ΠαρακλητικὸςΚανὼν εἰς τὸν῞Οσιον Διονύσιον τὸν ἐλεήμονα ̉ Επίσκοπον Τρίκκης

 

 

 

 

῞Οσιος Διονύσιος ὁ ̉Ελεήμων

̉ Επίσκοπος Τρίκκης

 

(῾Η μνήμη του ἑορτάζεταιτὴν 12ην Νοεμβρίου

&ʹ τήν Κυρ. τοῦ Παραλύτου)

 

 

῞Οσιος Διονύσιος ὁ ἐλεήμων

 

῾Ο

῞Οσιος Διονύσιος ὁ Ἐλεήμωνἦταν Μητροπο­λίτης Λαρί­σης, μὲἕδρατὰ Τρίκαλα, καὶκτίτοραςτῆςμονῆςτοῦ ῾Α­γίου Νικολάου ῾Αναπαυσᾶτῶν ῾Α­γίων Μετεώρων.

   ῾Η ἀρχιερατεῖα του, στὴνΜητρόπολιν Λαρίσης (μὲἕδρατὰ Τρίκαλα) πρέπει νὰτοποθετηθεῖμετὰτὸ 1489 – 1490 καὶπρὶντὸ 1499 καὶθὰἦτανμικρῆς διάρκειας.

῾Ως μη­τρο­πο­λί­της Λα­ρί­σης ὁ Δι­ο­νύ­σι­ος κα­τήρ­γη­σε τὸ πρω­τά­το ἀ­πὸτὴνἐ­ξα­σθε­νη­μέ­νη σκή­τη τῆςΔού­πι­α­νηςκαὶ ἔ­δω­σετὸν τί­τλο τοῦἡ­γου­μέ­νου στὸνπρο­ε­στῶ­τατοῦ Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου. Ἔ­κτο­τε πρω­τεύ­ον­τα ρό­λο στὴνμε­τε­ω­ρί­τι­κη πο­λι­τεί­α εἶ­χε ἡ σκή­τη τοῦ Με­τε­ώ­ρου.Τὸἔτος 1499 ὁ ῞Αγιος Διονύσιος πα­ραι­τήθηκε καὶἀποσύρθηκεστὴν ῾Ιερά Μο­νή  ῾Αγίου Νικο­λά­ου  ̉Α­ναπαυσᾶ ῾Αγίων Μετεώρων.

   ῾Ο ῞Αγιοςεἰκονίζεταισὲ τοιχογραφία τοῦ 1627 στὸἀ­ριστερὸ κλίτος τοῦναοῦτῶν ῾Αγίων  ̉Αναργύρων Τρικάλων. Ἡ ἐ­πιγραφὴτῆς τοιχογραφίας (῞Αγιος Διονύσιος ὁ Ἐλεήμων ῾Αρ­χιε­πίσκοπος [λαρίσις]), μαρτυρεῖὅτι ὁ ῞Αγιος καταξιώθηκε στὴ συ­νείδηση τοῦπιστοῦ ποιμνίου του καὶσυγκαταριθμήθηκεστὴντιμητικὴ χορεία τῶντοπικῶν ῾Αγίων τῆςπεριοχῆς. ῾Η ἐπωνυμίαἘλεήμωνποὺτοῦἀποδόθηκε, ἀποδεικνύειτὴν πλούσια προ­σφορά του στὸνἘκκλησιαστικὸὅσοκαὶστὸνκοινωνικὸ τομέα.    

   ῾Ο ῞Οσιος Διονύσιος κοιμήθηκε τὴνΜεγ. Πέ­μπτη τοῦἔτους 1510.

 

 

 

ΠαρακλητικὸςΚανὼν

εἰς τὸν῞Οσιον Διονύσιον τὸν ἐλεήμονα

 ̉ Επίσκοπον Τρίκκης

Ποίημα τοῦ κ. Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου.

 

Εὐλογήσαντοςτοῦ῾Ιερέως, τὸΚύριε εἰσάκουσον, μεθ̉ ὃτὸΘεὸς Κύριος (τετράκις)καὶτὰἑξῆς:

 

῏Ηχος δʹ. ῾Ο ὑψωθεὶςἐντῷΣταυρῷ…

Τ

ῷ  ̉Αρχιθύτιἐκτενῶςνῦνπροσδράμωμεν*ἁ­μαρ­τωλοὶκαὶταπεινοὶκαὶπροσπέσωμεν*ἐνμε­τανοίᾳκραζονταςἐκ μέσης ψυχῆς˙* ῞Αγιε, βοήθη­σονκαὶδιά­σωσον πάντας˙* ἐκ παντοίων θλίψεων καὶ ποι­κίλων παγίδων˙* μὴἀποστρέψῃςἱκέτας κε­νούς˙*σὲγὰρμε­σίτην,* Διονύσιε, ἔχομεν.

 

Δόξα Πατρὶ... τὸ ̉ Απολυτίκιον῏Ηχος γ’. Θείας…

Τ

ρίκκης Πρόεδρος καὶτῆς Λαρίσης,* μάκαρ, ἄ­γρυ­πνος* φρουρὸςἐδείχθης,*  ̉Αρχιθύταἐλεή­μων  Διο­νύσιε˙*  ̉ΑναπαυσᾶτὴνΜονὴνσὺἀνήγειρας* καὶἐναὐτῇ  θεαρέστως ἐβίωσας,* Θεοδόξαστε, Χρι­στὸντὸνΘεὸνἱκέτευε* δωρήσασθαιἡμῖντὸ μέγα ἔ­λεος.  

 

Καὶνῦνκαὶἀεὶ... Θεοτοκίον.

Ο

ὐ σιωπήσωμένποτε, Θεοτόκε,* τὰςδυναστείας σου λαλεῖνοἱἀνάξιοι˙* εἰμὴγὰρσὺπροΐστασοπρε­σβεύουσα,* τὶςἡμᾶςἐρρύσατο* ἐκτοσούτωνκινδύ­νων;* Τὶςδὲδιεφύλαξεν* ἕωςνῦνἐλευθέρους;* Οὐκἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκσοῦ˙* σοὺςγὰρδούλους σώζεις ἀεὶ* ἐκπαντοίωνδεινῶν.

 

Εἶτα ὁ ΝʹΨαλμὸςκαὶἀρχόμεθατοῦΚανόνος.

ᾨδὴ αʹ.  Ἦχος πλ. δ'. Ὑγρὰνδιοδεύσας[1]…

Δ

ιονύσιε, κλέος χριστιανῶν* πρὸςσὲ καταφεύγω ὁ ἀνάξιοςταπεινῶς* καὶτὴνσὴνβοήθειαναἰ­τοῦμαι* ἥν, ̉ΑρχιθύταΤρικκαίων,* παράσχου μοι.

 

Τ

ὸν πλοῦτονὃνδέδωκέ μοι Θεὸς* ἀφρόνως ὁ τά­λας ἐδαπάνησα, θαυμαστέ,* διὸ σοί, Διονύσιε, σπεύδω* καὶἐξαιτῶταῖςλιταῖς σου,* πανάριστε.

 

Κ

αρδίαν σὺνήφουσαν, θαυμαστέ,* παράσχου ἱ­κέ­ταις* ὡςκαὶ σώφρονα λογισμόν,* ἵνατὸν Σω­τήρα τῶνἀνθρώπων* ἐκ μέσης καρδίας πάντες δοξάζω­μεν.   

 

Θεοτοκίον.

Υ

῾ ψώνωτὰς χείρας ἱκετικῶς* πρὸς σέ, Θεοτό­κε,* καὶαἰτοῦμαισὴνἀρωγήν,* ἣν τάχος παρά­σχου σῷἱκέ­τῃ,* ἵναῥυσθῶτῆς  κολάσεως, ῎Αχραντε. 

 

ᾨδὴ γʹ. Οὐρανίαςἁψῖδος…

Τ

οῦ πυρὸςτὴνμανίαν*λιταῖς σου κατάσβεσον,*ἀ­γρούς, ̉Αρχιθύτα, καὶοἰκίας*σὺδιαφύλα­ξον,*ἵναὑμνοῦμέν  σε*τὸντοῦΧριστοῦστρατιώ­την,*τῶνπιστῶντὸ στήριγμα*καὶκαταφύγιον.

 

Ο

̉ ρθοδόξωνἐδείχθης*φρουρὸςὁ ἀκοίμητος*καὶτῶν μοναζόντων τὸ κλέος ὡςκαὶτὸπρότυπον*τῶνδὲνοσούντωνἀεὶ*σὺἰατρὸςκαὶ προστάτης*καὶχη­ρῶνὑ­πέρμαχος,* ὧ Διονύσιε.

 

Ε

̉ κ τροχαίου, Παμμάκαρ,*σὺδιαφύλαξον* πά­ντας τοὺς προστρέχοντας πόθῳ*πρὸτῆςεἰκό­νος Σου*καὶἐξαιτοῦνταςθερμῶς* τὴνσὴνβοή­θει­αν,  Πά­τερ,*καὶΧριστὸν δοξάζοντες,* ὦ Διονύσι­ε.

 

Θεοτοκίον.

Σ

υνειδήσεως, Κόρη,*τὰς τύψεις διάλυσον*καὶτῆςμετανοίαςτὰδῶρα* τάχος παράσχου μοι,*Μα­ριὰμ θαυμαστή,*τῶνἀσθενῶν ἡ προστά­τις*καὶπιστῶντὸ στήριγμα,* Θεογεννήτρια. 

 

Δ

ιάσωσον*ἀπὸ κινδύνων ἱκέτας σου, ̉ Αρχιθύτα,*ὅ­τι πάντες δεητικῶς*εἰςσὲκαταφεύγομεν*ὡςἔ­χοντατῷΘεῷπαῤῥησία. 

 

Ε

̉ πίβλεψονἐνεὐμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶτὴνἐμὴνχαλεπὴντοῦ σώματος κάκωσινκαὶἴα­σαιτῆςψυχῆς μου τὸἄλγος.

 

ΑἴτησιςκαὶτὸΚάθισμα. Ἦχος β΄. Πρεσβεία…

Σ

ὺ πρέσβυςθερμὸς*καὶτεῖχοςἀπροσμάχητον*ἐ­δεί­χθης, σεπτέ,*καὶπιστῶνκαταφύγιον*ἐκτε­νῶςβο­ῶμέν σοι,* μάκαρ Διονύσιε, πρόφθα­σον*καὶἐκ κινδύ­νων λύτρωσαιἡμᾶς,*τοὺς σοι πόθῳκαὶπίστει προ­σφεύγοντας. 

 

ᾨδὴ δʹ. Εἰσακήκοα Κύριε...

Τ

οὺς νοσοῦνταςθεράπευσον,*ἰατρὲἀνάργυρε, σοῦδεόμεθα*καὶθεραπευτὰςβοήθησον*ποι­εῖνκαλὰς διαγνώσεις πάντοτε.

 

Ο

̉ ρθοδόξουςπροστάτευσον*ἐκτῆς κατακρίσε­ως, Διονύσιε,*καὶταπείνωσιν  παράσχου  μοι,*ἵ­να λά­βω ἄφεσινκαὶἔλεος.

 

Τ

έκνα τάχος σὺδώρησον*τοῖςποθοῦσι, Διονύσιε πάντιμε,*καὶ παράσχου ῥώσινἅπασι*τοῖς σοι πό­θῳκαὶπίστειπροστρέχουσι.

 

Θεοτοκίον.

Ο

῾ λοψύχωςσοῦ δέομαι*τὰ τέλη ἀνώδυναπᾶσιδώ­ρησε*καὶκατεύνασοντὸντάραχον*τοῦνοὸς μου, Κόρη Θεοδόξαστε.

 

ᾨδὴ εʹ. Φώτισονἡμᾶς…

Ν

όσων ἰατρὸς* ἀνεδείχθης, Διονύσιε,* διὸ σοι πά­ντες προσφεύγομενθερμῶς* καὶἐξαιτοῦμενπαρα­σχεῖνἡμῖντὴνἴασιν. 

 

Σ

κέπασον ἡμᾶς*ὑπὸτὴνσκέπην σου, Διονύσιε,*καὶτὴνΜονὴν σου διαφύλαξον*ἐκτῶν παγί­δων τοῦἐχθροῦ, Θεομακάριστε.

 

Υ

῞ πνονἐλαφρὸν* καὶἀνάπαυσιντοῦ σώματος* πα­ράσχου πάντες δεόμεθαθερμῶς* καὶταῖςλιταῖς Σου* τῆςψυχῆςτὰ πάθη κοίμησον. 

 

Θεοτοκίον.

Φ

όβον τοῦΘεοῦ*τῇκαρδίᾳ μου ἐμφύτευσον*καὶὑ­γιείανσὺ παράσχου μοι*τῷἀναξίῳἱκέ­τῃ σου, Θεο­νύμφευτε.

 

ᾨδὴστʹ. Τὴνδέησινἐκχεῶ…

Π

ροστρέχω πρὸτῆςεἰκόνος σου πόθῳ*καὶαἰτῶτὴνσὴνβοήθειαν, Μάκαρ.*Μὴἀποῤῥίψῃςἱκέ­τηνἀ­χρεῖον,*ἀλλὰκαρποὺςμετανοίας μοι δώρησον*σοῦ δέομαι καὶνῦνθερμῶς*τὸνΥἱὸντῆς  Παρ­θένου εὐμένισον.

 

Α

̉ παύστωςσὲἱκετεύω ὁ τάλας,*μὴπαρίδῃςτὸνἱ­κέτην, Θεόφρον,*ἀλλὰ παράσχου ἐμοὶτῷἀ­θλί­ῳ*ὑπομονὴνκαὶταπείνωσιν δέομαι*καὶδί­δου μοι εὐθυπορεῖν*πρὸςὁδοὺςτοῦΣωτῆρος, Πανένδο­ξε.

 

Ε

̉ κ βλάβης τῶνφρενῶν διαφύλαττε,* Διονύσιε, τοὺςἱκέτας σου τάχος*καὶἐκ ποικίλων παγίδων ἀπαύ­στως*ἃς ὁ ἐχθρὸςἐξυφαίνειδιάσωσον*δεόμεθα σου ταπεινῶς,*  ̉Αρχιθύτα, ἡμεῖςοἱἀνάξιοι.

 

Θεοτοκίον.

Ο

̉ ρθόδοξοί σε προστάτηνἔχομεν*καὶφρουρὸνἀ­κοίμητον, Θεοτόκε,*σὺτῶν δαιμόνων τὰ βέ­λη διώ­κεις,*σὺκαὶτὰς νόσους ἰᾷ, Παναμώμητε,*διὸ μονα­ζόντων χοροὶ*ἀνυμνοῦσινἁπαύστως σέ, Δέ­σποι­να.  

 

Δ

ιάσωσον*ἀπὸ κινδύνων ἱκέτας σου, ̉Αρχιθύτα,*ὅ­τι πάντες δεητικῶς*εἰςσὲκαταφεύγομεν*ὡςἔχοντιτῷΘεῷπαῤῥησία. 

 

Α

῎ χραντε,* ἡ διὰλόγουτὸνΛόγονἀνερμηνεύ­τως* ἐπ̉ ἐσχάτωντῶνἡμερῶντεκοῦσαδυσώ­πησον,*ὡςἔ­χουσαμητρικὴνπαῤῥησίαν.

 

ΔέησιςκαὶτὸΚοντάκιον. Ἦχος β´. Προστασία.

Σ

ὲ προστάτηντῶνΧριστιανῶνὀνομάζομεν*καὶἀ­κοίμητονφρουρὸνἁπάντωνκαλοῦμέν σε˙*μὴπα­ρίδῃς*ἁμαρτωλῶνἱκέτιδαςφωνάς,*ἀλλὰπρόφθα­σον, θαυματουργέ,*εἰςτὴνβοήθειανἡμῶντῶνθερ­μῶς δεο­μένων σου.* ῾Ρῦσαιἡμᾶςἐκ πλά­νης*καὶσῶ­σονἐκτοῦ καρκίνου*τοὺς  καταφεύγο­ντας πρὸς σέ,*  ̉Αρχιθύτα Διονύσιε.

 

ΚαὶεὐθὺςτὸΠροκείμενον.  Ἦχος δ´.

Τ

ίμιος ἐναντίονΚυρίου ὁ θάνατοςτοῦ ῾Οσίουαὐ­τοῦ. (δίς)

 

Στίχος: ὙπομένωνὑπέμεινατὸνΚύριονκαὶπροσέ­σχε μοι.

 

Τ

ίμιος  ἐναντίονΚυρίου ὁ θάνατοςτοῦ ῾Οσίουαὐ­τοῦ.

 

῾Ο ῾Ιερεύς: Καὶὑπὲρτοῦκαταξιωθῆναιἡμᾶς…

῾Ο Χορός: Κύριε ἐλέησον (τρίς)

῾Ο ῾Ιερεύς:Σοφία, ὀρθοὶἀκούσωμεν…

῾Ο Χορός:Καὶτῷ Πνεύματί σου.

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉Εκ τοῦκατὰΛουκᾶνἁγίουΕὐαγγελίου…

῾Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, Δόξα σοι.

 

Τ

ῷ καιρῷἐκείνῳἔστη ὁ ̉Ιησοῦςἐπὶτόπουπεδι­νοῦ, καὶὄχλοςμαθητῶναὐτοῦ, καὶπλῆθοςπο­λὺτοῦλαοῦἀπὸπάσηςτῆς ᾿Ιουδαίαςκαὶ ῾Ιε­ρουσα­λὴμκαὶτῆςπαραλίουΤύρουκαὶΣιδῶνος, οἳἦλθονἀκοῦσαιαὐτοῦκαὶἰαθῆναιἀπὸτῶννό­σωναὐ­τῶν, καὶοἱὀ­χλούμενοιἀπὸπνευμάτωνἀ­καθάρτων, καὶἐθερα­πεύοντο˙ καὶπᾶς ὁ ὄχλοςἐ­ζήτειἅπτεσθαιαὐ­τοῦ, ὅτιδύναμιςπαρ᾿ αὐτοῦἐ­ξήρχετοκαὶἰᾶτοπά­ντας. Καὶαὐτὸςἐπάραςτοὺςὀφθαλμοὺςαὐτοῦεἰςτοὺςμα­θητὰςαὐτοῦἔλεγε˙ μακάριοιοἱπτωχοί, ὅτιὑμετέραἐστὶν ἡ βασιλείατοῦΘεοῦ˙ μακάριοιοἱπει­νῶντεςνῦν, ὅτιχορτα­σθήσεσθε˙ μακάριοιοἱκλαίο­ντεςνῦν, ὅτιγελά­σετε˙ μακάριοίἐστεὅτανμισήσω­σινὑμᾶςοἱἄν­θρωποι, καὶὅτανἀφορίσω­σινὑμᾶςκαὶὀνειδίσω­σικαὶἐκβάλωσιτὸὄνομαὑμῶνὡςπο­νηρὸνἕνε­κατοῦυἱοῦτοῦἀνθρώπου.

 

῾Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, Δόξα σοι.

 

ΔόξαΠατρὶκαὶΥἱῷ…

Τ

αῖς τοῦσοῦ ῾ΟσίουπρεσβείαιςἘλεῆμον,*ἐξά­λει­ψοντὰπλήθη*τῶνἐμῶνἐγκλημάτων.

 

Καὶνῦνκαὶἀεὶ… 

Τ

αῖς τῆςΘεοτόκουπρεσβείαιςἘλεῆμον,*ἐξάλειψοντὰπλήθη*τῶνἐμῶνἐγκλημάτων.

 

Στίχος: Ἐλέησόν με ὁ Θεός, κατὰτὸμέγα…

 

Προσόμοιον. Ἦχος πλ. β´. Ὅληνἀποθέμενοι.

Μ

ὴἐγκαταλείπῃς με,* εἰςτῶν δαιμόνων τὰς χεί­ρας,*  ̉Αρχιθύταἔνδοξε,* ἀλλὰσκέπε, ῞Αγιε, τὸνἱκέτην σου˙* θλῖψιςγὰρἔχει με,* φέρεινοὐδύναμαι,* τῶνδαιμόνωντὰτοξεύματα,* σκέπηνοὐκέκτημαι,* οὐδὲποῦπροσφύγωὁἄθλιος,* πάντοθενπολεμού­μενος,* καὶπαραμυθίανοὐκἔχωπλὴν σου˙* Μάκαρ Διονύ­σιε,* ἐλπὶςσὺκαὶ προστάτης τῶνπιστῶν,* μὴ μου πα­ρίδῃςτὴνδέησιν,* τὸσυμφέρονποίησον.

 

῾Ο ῾Ιερεύς:Σῶσον, ὁ Θεός, τὸνλαὸν σου…

῾Ο Χορός: Κύριε, ἐλέησον(δωδεκάκις)

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉Ελέεικαὶοἰκτιρμοῖς…

῾Ο Χορός:  ̉Αμήν.

 

Καὶἀποπληροῦμεντὰςλοιπὰςᾨδὰςτοῦ Κανόνος.

 

ᾨδὴ ζʹ. Οἱἐκτῆς ̉ Ιουδαίας…

Τ

οῦ σεισμοῦτὴνμανίαν* καταπαύει ὁ Πλάστης,  Διονύσιε ἔνδοξε,*διὸπιστῶντὰ πλήθη*αἰτοῦσισαῖςπρεσβεῖαις*καὶγονυκλινῶςσοῦ  δέονται,*τὸνΖωο­δότηνΧριστόν, εὐμένισονλιταῖς Σου.  

 

Τ

ῶν Τρικκαίωνἐδείχθης* ποιμήν, Διονύσιε μάκαρ, ἀκοίμη­τος,* καὶκτίτωρκαὶοἰκήτωρ,*  ̉Ανα­παυσᾶκαὶ κλέος,* διὸ πάντεςδεόμεθα˙* δί­δουἱκέ­ταις, σεμνέ,* εἰρήνηνκαὶὑγείαν.

 

Θ

ελητὴν τοῦἐλέους,* ὃνἠγάπησας,  ̉Αθλητά δυ­σώ­πησον,* ῥυσθῆναιτῶνπταισμάτων,* ψυχῆς τε μολυ­σμάτων,* τῶνἐνπίστειβοώντων σοι˙* Χαῖ­ρε, Τρικκαίωνποιμὴν* καὶ δόξα Μετεώρων.

 

Θεοτοκίον.

Θ

εοτόκε Παρθένε,*πρὸςσὲπίστει προσέρχο­μαι ὁ ἀ­νάξιος*καὶ χείρας μου σοι αἴρω*καὶπόθῳἀνακρά­ζω*ἀποδήμουςδιάσωσον*ἐκτῶνχειρῶνπει­ραστοῦ*καὶτῶναἰρετιζόντων.     

 

ᾨδὴ ηʹ. Τὸν Βασιλέα…

Τ

ὴν ἀνομβρίαν* ὁ Λυτρωτὴς καταπαύει* λιταῖς Σου, Διονύσιε μάκαρ,* καὶπιστοῖς παρέχει* εὐκράτουςτοὺς­ἀέρας.

 

Α

̉ δυναμίας*τῶνμαθητῶνταῖςλιταῖς σου* θερα­πεύει ὁ Κτίστης ταχέως*καὶεἰςτοὺς γονέας*χαρὰν παρέχει, μάκαρ.

 

Τ

ὸν Κύριόν μου*καὶΛυτρωτὴντῆςψυχῆς μου* κα­θικέτευε, Διονύσιε μάκαρ,*ἵνα ὁ ἀχρεῖος*ἰδῶΘε­οῦτὴνδόξαν.

 

Θεοτοκίον.

Ε

̉ κ τῶνἀνθρώπων*τὴνἀνασφάλειαν τάχος*ἐκ­δι­ώκεις, Κεχαριτωμένη,*καὶεἰςτὰςψυχὰς μας ἐλ­πίδανἐμφυτεύεις.

 

ᾨδὴ θʹ. Κυρίως Θεοτόκον…

Ι

̉ ώσεις θεραπεύεις,* ὄγκουςἀπελαύνεις* καὶ νό­σους, Διονύσιε, διώκεις ταχύ,* διὸἀπαύστωςνοσοῦ­ντες* σοι καταφεύγουσι.

 

Λ

ιμὴν σὺκαὶ προστάτης,* Διονύσιε, ἐδείχθης* καὶτῶν  ̉Ορθοδόξων τεῖχοςἀκράδαντον,* καταφυ­γὴ τε καὶ σκέπη* καὶἀγαλλίαμα.

 

Δ

ιάσωσον ἐκ πλάνης* τέκνα ̉Ορθοδόξων* καὶἐκχει­ρῶντοῦἀλάστορος δέομαι,* ἵναὑμνοῦμενἀπαύ­στως* Σέ, Διονύσιε.

 

Θεοτοκίον.

Π

ανάχραντε Παρθένε,*Μῆτερτοῦ ῾Υψίστου*τοὺς σοι προσφέγονταςῥῦσαιδεόμεθα*ἐκτοῦπυ­ρὸςτὴνμανίαν*καὶτῆς κολάσεως.

 

Καὶεὐ­θὺςτὰΜε­γα­λυ­νά­ρια.

Α

­῎ ξιόνἐ­στινὡςἀ­λη­θῶς,* μα­κα­ρί­ζειν σε τὴνΘε­ο­τό­κον,* τὴνἀ­ει­μα­κά­ρι­στονκαὶπα­να­μώ­μη­τονκαὶ Μη­τέ­ρα τοῦΘε­οῦ ἡ­μῶν.* Τὴντι­μι­ω­τέ­ραντῶν Χε­ρου­βείμ,* καὶἐν­δο­ξο­τέ­ραν* ἀ­συγ­κρί­τωςτῶν Σε­ρα­φείμ,* τὴνἀ­δι­α­φθό­ρως* Θε­ὸνΛό­γοντε­κοῦ­σαν,* τὴνὄν­τως, Θε­ο­τό­κον,* σὲμε­γα­λύ­νο­μεν.

 

Χ

αίροις, τῶνΤρικκαίων ὁ θησαυρὸς* καὶτῶν Λαρι­σαίων* ποιμενάρχης ὁ ἐκλεκτός.* Χαίροις,  ̉Ανα­παυσᾶ* κτίτωρκαὶοἰκήτωρ* καὶτῶνπιστῶν ἡ δό­ξα,* ὦ Διονὐσιε. 

 

Χ

αίροις, Διονύσιε θαυμαστέ,* Μονῆςτοῦ ῾Αγίου* Νι­κολάου ὁ οἰκιστής˙* χαίροις, τῶνΤρικκαίων* ἀκοί­μη­τος προστάτης* καὶτῶνπιστῶντὸ κλέος* δό­ξα καὶ καύχημα.

 

Π

άντες, Διονύσιε θαυμαστέ,* προσπίπτομενπό­θῳ* τῇεἰκόνι σου τῇσεπτῇ* αἰτοῦντεςεἰρήνην* μετά­νοιανκαὶπίστιν* ἃ σὺ παρέχεις τάχος* τοῖς σοι προ­στρέχουσι.

 

Σ

πεύδεις εἰςτὰςκλίναςτῶνἀσθενῶν* καὶ τού­τοις παρέχεις,* Διονύσιε θαυμαστέ,* ἀκλόνη­τονὑγεί­αν* μετάνοιανκαὶπίστιν* διὸσὲεὐγνωμόνως* πά­ντες δοξάζομεν. 

 

Κ

έρας ̉Ορθοδόξων Χριστιανῶν* ὕψωσονλιταῖς σου* καὶ παράσχου πᾶσιταχὺ* δύναμιν καὶῥώ­σιν,* ταπείνωσιν, ὑγείαν* καὶ Παραδείσου κάλ­λη* ἰ­δεῖνἀ­ξίωσον.

 

Δ

αίμονας κατέβαλες, θαυμαστέ,* διὰπολλῶνἀ­γώνων* νηστειῶν τε καὶπροσευχῶν* καὶγέγο­ναςδοχεῖον* Πνεύματος ῾Αγίου* ὡςκαὶ συμπολίτης* τοῦΠανοικτίρμονος.

 

 

Π

ᾶσαι τῶνἀγγέλωναἱστρατιαί,* Πρόδρομε Κυ­ρίου,* ̉Αποστόλων ἡ δωδεκάς,* οἱἅγιοι Πάντες* με­τὰτῆς Θεοτόκου,* ποιήσατε  πρεσβείαν* εἰςτὸσωθῆ­ναιἡμᾶς.

 

Εἶτα ὁΧορὸς

Α

῞γιος ὁ Θεός, ῞ΑγιοςἸσχυρός, ῞Αγιος  ̉Α­θάνα­τος ἐ­λέη­σονἡμᾶς. (τρίς)

 

Δ

όξα ΠατρὶκαὶΥἱῶκαὶ ῾Αγίω Πνεύ­ματι. Καὶνῦνκαὶἀεὶκαὶεἰςτοὺςαἰώ­ναςτῶναἰώνων. ̉Αμήν.

 

Π

αναγία τριάς, ἐλέησονἡμᾶς. Κύριε ἰ­λά­σθη­τιταῖςἁμαρτίαιςἡμῶν. Δέσπο­τα, συγχώρι­σοντὰςἀνομίαςἡμῖν. ῞Αγιε, ἐπι­σκεψαικαὶἴασαιτὰςἀ­σθενείαςἡμῶν, ἕ­νεκεντοῦὀνόματός σου.

 

Κύριε ἐλέησον(τρίς)

 

Δ

όξα ΠατρὶκαὶΥἱῶκαὶ ῾Αγίω Πνεύματι. Καὶνῦνκαὶἀεὶκαὶεἰςτοὺςαἰώναςτῶναἰώ­νων.  ̉Αμήν.

 

Π

άτερ ἡμῶν, ὁ ἐντοῖςοὐρανοῖς, ἁγια­σθήτωτὸὄ­νομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασι­λεία Σου, γεννηθήτῳτό θέλημά Σου ὡςἐνοὐρανῷκαὶἐπὶτῆςγῆς. Τὸνἄρ­τονἡμῶντὸνἐπιούσιονδὸςἡμῖν σήμερον, καὶἅφεςἡμῖντὰὀφειλήματαἡμῶν, ὡςκαὶἡμεῖςἀ­φίεμεντοῖςὀφειλέταιςἡμῶν, καὶμὴεἰσε­νέγκηςἡμᾶςεἰςπειρα­σμόν, ἀλλὰῥῦσαιἡμᾶςἀπὸτοῦπονηροῦ.

 

Ὁ Ἱ­ε­ρεύς: ῞Ο­τιΣοῦἐ­στιν ἡ βα­σι­λεί­α …

Ὁ Χορός:   ̉Α­μήν.  

 

Εἶ­τατὸ̉̉̉Απολυτίκιον. ῏Ηχος γ’. Θείας πίστεως...

Τ

ρίκκης Πρόεδρος καὶτῆς Λαρίσης,* μάκαρ, ἄ­γρυ­πνοςφρουρὸςἐδείχθης,*  ̉Αρχιθύταἐλε­ήμων Διο­νύσιε˙*  ̉ΑναπαυσᾶτὴνΜονὴνσὺἀνήγειρας* καὶἐναὐτῇ θεαρέστως ἐβίωσας,* Θεοδόξαστε, Χρι­στὸντὸνΘεὸνἱκέτευε* δωρήσασθαιἡμῖντὸ μέγα ἔ­λεος.  

 

Δέησιςκαὶστὴ συνέχεια ὁ ῾Ιερεὺςποιεῖτὴνἀπόλυσιν.

Τῶνπιστῶνἀσπαζομένωντὰςεἰκόναςψάλλομεν:

 

῏Ηχος β’. ῞Οτεἐκτοῦ ξύλου…

Π

άντας τοὺς προστρέχοντας πιστῶς*πρὸτῆςἱε­ρᾶς σου εἰκόνος,* Διονύσιε ἔνδοξε,*δίδουσὺμετάνοι­αν,*ὑπομονὴνκαὶχαράν,*φωτισμὸνκαὶτα­πείνω­σιν,*εἰρήνηνκαὶπίστιν,*ἄγγελονἀ­κοίμη­τονκαὶὁ­δηγὸν ἀσφαλῆ.* Πάτερ τῶνΤρικκαίωντὸ κλέ­ος,*πτωχῶνἀνεδείχθης προστάτης*καὶτῶν  ̉Ορθο­δόξων καταφύγιον.

 

Δ

έσποινα πρόσδεξαι* τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου* καὶ λύτρωσε ἡμᾶς* ἀπὸ πάσης ἀνάγκηςκαὶ θλί­ψεως.

 

Τ

ὴν πᾶσανἐλπίδα μου* εἰςσὲἀνατίθημι,* ΜῆτερτοῦΘεοῦ,* φύλαξόν με ὑπὸτὴνσκέπην σου.

 

῾Ιερεὺς: Δι̉  εὐχῶντῶν ῾Αγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε  ̉Ιη­σοῦΧριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησονκαὶσῶσονἡμᾶς.

 

̉Αμήν.

---

[1]Εἰς τὰ δύο πρῶτα τροπάρια ἑκάστης ᾠδῆς λέγομεν: ῞Αγι­ε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν, εἰς δὲ τὰ δύοτελευταῖα: Δό­ξα Πα­τρὶ…, Καὶ νῦν…