Η απιστία δεν συμβαίνει πάντα σε ένα ξενοδοχείο ή στην αγκαλιά άλλου ανθρώπου. Μερικές φορές συμβαίνει πίσω από την οθόνη του τηλεφώνου. Σε μυστικές συνομιλίες, για κάποιον αρχίζεις να χαμογελάς στο τηλέφωνό σου περισσότερο από ό,τι στον σύντροφό σου.
Τα κοινωνικά μέσα έκαναν τόσο εύκολο να προδώσεις αυτόν που αγαπάς. Κάτι τούτο το like εδώ, ένα φλερταριστό σχόλιο εκεί, ένα μήνυμα που ξεκινάει ως “ακίνδυνο”.
Αλλά το ακίνδυνο γίνεται μυστικό.
Το μυστικό γίνεται ψέμα.
Και πριν το καταλάβεις, κάποιος κάθεται απέναντι από τον σύντροφό σου στο δείπνο, η καρδιά του είναι κάπου αλλού, το μυαλό του έχει χαθεί σε μία συνομιλία που ποτέ δεν θα παραδεχτεί ότι είχε.
Αυτό που πονάει περισσότερο δεν είναι πάντα η ίδια η πράξη της απιστίας.
Είναι η αργή διαδικασία. Η απόσταση που μεγαλώνει. Ο τρόπος που σταματάνε να κρατάνε το χέρι σου.
Ο τρόπος που βάζουν το τηλέφωνό τους με την οθόνη προς τα κάτω στο τραπέζι.
Ο τρόπος που γίνονται υπερασπιστές της συσκευής τους.
Αλλά το χειρότερο είναι;
Βλέπεις πώς συμβαίνει. Το αισθάνεσαι με κάθε κύτταρο. Αλλά δεν μπορείς να το αποδείξεις.
Απλά ξέρεις ότι το άτομο που κάποτε μοιραζόταν τα πάντα μαζί σου, τώρα δίνει κομμάτια του εαυτού του σε κάποιον άλλον.
Και μένεις να αναρωτιέσαι, φταίω εγώ;
Δεν ήμουν αρκετός;…
Τα κοινωνικά μέσα δεν δημιούργησαν την απιστία. Αλλά την κάνουν πιο εύκολη. Πιο γρήγορη.
Πιο προσβάσιμη.
Και μερικές φορές, πολύ επώδυνη. Διότι αυτός που σου σπάει την καρδιά το κάνει ακριβώς μπροστά σου, με χαμόγελο, γέλιο και οθόνη που αρνείται να αφήσει.....🖤
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου