Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ ΜΑΝΔΎΑ ΤΟΥ ΆΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΊΜ
Το 1903, όταν ο Σεραφείμ του Σάρωφ ανακηρύχθηκε πανηγυρικά άγιος, ο μοναστικός μανδύας του μεταφέρθηκε στον καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως της Μόσχας. Εκείνη την ώρα, μια γυναίκα, η Αικατερίνα Κρυάζεβα, ήταν σοβαρά άρρωστη. Είχε μια σοβαρή στομαχική νόσο, και τα πολλά χρόνια θεραπείας και παραμονής στο νοσοκομείο δεν βοήθησαν. Κόλλησε αυτή την ασθένεια το 1886 - έτσι υποφέρει για 17 ολόκληρα χρόνια. Η γυναίκα έδενε συνεχώς την κοιλιά της, περπατούσε λυγισμένη και συχνά έχασε τις αισθήσεις της από σοβαρές ασθένειες. Ακούγοντας για τον μανδύα του Αγίου Σεραφείμ, πήγε στην εκκλησία. Πριν τις έξι το απόγευμα ήταν στον καθεδρικό ναό, αλλά μόνο στις δύο μετά τα μεσάνυχτα ήταν η σειρά της να μπει στο ναό. Και όταν πλησίασε την εικόνα, έπεσε στα γόνατα, με κάποιο ενθουσιασμό που δεν την άφηνε για πολύ ώρα. Όταν ήρθε στα συγκαλά της, φίλησε το μανδύα και σηκώθηκε. Και ξαφνικά, ένιωσα ανακούφιση. Επέστρεψε σπίτι στις πέντε το πρωί. Ξαπλώνω να ξεκουραστώ. Και όταν σηκώθηκα, ένιωσα αρκετά καλά - τόσο καλά και ελαφριά που δεν μπορούσα να πιστέψω στην ανάρρωση η ίδια. Εκείνη τη μέρα, συγκρατημένη, δεν είπε στην οικογένειά της τι της συνέβη. Φοβόμουν ότι η αρρώστια μου θα επανέλθει. Αλλά τις προάλλες, ήταν χαρούμενη και εύκολη πάλι.
Τότε είπε τι είχε συμβεί στους αγαπημένους της, και όλοι δόξασαν τον Χριστό τον Θεό και τον υπέροχο άγιο Του - Σεβασμιώτατο Σεραφείμ.
Άγιος Νικόλαος Σερβίας (Βελιμίροβιτς)
💒
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου