Πρεπει να μπουμε στη δοξα του Θεου!
Ο Θεος δεν εχει αναγκη να τον δοξάζουμε, ειναι αυτοδοξαστος.
Εμεις ομως οταν Τον δοξαζουμε εισερχομαστε στη ζωη Του και τον απολαμβανουμε!!
Οταν σκεπτωμεθα τον Θεό, ισταμεθα ενωπιον Του και η ψυχη μας ομιλεί αφραστως.
Αυτο ειναι το ανοιγμα της ψυχης προς τον Ουρανιο κοσμο που τοτε ο Θεος σπευδει να πλουτισει την ψυχη.
Αποκταμε σαυτη την κατασταση την αισθηση της θειας επισκοπησης...
οτι ειμαστε κατω απο τον οφθαλμο του Θεου.
Αυτο το ανοιγμα του νου προς τον Θεον γινεται απαλα και αγαπητικα ωστε ο νους να παραλαβη την καρδια ψηλα.
Οταν η καρδια γεμιση, θα ευφρανη τον νου.
Τοτε πλεον θα ζη ο Θεος μεσα στην ψυχη μας!
Τα "ανοίγματα" προς τον Θεον εχουν δυναμη οταν αγαπάς τον πλησίον σου.
Κανενα ανοιγμα δεν φτανει στον Θεο αν τρεφεις περιφρονηση στον πλησιον σου.
Δεν σας γνωριζω...λεγει ο Κυριος!
Με τα "ανοιγματα" ξεκουραζεται η ψυχη απο τις θλιψεις και τους πειρασμους.
Εκει που οδηγει ο νους την καρδια...
ο εχθρος των ψυχων δεν μπορει να ακολουθησει!
Γερων Δαμασκηνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου