 |
Η αρχή των απαντήσεων πατήρ Ραφαήλ σε ερωτήσεις
Όσο για τις ερωτήσεις που δεν έχω απαντήσει, πιστεύω ότι οι απαντήσεις πρέπει να ωριμάζουν στην ψυχή. Ένα άτομο πρέπει πρώτα να αποφασίσει μόνος του και μετά να μοιραστεί με τους άλλους.
Η διαφορά μεταξύ της πνευματικής καθοδήγησης μοναχών και κοσμικών ιερέων
Πράγματι, δεν έχει νόημα να μου μιλάς για τα εγκόσμια, αφού μοναστικός τόνος σημαίνει παραίτηση από τον κόσμο. Από αυτή την άποψη, αναγνωρίζω την προτεραιότητα του ηλικιωμένου παντρεμένου ιερέα και θα χαρώ αν η καρδιά σας ανοίξει μπροστά του σε ένα αίσθημα μετάνοιας και όχι στα βεγγαλικά σοφών ρήσεων! Απλά πιστέψτε ότι ένας παντρεμένος ιερέας, με τη χάρη του Θεού, και όχι από την εμπειρία του γάμου, θα σας δώσει τη σωστή απάντηση.
Στην επιθυμία για το κατόρθωμα της ανοησίας
Οι άγιοι ανόητοι έκρυβαν τα κατορθώματά τους, τη διορατικότητα και τα χαρίσματα της χάριτος κάτω από το πρόσχημα της τρέλας, για να μην τους δοξάσουν οι άνθρωποι. Και τι θα κρύψεις με το πρόσχημα της ανοησίας; Μάλλον, μέσω της ανοησίας θα τραβήξεις την προσοχή στον εαυτό σου, δηλαδή θα ικανοποιήσεις το πάθος σου.
Τι είναι «φανατισμός»
Η λέξη «φανατικός» έχει φτάσει πλέον να χρησιμοποιείται όπου και όπως. Στην πραγματικότητα, ο φανατικός είναι ένα μέσο μιας ψευδούς ιδέας, την οποία αποδέχεται χωρίς συλλογισμό και αξιολόγηση μέσα από μια υπερθερμασμένη φαντασία και πίστη στον εαυτό του. Ο φανατισμός είναι μια αξίωση για έναν ιδιαίτερο ηθικό ελιτισμό και μια απροθυμία να κατανοήσουμε τους άλλους.
Σχετικά με τη σιωπή στην επικοινωνία με τους ανθρώπους
Κατά τη γνώμη μου, μπορεί κανείς να κάνει χωρίς λεκτική επικοινωνία για πνευματική αυτοπραγμάτωση, αφού η χάρη εκπορεύεται μέσα από την ψυχή αυτού που την έχει αποκτήσει. Ο Άγιος Φιλάρετος της Μόσχας , σε ένα κήρυγμα, ανέφερε έναν σιωπηλό μοναχό και είπε: «Η σιωπή του είναι πιο εποικοδομητική από τα λόγια μου».
Το σημαντικό ερώτημα είναι: γιατί χρειάζεται να εκφραζόμαστε λεκτικά σε σχέση με το περιβάλλον – λόγω αγάπης για τους ανθρώπους ή επειδή βαριόμαστε όταν είμαστε μόνοι με τον εαυτό μας; Αντίθετα, είναι βαρετό και ασυνήθιστο να είμαστε με τον Θεό στην προσευχή για μεγάλο χρονικό διάστημα, και από τη σιωπή έχουμε ένα τόσο ανήσυχο συναίσθημα, σαν να μπορούσε να ορμήσει το αίμα στο κεφάλι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου