Ο Παππούς και ο Θάνατος
Έζησε ένας γέρος παππούς. Ήταν ήδη εκατό ετών. Έτσι ο Θάνατος ανακάλυψε ότι ζούσε ένας τόσο γέρος. Ήρθε κοντά του και του είπε: Ήρθε η ώρα να πεθάνεις, παππού.
«Άσε με να προετοιμαστώ για τον θάνατο», λέει ο γέρος.
«Εντάξει», συμφώνησε ο Θάνατος. - Πόσες μέρες χρειάζεσαι;
«Τρεις μέρες», απάντησε ο παππούς.
Ο θάνατος έγινε περίεργος: τι θα κάνει ο γέρος, πώς θα προετοιμαστεί για τον θάνατο;
Η πρώτη μέρα έφτασε. Ο παππούς βγήκε στον κήπο, έσκαψε μια τρύπα και φύτεψε ένα δέντρο.
«Τι θα κάνει τη δεύτερη μέρα;» — Ο θάνατος σκέφτεται.
Η δεύτερη μέρα έφτασε. Ο παππούς βγήκε στον κήπο, έσκαψε άλλη μια τρύπα και φύτεψε άλλο ένα δέντρο.
«Τι θα κάνει την τρίτη μέρα;» — Ο θάνατος σκέφτεται ανυπόμονα.
Η τρίτη μέρα έφτασε. Ο παππούς βγήκε στον κήπο, έσκαψε άλλη μια τρύπα και φύτεψε άλλο ένα δέντρο.
Για ποιον φυτεύεις δέντρα; — ρωτάει ο Θάνατος. - Άλλωστε, αύριο θα πεθάνεις.
«Για τους ανθρώπους», απάντησε ο παππούς.
Και ο Θάνατος υποχώρησε από τον γέρο, έφυγε τρέχοντας μακριά του πολύ, πολύ μακριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου