Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟΥ.

Το ερέθισμα του συγγραφέα για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου πηγάζει από το ενδιαφέρον του για δύο θέματα που από καιρό τον προβλημάτιζαν: πρώτον, ο εξελληνισμός της ανατολικής Μεσογείου στην αρχαιότητα και δεύτερον, η μακραίωνη αναμέτρηση των δυο κληρονόμων της ημι-εξελληνισμένης ανατολικής Μεσογείου – δηλαδή της βυζαντινής κοινωνίας του Ισλάμ.

Το βιβλίο βασίζεται στην παρακμή του βυζαντινού Ελληνισμού και το φαινόμενο του εξισλαμισμού της Μικράς Ασίας από τον 11ο μέχρι το τέλος του 15ου αιώνα όπου εστιάζονται σε αυτή την περιοχή και σε αυτή την εποχή, καθώς οι διαδικασίες ακολούθησαν συγκλίνουσα πορεία για τελευταία φορά.

Ο Σπύρος Βρυώνης, κορυφαίος βυζαντινολόγος της γενιάς του, γεννήθηκε το 1928 στο Μέμφις του Τεννεσή των Η.Π.Α. από οικογένεια κεφαλληνιακής καταγωγής. Μετά το τέλος των μεταπτυχιακών σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, ξεκίνησε την πανεπιστημιακή σταδιοδρομία του διδάσκοντας στο ίδιο πανεπιστήμιο. Έχει διατελέσει καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (όπου χρημάτισε και διευθυντής του Κέντρου Σπουδών Εγγύς Ανατολής G. E. von Grunebaum), καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (όπου κατείχε και τη θέση του διευθυντή του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης), από το οποίο αποχώρησε με τον τιμητικό τίτλο του ομότιμου καθηγητή Ελληνικού Πολιτισμού. Μέλος πολλών επιστημονικών φορέων, επίτιμος διδάκτορας πολλών πανεπιστημίων (μεταξύ των οποίων το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Κύπρου), ο Σπύρος Βρυώνης έχει τιμηθεί με σημαντικές επιστημονικές διακρίσεις: έχει εκλεγεί τακτικό μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, της Αμερικανικής Ακαδημίας Μεσαιωνικών Σπουδών, της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό έργο του αφορά το Βυζάντιο, την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τα Βαλκάνια και τον αραβικό κόσμο και περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό βιβλίων και άρθρων. Κυριότερα βιβλία του: "Η παρακμή του μεσαιωνικού πολιτισμού της Μικράς Ασίας και η διαδικασία του εξισλαμισμού, 11ος έως 15ος αιώνας" (ΜΙΕΤ 1997)· "Η καθ` ημάς Ανατολή: Η πνευματική παράδοση του μεσαιωνικού ελληνισμού στον σλαβικό και ισλαμικό κόσμο" (Βάνιας 1995)· "Byzantium and Europe" ("Βυζάντιο και Ευρώπη"), Harcourt, Brace and World, 1967· "Byzantium: Its Internal History and Relations with the Islamic World" ("Βυζάντιο: Η εσωτερική του ιστορία και οι σχέσεις του με τον ισλαμικό κόσμο"), Variorum Reprints, 1971· "Studies on Byzantium, Seljuks and Ottomans" ("Μελέτες για το Βυζάντιο, τους Σελτζούκους και τους Οθωμανούς"), Undena Publications, 1982· "Studies in Byzantine Institutions and Society" ("Μελέτες για τους θεσμούς και την κοινωνία του Βυζαντίου), Aristide D. Caratzas, 1997. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται και τα εξής βιβλία, τα οποία επιμελήθηκε σε συνεργασία με άλλους: "Aspects of the Balkans: Continuity and Change" ("Όψεις των Βαλκανίων: Συνέχεια και αλλαγή") σε συνεργασία με τον Henrik Birnbaum, Mouton, 1972· "Islam and Cultural Change in the Middle Ages" ("Ισλάμ και πολιτιστική αλλαγή στον Μεσαίωνα), Harrassowitz, 1975· "Individualism and Conformity in Classical Islam" ("Ατομικισμός και συμμόρφωση στο κλασικό Ισλάμ") σε συνεργασία με τον Amin Banani, Harrassowitz, 1977· "Islam`s Understanding of Itself" ("Το Ισλάμ και η αυτοκατανόησή του") σε συνεργασία με τον Richard G. Hovannisian, Undena Publications, 1983· "Essays on the Slavic World and the Eleventh Century" ("Δοκίμια για τον σλαβικό κόσμο και τον 11ο αιώνα"), Aristide D. Caratzas, 1992.