Η φωνή ενός που φωνάζει στην έρημο: Προετοιμάστε την οδό του Κυρίου, ευθυγραμμίστε τα μονοπάτια του.
( Ματθαίος 1:3 ).
Ο τελευταίος και πιο ένδοξος προφήτης της περιόδου της Παλαιάς Διαθήκης είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Συνάντησε πρόσωπο με πρόσωπο τον πολυαναμενόμενο Μεσσία-Χριστό, μίλησε μαζί Του και μάλιστα Τον βάφτισε στα νερά του Ιορδάνη.
Αλλά τι είδους σοβαρό κατόρθωμα χρειάστηκε να υποστεί ο Ιωάννης ο Βαπτιστής για να συναντήσει τον Χριστό;
Από τα νιάτα του μέχρι τα ώριμα χρόνια του, ο Άγιος Ιωάννης έζησε σε μια ερημική ερημιά. Έζησε στην καυτή περιοχή της Υπερορδανίας, ανάμεσα σε ηλιόλουστες πέτρες και άγρια ζώα. Επί τριάντα ολόκληρα χρόνια ο Άγιος Ιωάννης προετοιμάστηκε για το μεγάλο προφητικό του κατόρθωμα. Έτρωγε το πιο πενιχρό φαγητό και φορούσε ρούχα της ερήμου φτιαγμένα από δέρματα ζώων. Η φλογερή του ομιλία στις όχθες του Ιορδάνη δεν ήταν επίσης χωρίς καταγγελία.
- Γόνος οχιών! - είπε ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής στους ηγεμόνες, Φαρισαίους και Σαδδουκαίους. - Ποιος σας ενέπνευσε να φύγετε από τη μελλοντική οργή; Φέρτε καρπούς άξιους μετανοίας! Το τσεκούρι είναι ήδη τοποθετημένο στη ρίζα του δέντρου, κάθε δέντρο που δεν φέρει καλό καρπό κόβεται και ρίχνεται στη φωτιά ( Ματθ. 3:7–10 ).
Οι ιερείς και οι πρεσβύτεροι ντράπηκαν να ακούσουν αυτές τις κατηγορίες. Αυτοί όμως προσποιήθηκαν ότι ήταν σιωπηλοί και δεν έκαναν κακό στον Ιωάννη, γιατί φοβούνταν τον κόσμο.
« Πράγματι σας βαφτίζω με νερό, αλλά αυτός που έρχεται μετά από εμένα είναι ισχυρότερος από εμένα» ( Ματθ. 3:11 ).
Ο Άγιος Ιωάννης μίλησε τόσο καθαρά, τόσο απτά για τον Χριστό, που ο κόσμος έκλαψε από χαρά και οι Φαρισαίοι έτρεμαν από φόβο, αλλά και πάλι πολλοί από αυτούς βαφτίστηκαν από τον Ιωάννη.
Ο Άγιος Προφήτης κάλεσε πειστικά τους ανθρώπους σε μετάνοια, να βελτιώσουν τη ζωή τους, σε έλεος και αδελφική αγάπη, σε ταπείνωση και πραότητα, και το σημαντικότερο - στην αγνότητα της ζωής και την αγνότητα.
Φρίκη! Οι άνθρωποι έφτασαν στον τελευταίο βαθμό εξαχρείωσης και ο ίδιος ο βασιλιάς της Ιουδαίας, Ηρώδης, έζησε σε άθλια πορνεία με τη γυναίκα του ίδιου του αδελφού του. Η αιμομιξία και η ασεβής ακολασία βασίλευαν μεταξύ του λαού του Θεού.
«Φέρτε καρπούς άξιους μετάνοιας!» – Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος φώναζε μέρα νύχτα.
Όμως ο λαός ήταν πεισματάρης και πεισματάρης, ιδιαίτερα ο κλήρος: ιερείς και πρεσβύτεροι. Θεωρούσαν τους εαυτούς τους απόλυτα σωστούς και δεν είχαν απολύτως τίποτα να μετανοήσουν. Και όταν ο Προφήτης έδειξε ευθέως τον ερχόμενο Μεσσία: «Ιδού, ο Αμνός του Θεού, που παίρνει την αμαρτία του κόσμου» ( Ιωάννης 1:29 ), οι Φαρισαίοι έμειναν σε εγρήγορση και από τότε παρακολουθούσαν προσεκτικά τον Σωτήρα.
Η μοίρα του τελευταίου Προφήτη επίσης δεν πέρασε χωρίς μαρτυρικό στέμμα. Ο Άγιος Ιωάννης αποκεφαλίστηκε στη φυλακή. Η άνομη Ηρωδιάδα, πονηρή πόρνη και δολοπλοκία, με την πονηριά της πέτυχε τον θάνατο του Βαπτιστή.
Έτσι ολοκληρώθηκε ο κύκλος της Μεγάλης προετοιμασίας των ανθρώπων για την αποδοχή του Μεσσία-Χριστού. Οι πατριάρχες και οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης μετέφεραν με προσοχή και ευλάβεια την πίστη του Πρώτου Ευαγγελίου σε πολλούς αιώνες, γενιές και έθνη. Ο τελευταίος από αυτούς, ο Μέγας Πρόδρομος του Χριστού Ιωάννη, μαρτύρησε και πάλι δυνατά ενώπιον όλων ότι ο Μεσσίας είχε ήδη έρθει και η Βασιλεία του Θεού είχε έρθει στη γη.
Έχοντας πει στους ανθρώπους στη γη για τη χαρά του ερχομού του Μεσσία, ο Άγιος Ιωάννης πήγε στην κόλαση για να κηρύξει και εκεί τον ερχομό των νέων καιρών.
Και πρέπει να φανταστεί κανείς πόσο χαρούμενοι ήταν οι άγιοι πρόγονοί μας όταν άκουσαν τα νέα της έλευσης του Μεσσία: Αδάμ, Εύα, Άβελ, Σηθ, Νώε, Λωτ, Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, Ιωσήφ, Δαβίδ. προφήτες: Ηλίας, Ιερεμίας, Ιεζεκιήλ και πολλοί άλλοι! Και πόσο η Εύα, η προπάτορά μας, έκλαιγε από χαρά, με υπαιτιότητα της οποίας ολοκληρώθηκε ο επίγειος παράδεισος! Τώρα ήρθε ο Λυτρωτής, και θα συντρίψει το κεφάλι του ύπουλου φιδιού.
Ω, αγαπητοί μας προπάτορες και προφήτες! Πόσες χιλιάδες χρόνια μαραζώνεις στη σκοτεινή κόλαση, περιμένοντας την απελευθέρωσή σου! Λάθος, έκλαψες, προσευχήθηκες, πίστεψες, ήλπισες... Και η πίστη σου, ακόμη και μέσα στην ίδια την κόλαση, δεν σε ντρόπιασε!
Η ήσυχη αυγή της χριστιανικής εποχής ανατέλλωνε... Ένας νέος νόμος, ο νόμος της αγάπης και της συγχώρεσης, φώτισε τον κόσμο σαν ένα φωτεινό και λαμπερό αστέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου