Μέρα με τη μέρα. Ημερολόγιο Ορθοδόξου Ιερέα! 117

 

Στον Πανάγιο Τάφο

30 Απριλίου.

 

«Και το ύφασμα που ήταν στο κεφάλι Του δεν ήταν με σπάργανα, αλλά ήταν τυλιγμένο χωριστά σε άλλο μέρος» ( Ιωάννης 20:7 ).

 

Γιατί αυτή η ανησυχία για ένα τόσο φαινομενικά περιττό θέμα; 

Το ύφασμα που ήταν στο κεφάλι Του διπλώθηκε προσεκτικά από τα χέρια των Αγγέλων και τοποθετήθηκε χωριστά! 

Αυτό το ύφασμα έχει ήδη εκπληρώσει τον σκοπό του, καλύπτοντας το νεκρό πρόσωπο του Σωτήρα, και 

τώρα, μετά την Ανάστασή Του, φαίνεται ότι δεν χρειάζεται πλέον. Όχι, τον φρόντισαν και οι Άγγελοι. Γιατί; Διότι ο Κύριος δεν σπαταλά τίποτα, και διαφυλάσσει ακόμη και αυτό που έφερε την όψη του θανάτου για εμάς, θέλοντας να δείξει τη νίκη Του και σε αυτό.

 

Από σύμβολο δακρύων, αυτός ο πίνακας μετατράπηκε σε νικηφόρο πανό. Σήμαινε αποτυχία, καταστροφή, θάνατο, αλλά από εδώ και πέρα ​​θα προαναγγέλλει αιώνια δόξα και ατελείωτη ζωή!

 

Με τον ίδιο τρόπο, πολλά πράγματα που βιώνονται με θλίψη στη γη θα εμφανιστούν στην αιωνιότητα με νέο φως, και θα μάθουμε να ευλογούμε και να δοξάζουμε αυτό ακριβώς που μας κόστισε τα μεγαλύτερα δάκρυα. Το ταφικό σάβανο ήταν μέρος του θανάτου, αλλά έγινε μάρτυρας της Ανάστασης του Χριστού, μια από τις αποδείξεις ότι οι Νεκροί κείτονταν εδώ, κάποτε συνυφασμένοι με αυτό, και τώρα ο Αναστημένος.

 

Και στη ζωή μας, πολλά που φαινόταν νεκρά, άψυχα, θα ζωντανέψουν κάτω από την ανάσα Εκείνου που «δεν θα σβήσει το λινάρι που καπνίζει» ( Ματθαίος 12:20 ): Θα αποκαταστήσει ότι καταστράφηκε, ημιτελές, ανείπωτο και θα οδηγήσει η ατελής έως την τελική ανάπτυξη!

 Τότε θα μας γίνει ξεκάθαρο ότι τα λεπτά που μας φαινόταν χαμένα έφεραν το μεγαλύτερο όφελος.

 Σε μια εποχή που η ζωή μας έμοιαζε να παγώνει στη θέση του, χωρίς σκοπό, χωρίς όφελος, ο Κύριος μας οδήγησε ανεπαίσθητα μπροστά και μια μεγάλη, αποφασιστική επανάσταση ετοιμαζόταν στην ψυχή μας. 

Στο χώμα που έμοιαζε με άγονη έρημο, άνθισε μια υπέροχη κοιλάδα. Την ίδια στιγμή που επιδοθήκαμε στην απόγνωση και περιπλανηθήκαμε στο σκοτάδι, οι άγγελοι μας υπηρέτησαν και μας οδήγησαν έξω από το σκοτάδι στο φως, σε εκείνο το υπέροχο φως της αγάπης του Θεού, στο οποίο όλα, ακόμα και τα κουρέλια μας, έχοντας μεταμορφωθεί, θα λάμπει με μια νέα άφθαρτη ομορφιά.