ΝΥΜΦΙΟΣ.

ΝΥΜΦΙΟΣ.

Απόψε....η κατανυκτική ακολουθία του Νυμφίου.... 

Η Εκκλησία μας δείχνει τον Χριστό ως Νυμφίο, 

ως τον Γαμβρό της νύφης ψυχής μας.... 

Αλλά γιατί όχι με μια εικόνα με τον Χριστό  

να διδάσκει, να θαυματουργεί, να προσεύχεται; 

Για την ανθρώπινη λογική  

δεν είναι και η πιο ερωτεύσιμη απεικόνιση 

με τον Χριστό ύστερα από όλους αυτούς  

τους εξευτελισμούς, τα ραπίσματα, 

τους εμπτυσμούς..... 

Τούτη η απεικόνιση έρχεται να μας δείξει 

την ωραιότητα, την ομορφιά 

της θυσιαστικής Αγάπης.... 

Της αγάπης που δεν λογαριάζει εμπόδια 

αρκεί να φθάσει στον ποθούμενο της.... 

Να που υπάρχουν και εκείνα 

τα ευλογημένα μαθηματικά της αγάπης: 

‘’Όσο ξοδεύεται(η αγάπη) τόσο αβγαταίνει....’’ 

Τούτη η ευλογημένη εικόνα του Νυμφίου Χριστού,  

μας μιλάει, απευθύνει λόγια τρυφερά  

στην αγαπημένη Του, την ψυχούλα μας 

και της λέει: 

‘’Πολύτιμη, αγαπημένη ψυχή μου 

κι άλλα τόσα θα πέρναγα 

προκειμένου να σε’ βρω..... 

Γιατί είναι η αγάπη μου για σένα τόση.....’’ 

Τρεμάμενες είναι οι λέξεις 

που βγαίνουν απ’ την ψυχή μας: 

‘’Γλυκύτατε μου Ιησού 

τα μάτια μου χαμηλώνω 

γιατί ντρέπομαι να αντικρίσω 

το μέγεθος της Αγάπη Σου.... 

Ζαλίζομαι σαν θωρώ το βάθος της αγκάλης Σου.... 

Κι όσο με κοντοζυγώνει η λαχτάρα Σου  

τόσο πιο πεινασμένος 

για την παρουσία Σου νοιώθω..... 

Κι όσο με κοντοζυγώνει το Φως Σου  

τόσο πιο πυκνό νοιώθω το σκοτάδι μέσα μου..... 

Σκέπασε με, Χριστέ μου,  

με την γυμνότητα της ταπείνωσης Σου 

γιατί πούντιασε 

η κουστουμαρισμένη μου βιτρίνα....’’

Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου.