι το κελί του γονατισμένος».
4. Ο άγιος είπε στους αγαπημένους του: ρώτησε τον Κύριο: πες μου, Κύριε, τον θάνατό μου και τον αριθμό των ημερών μου. Και ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: μια μέρα της εβδομάδας!...
5. Το 1778, σε ένα λεπτό όνειρο, είδα τη Μητέρα του Θεού να κάθεται σε ένα σύννεφο και τους Αποστόλους Αγίους Πέτρο και Παύλο να στέκονται κοντά της. Και αυτός γονατιστός ζήτησε τη συνέχιση του Θείου ελέους σε όλο τον κόσμο. Και άκουσα μια φωνή που φώναζε στον Απόστολο Παύλο: «Όταν λένε ειρήνη και επιβεβαίωση, τότε ξαφνικά θα τους επιτεθεί κάθε καταστροφή», και γι' αυτό, από τον φόβο αυτού, σηκώθηκε, δάκρυσε και έτρεμε.
Μετά τον θάνατό του, ο άγιος εμφανίστηκε στον φίλο του, μονάχο Μητροφάνη, με μεγάλη ουράνια δόξα και είπε: «Πάτερ Μητροφάνη!» Ο Παντοδύναμος Θεός θέλει να με δοξάσει.» Και έγινε αόρατος. Από τότε ο κόσμος, συρρέοντας , άρχισε να του κάνει μνημόσυνο.
9. Εξομολόγηση του εαυτού του σύμφωνα με τις εντολές και τις αμαρτίες
Τι σκεφτόμουν; Τι συναισθήματα είχες στην καρδιά σου; Τι ήθελα; Πού έχω πάει; Τι είπα; Τι έχω κάνει; Και τι δεν έκανες; Ποιες είναι οι συνήθεις αμαρτίες μου, δηλαδή αυτές που διαπράττω από δεξιότητα και μακροχρόνια συνήθεια; Πόσες φορές έχω πέσει σε αυτά; Με τι είδους άτομα ασχολήθηκα συχνά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου