Σύμφωνα με τον ιστορικό Φλάβιο Ιώσηπο ο Αλέξανδρος ενώ πολιορκούσε την Τύρο, ζήτησε την βοήθεια των Ισραηλιτών στέλνοντας απεσταλμένους στα Ιεροσόλυμα.
Όμως ο Αρχιερέας των Εβραίων απάντησε ότι δεν μπορούν να του δώσουν στρατιωτική βοήθεια, επειδή έχουν όρκους με τους Πέρσες που δεν μπορούν να τους πατήσουν, επειδή βάση αυτών των παλαιών όρκων τους, από τα χρόνια του Κύρου, τους είχε επιτραπεί η ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα! Μια στάση που ομολογουμένως δείχνει τιμιότητα και δεν αποτελούσε υπεκφυγή.
Τότε, με την άρνηση αυτή των Εβραίων, μπαίνουν στη μέση οι Σαμαρείτες, οι αιώνιοι εχθροί, συκοφαντούν στον Αλέξανδρο τους Εβραίους, ωθώντας τον να τους τιμωρήσει γκρεμίζοντας το Ναό τους και να δώσει σε αυτούς άδεια για να χτίσουν άλλον Ναό στο όρος Γαριζείν!
Πράγματι ο Αλέξανδρος, αποφασίζει να τιμωρήσει τα Ιεροσόλυμα που δεν τον υπάκουσαν, αλλά πλησιάζοντας στην Πόλη, βλέπει ξαφνικά να βγαίνουν να τον προϋπαντήσουν με λαμπρότητα και τιμή ο Αρχιερέας των Ιουδαίων και οι ιερείς των Ιεροσολύμων!
Τότε ο Αλέξανδρος κάνει κάτι απρόσμενο! Κατεβαίνει από το άλογό του και προσκυνεί τον Αρχιερέα!
Οι Μακεδόνες κατεπλάγησαν και ο Παρμενίωνας ενοχλημένος τολμά να του πει:
“Αλέξανδρε, εσύ που προσκυνήσαι υπό πάντων, προσκυνείς τον Αρχιερέα των Ιουδαίων”;
Τότε ο Αλέξανδρος απαντά:
“Δεν προσκυνώ αυτόν, αλλά τον Θεό του, που του έδωσε την Αρχιεροσύνη! Διότι αυτόν είδα με το σχήμα του, στον ύπνο μου, όταν βρισκόμουν στο Δίον της Μακεδονίας και σκεπτόμουν με τον εαυτό μου πώς θα μπορέσω να νικήσω και να εδραιωθώ στην Ασία, παραγγέλοντάς μου να μη προβληματίζομαι, αλλά με θάρρος να προχωρήσω, διότι αυτός θα ηγείται της στρατιάς μου και θα μου παραδώσει την εξουσία των Περσών”!
Τότε έγινε κάτι ακόμη πιο ασυνήθιστο! Ο Αρχιερέας Ίαδδος (Jaddus) οδήγησε τον Αλέξανδρο μέσα στον Ναό του Σολομώντος, πράγμα απαγορευμένο για κάποιον εθνικό, όπου ο Έλληνας Βασιλιάς προσέφερε θυσία στον αληθινό Θεό, τον Βασιλέα των Βασιλέων! Αυτόν που αργότερα θα αρνηθούν και θα σταυρώσουν οι ίδιοι οι Εβραίοι…
Κι όμως, εκεί, εκείνη τη στιγμή, είχε δημιουργηθεί η μεγάλη συνάντηση! Η μεγάλη γέφυρα! Το μελλοντικό πέρασμα, τα θεμέλια και η υποδομή του μετέπειτα Χριστιανισμού, που χάρη στην Πρόνοια του Θεού, θα απλώνονταν με την ελληνική γλώσσα και θα μεγαλουργούσε ατόφια και ανόθευτα στην καθ΄ημας Ανατολή, σε όλο εκείνο τον τεράστιο τόπο που θα απλωνόταν η Ελληνική Αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου… Τόπου που αργότερα θα γινόταν η καρδιά της Ορθοδοξίας και η βάση της άλλης, της νεότερης, της Βυζαντινής μας Αυτοκρατορίας…
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΠΛΗΞΗ
Εκεί μέσα στον Ναό έπειτα, ο Αρχιερέας έλυσε το μυστήριο της τόσο λαμπρής υποδοχής και της ανεξήγητης, επιτετραμένης εισόδου στον ιερό χώρο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δείχνοντας και διαβάζοντάς του ένα χειρόγραφο με την Προφητεία του Δανιήλ, που ανέφερε ότι θα έλθει κάποιος Βασιλιάς των Ελλήνων (“τράγος αιγών” – Αιγές ονομαζόταν η πρώτη πρωτεύουσα των Μακεδόνων), που θα συντρίψει εντελώς τον Βασιλιά των Περσών:
“και ιδού τράγος αιγών ήρχετο από λιβός επί πρόσωπον πάσης της γης και ουκ ην απτόμενος της γης, και τω τράγω κέρας θεωρητόν αναμέσον των οφθαλμών αυτού.……
και ήλθεν έως του κριού του τα κέρατα έχοντος, ου είδον, εστώτος ενώπιον του Ουβὰλ και έδραμε προς αυτὸν εν ορμή της ισχύος αυτού.
……και είδον αυτόν φθάνοντα έως του κριού, και εξηγριάνθη προς αυτόν και έπαισε τον κριόν και συνέτριψεν αμφότερα τα κέρατα αυτού, και ουκ ην ισχύς τω κριώ του στήναι ενώπιον αυτού. και έρριψεν αυτόν επί τη γην και συνεπάτησεν αυτόν, και ουκ ην ο εξαιρούμενος τον κριόν εκ χειρός αυτού. και ο τράγος των αιγών εμεγαλύνθη έως σφόδρα, και εν τω ισχύσαι αυτόν συνετρίβη το κέρας αυτού το μέγα……….
……….Και εγένετο εν τω ιδείν με, εγώ Δανιήλ, την όρασιν και εζήτουν σύνεσιν, και ιδού έστη ενώπιον εμού ως όρασις ανδρός. και ήκουσα φωνήν ανδρός αναμέσον του Ουβάλ, και εκάλεσε και είπε. Γαβριήλ, συνέτισον εκείνον την όρασιν……
……και είπεν…….
……ο κριός, ον είδες, ο έχων τα κέρατα βασιλεύς Μήδων και Περσών. ο τράγος των αιγών βασιλεύς Ελλήνων……”” Δανιήλ Η’’, 5 ,6, 7-8, 15, 19, 20.
Από αυτή την Προφητεία του Προφήτη Δανιήλ, οι Εβραίοι γνώριζαν ποιος ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος και τι έμελλε να κάνει και γι΄ αυτόν τον υποδέχτηκαν με τέτοιες τιμές και του άνοιξαν τον ίδιο τον Ναό τους!
Τότε ο Αλέξανδρος, μια με το όραμα, μια με την Προφητεία, σιγουρεύτηκε απόλυτα, ευχαριστήθηκε και προχώρησε έπειτα με απίστευτο θάρρος και ορμή, συντρίβοντας πράγματι τους Πέρσες…
Πριν φύγει όμως από την Ιερουσαλήμ, ζήτησε να τοποθετηθεί τιμητικά το άγαλμά του στον Ναό. Τότε ο Αρχιερέας του εξήγησε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει λόγω της θρησκείας τους, ποτέ και για κανέναν, και πως κανενός το άγαλμα δεν έχει μπει εκεί.
Αλλά για να δείξει πόσο αγαπητός και σεβαστός τους ήταν ο Αλέξανδρος, ο Αρχιερέας των Ιουδαίων πρότεινε κάτι άλλο:
Όλα τα άρρενα Εβραιόπουλα που θα γεννιούνταν εκείνον τον χρόνο, θα έπαιρναν το όνομα του ευσεβούς Έλληνα Βασιλιά και θα ονομάζονταν “Αλέξανδροι”!
Η δε εποχή από εδώ και πέρα, θα ονομαζόταν επισήμως “Αλεξανδρινή”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου