18 Μαρτίου – Πριν από 64 χρόνια ο Ιερομόναχος Αλέξιος (Marinin) αναχώρησε στον Κύριο /1892 – 18/03/1961/

 

18 Μαρτίου – Πριν από 64 χρόνια ο Ιερομόναχος Αλέξιος (Marinin) αναχώρησε στον Κύριο /1892 – 18/03/1961/

Γέροντας, ασκητής, άνθρωπος υψηλής πνευματικής ζωής, ομολογητής της πίστεως, πέρασε συνολικά 18 χρόνια σε σοβιετικά στρατόπεδα και φυλακές. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της ζωής του τιμούνταν για την αγιότητα της ζωής του και τα ευγενικά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Γεννήθηκε στην περιοχή Laishevsky της επαρχίας Καζάν σε μια οικογένεια αγροτών, τον Σεργκέι και την Αγριππίνα. Είναι γνωστό ότι οι γονείς του ήταν βαθιά θρησκευόμενοι άνθρωποι.

Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο κλήθηκε στο μέτωπο. συνελήφθη. Μετά το τέλος του πολέμου επέστρεψε στην πατρίδα του.

Έδωσε μοναχικούς όρκους στο Μοναστήρι των Τριών Αγίων Βαπτιστών-Τατάρων στη Μητρόπολη Καζάν. Μετά από λίγο καιρό χειροτονήθηκε ιερομόναχος.

Στα χρόνια του άθεου διωγμού της Εκκλησίας, συνελήφθη και κρατήθηκε αρχικά στη φυλακή Sviyazhsk. Συνολικά, πέρασε 18 χρόνια σε σοβιετικά στρατόπεδα και φυλακές.

Τα πνευματικά παιδιά του πατέρα Αλέξι εξακολουθούν να θυμούνται τις ιστορίες του για το πώς οι ανακριτές, προσπαθώντας να του αποσπάσουν μια ομολογία, «τον κρέμασαν από τα πόδια, τον ανάγκασαν να φιλήσει το κάτω μέρος μιας γυμνής γυναίκας...»

Αφού αποφυλακίστηκε από την πρώτη του φυλάκιση, έζησε για κάποιο διάστημα στο σπίτι μιας ηλικιωμένης γυναίκας στα προάστια του Καζάν. Απέναντι από το σπίτι υπήρχε μια εκκλησία στην οποία πήγαινε ο πατέρας Αλεξέι, οι συνθήκες διαβίωσης ήταν τρομερές: γουρουνάκια έτρεχαν στο σπίτι...

Ζούσε σε τρομερή φτώχεια, δεν είχε καν γάντια. Μέχρι το τέλος των ημερών του, ο πατέρας Alexy δεν είχε δικό του μέρος, περιπλανώμενος στα χωριά Kryashen και στα διαμερίσματα των πνευματικών παιδιών του Kryashen στην πόλη του Καζάν.

Ο πατέρας Αλεξέι δεν είχε το δικαίωμα εγγραφής (αφού καταδικάστηκε), και επομένως το δικαίωμα να υπηρετήσει στην εκκλησία. Μη έχοντας κανένα μέσο επιβίωσης, αναγκάστηκε να ζητιανεύει ελεημοσύνη στο προστώο της εκκλησίας. Έδινε μέρος από αυτά που μάζευε στους φτωχούς και ένα μέρος έφερνε στο σπίτι.

Φορούσε κοσμικά ρούχα και κάτω από τα ρούχα του φορούσε ιερατικό σταυρό. Ήταν ασκητής: δεν έπινε καθόλου βότκα ή κρασί, χρησιμοποιούσε ένα κούτσουρο ως μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι του, δεν πήγαινε ποτέ στο νοσοκομείο, ζούσε μόνο στην προσευχή. Ανησυχούσε για όλους. Ο δρόμος του ήταν ακανθώδης και δύσκολος και οι δαίμονες τον κορόιδευαν συχνά.

Μας έμαθε να ζούμε δίκαια. Ο Θεός του φανέρωσε το μέλλον, αλλά έκρυβε την ασκητική του, μόνο στενός κύκλος το ήξερε... Δεν είχε υγεία.

Στις δεκαετίες του '40 και του '50 προφήτευσε ότι «θα έρθει η ώρα που οι γυναίκες θα περπατούν στο δρόμο με τα μαλλιά τους κάτω και θα καπνίζουν και ότι θα υπάρχουν εικονίδια που μιλούν σε κάθε σπίτι». Ότι ο τελευταίος πόλεμος της Ρωσίας θα είναι με την Κίνα. Τους τελευταίους χρόνους θα υπάρξει έλλειψη γλυκού νερού και τρομερές ξηρασίες.

Περίπου τέσσερις μήνες πριν από το θάνατό του, ο πατέρας Αλεξέι αρρώστησε βαριά. Πέθανε στις 18 Μαρτίου 1961.

Κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Arskoye στην πόλη του Καζάν. Στα δεξιά, κοντά στο Ναό των Θαυματουργών του Γιαροσλάβ.

Επί του παρόντος, συλλέγονται έγγραφα για αγιοποίηση.