῞Οσιος Δανιὴλ ὁ Μετεωρίτης
(῾Η
μνήμη του ἑορτάζεταιτὴν 16ην Αὐγούστου
&ʹ
τὴν Κυρ. τοῦ Παραλύτου)
῞ΟσιοςΔανιὴλ
|
Ο |
῞ΟσιοςΔανιὴλγεννήθηκε
στὸΤσιότι, Φαρκαδόνα, Τρικάλων. Πολὺἐνωρὶςἄναψε μέσα του ἡ ἐπιθυμίανὰἀφιερωθεῖστὸν
Κύριον. Μὲτὴνεὐχὴτῶν γονέων του ἀνέβηκεστὸν βράχο τοῦ ῾Αγ. ̉Αθανασίου τοῦΜετεωρίτουὅπουἔγινε
μοναχός. Σὲὅλη του τὴζωὴἀγωνίσθηκενὰἀποκτήσει ταπείνωση διὰτῆςπροσευχῆς, τῆςὑπακοῆς,
τῆςἁγνότηταςκαὶτῆς τελείας ἀκτημοσύνης. Κοιμῶταν κι ἔτρωγεἐλάχιστα, ἴσα - ἴσαὥστενὰμπορεῖνὰἀνταπεξέρχεταιστὶςἀνάγκεςτοῦ
σώματος. Τὰ δάκρυα τῆςμετανοίαςἔρρεανσυνεχῶςἀπὸτὰ μάτια του.
Τὸ διακόνημά του ἦταννὰ σκαλίζει ξύλινους
Σταυροὺςεὐλογίας, σώζονται στὸ Μεγάλο Μετέωρο τρεῖς Σταυροί. ῞Εναςἀπ̉ αὐτούςἔχει χρονολογία 1609 καὶ χρειάστηκε δέκα
τέσσερα χρόνια γιὰνὰ γίνει. ΣτὴΜονὴ φυλάσσεται ἡ ἁγία κάρα του ἡ ὁποίατὸπρῶτο
Σάββατο τῆς ῾Αγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς μεταφέρεται στὴγενέτηρά
του.
ΠαρακλητικὸςΚανὼν
εἰς τὸν Οσιον Δανιὴλ τὸν Μετεωρίτην
τὸν ἐκ Τσιοτίου καταταγόμενον
Ποίημα τοῦ κ.
Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου.
Εὐλογήσαντοςτοῦ῾Ιερέως, τὸΚύριε
εἰσάκουσον,
μεθ̉ ὃτὸΘεὸς Κύριος (τετράκις)καὶτὰἑξῆς:
῏Ηχος δʹ. ῾Ο ὑψωθεὶςἐντῷΣταυρῷ…
|
Ε |
̉ ν Τσιοτίῳἀνεβλάστησας, μάκαρ,* καὶἐνΜετεώροιςἡγιάσθης, θεόφρον,* καὶἀνεδείχθης πάντων
τῶνπιστῶνἀρωγός,* λύτρωσονκαὶ φύλαξον ἐξἀνάγκηςκαὶ νόσων,* πάντας τοὺς
προστρέχοντας* ἐντῇσκέπῃ σου, πάτερ,* καὶ Κύριον ἰλέωσον, σοφέ,* ἵναῥυσθῶμενἐκ
πλάνης καὶ θλίψεως.
Δόξα Πατρὶ...
Τὸαὐτὸ ἤ τὸ ̉Απολυτίκιον
῏Ηχος α’. Τῆςἐρήμου πολίτης...
σιοτίου
τὸνγόνον* καὶφρουρὸντὸνἀκοίμητον* καὶτοῦ Μετεώρου τὸ κλέος,* Δανιήλ, εὐφημήσωμεν,* ἀθλήσαςγὰρλαμπρῶςὑπὲρΧριστοῦ*
θαυμάτων ἀνεδείχθη ὁ κρουνὸς* καὶεἰρήνηντὴνοὐράνιονταχὺ* παρέχει τοῖςκραυγάζουσι˙* δόξα τῷσὲδοξάσαντιΧριστῷ˙* δόξα τῷσὲστεφανώσαντι˙* δόξα τῷβεβαιοῦντιδιὰσοῦ, πίστιντὴν
̉Ορθόδοξον.
Καὶνῦνκαὶἀεὶ...
Θεοτοκίον.
|
Ο |
ὐ σιωπήσωμένποτε, Θεοτόκε,* τὰςδυναστείας
σου λαλεῖνοἱἀνάξιοι˙* εἰμὴγὰρσὺπροΐστασοπρεσβεύουσα,* τὶςἡμᾶςἐῤῥύσατο* ἐκτοσούτωνκινδύνων;*
Τὶςδὲδιεφύλαξεν* ἕωςνῦνἐλευθέρους;* Οὐκἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκσοῦ˙* σοὺςγὰρδούλους
σώζεις ἀεὶ* ἐκπαντοίωνδεινῶν.
Εἶτα ὁ Νʹ ΨαλμὸςκαὶἀρχόμεθατοῦΚανόνος[1].
ᾨδὴ
αʹ. Ἦχος πλ. δ'. Ὑγρὰνδιοδεύσας…
̉
γάπησας, ῞ΟσιετὸνΘεὸν* διὸἐπεδόθηςεἰςἀγώναςἀσκητικοὺς* καὶἔλαβεςὄντωςσὺτὴν χάριν*
τοῦθεραπεύειντὰς νόσους, μακάριε.
|
Δ |
ακρύων
παράσχου μοι σταλαγμοὺς* καὶἄρδευσον τούτοις τὴνκαρδίαν μου, Δανιήλ,* καὶφαίδρυνον
τάχος τὴν λαμπάδα* τῆςσκοτασθείσηςψυχῆς μου, μακάριε.
|
Π |
αράσχου
μετάνοιαν, Δανιήλ,* ἐμοὶτῷἀθλίῳ* καὶἐνπταίσμασιἀθλητῇ˙* διὸἀληθῶς τρέμω ὁ τάλας,*
πῶςἀπαντήσωἐν κρίσει τὸν Κύριον.
Θεοτοκίον.
|
Τ |
ὰ γόνατα κλίνω ἱκετικῶς* καὶ χείρας
μου αἴρω, Θεοτόκε, δεητικῶς* καὶτὴνσὴνβοήθειαναἰτοῦμαι* ἵναῥυσθῶτοῦ πυρός τῆς
κολάσεως.
ᾨδὴ
γʹ. Οὐρανίαςἁψῖδος…
|
Π |
ροστασίαν οὐκἔχω, ὁ τάλας καὶἄθλιος,*
διὸ σοι προσπίπτω καὶ κράζω,*σῶσόν με, ῞Οσιε,* ἐκπολλῶνἀναγκῶν* καὶἐκ ποικίλων
παγίδων,* Δανιὴλ τρισόλβιε,* σὺ με ἀπάλλαξον.
|
Ι |
῾κετεύω σε, πάτερ, τῶνΘετταλῶν
καύχημα,* ῥῦσαι με, σοφὲἀθλοφόρε, ἐκτῶνἰώσεων* καὶτοῦνοός, ἀγαθέ,* τοὺςὀφθαλμοὺςἄνοιξόν
μοι* καὶἐκτῆςαἰρέσεως* φύλαξον δέομαι.
|
Θ |
ετταλῶν σὺτὸ κλέος* καὶμοναστῶν
καύχημα,* μάκαρ Δανιήλ, ἀνεδείχθης* ἐσχάτοιςἔτεσι,* παρέχεις πᾶσι, σοφέ,* τοῖςκαταφεύγουσιπόθῳ*
ὑγιείανκαὶῥώμην,* ὦ πανευφρόσυνε.
Θεοτοκίον.
|
Ε |
̉ν τῇκλίνῃτοῦ πόνου* εἰμὶκατακείμενος*
καὶπαρηγορίανοὐκἔχω* ὁ τάλας, εὔσημε,* διὸπρὸς Σε ταπεινῶς* καὶμετὰ δέους
προσπίπτω* καὶαἰτῶβοήθειαν,* Νύμφη ἀνύμφευτε.
ιάσωσον*ἀπὸ
κινδύνων ἱκέτας σου, ̉Αθλοφόρε,*ὅτι
πάντες δεητικῶς*εἰςσὲκαταφεύγομεν*τὸ καύχημα πάντων τῶν ̉Ορθοδόξων.
|
Ε |
̉πιβλεψονἐνεὐμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶτὴνἐμὴνχαλεπὴντοῦ σώματος
κάκωσινκαὶἴασαιτῆςψυχῆς μου τὸἄλγος.
ΔέησιςκαὶτὸΚάθισμα.
Ἦχος βʹ. Πρεσβεία θερμὴ...
ροστάτης
θερμὸςτῶνἀσθενοῦντωνγέγονας* καὶτῶνπιστῶνκαταφύγιον,πανέφημε,* διὸ πάντες βοῶμέν
σοι, θαυματουργὲ ῞Αγιε, πρόφθασον* καὶἐκ κινδύνων φύλαττεἡμᾶς* τοῖςπόθῳφιλοῦσιντὴν
῾Αγίαν κάραν σου.
ᾨδὴ
δʹ. Εἰσακήκοα Κύριε…
|
Τ |
ῶν παθῶν μου τὸνβόρβορον,* μάκαρ
Δανιήλ,* τάχος ἀποκάθαρον* καὶτὸν κλύδωνα κατεύνασον* τῆςψυχῆς μου,* λαμπιδὼνἀείφωτε.
|
Π |
αρεδόθην τοῖςπάθεσιν,* διὸθρηνῶκαὶὀδύρομαι,
῞Οσιε,* καὶ προστρέχω σοι, μακάριε,* τῶνἐνμετανοίᾳκαταφύγιον.
|
Δ |
ανιὴλ τρισμακάριστε,* χριστιανῶντὸ
σέμνωμα καὶτὸ καύχημα* τοὺςπιστοὺςἀπαύστωςσκέπασον* καὶἐκ νόσων πάντας
διαφύλαξον.
Θεοτοκίον.
|
Θ |
εοτόκε Πανάχραντε,* ὃνἐκυοφόρησαςκαταπράϋνον* καὶεὐμένεισονσοῦδεόμεθα,*
ἵναφύγωμεντὸπῦρτῆς κολάσεως.
ᾨδὴ
εʹ. Φώτισονἡμᾶς…
|
Ι |
̉ασαιπληγὰς* καὶοἰδήματακαὶ μώλωπας* τῶνἀσθενοῦντων ῾Ελλήμων,
Δανιήλ,* καὶταῖςλιταῖς σου*
μετάνοιανπᾶσιδώρησαι.
|
Χ |
άριζε ἀεὶ* ̉Ορθοδόξοις τρισμακάριστε,* χαράν, πραότητα
καὶπίστινθερμὴν* καὶτοῑςνοσοῦσιὑγείαν παράσχου, ῞Οσιε.
῾ῦσαιτοὺςπιστῶς*
εὐφημοῦνταςτοὺςἀγῶνας σου* ἐκπαθῶνκαὶδεινῶν ποικίλων, σοφέ,* καὶἐκτῆς πλάνης
διαβόλου σὺδιάσωσον.
Θεοτοκίον.
|
Δ |
έσποινα, θερμῶς* ἱκετεύω σε ὁ ἄθλιος* ὁμόνοιαν,
εἰρήνηνκαὶχαρὰν* τοῖςοἶκοις πάντων ἡμῶν* παράσχου, Θεόνυμφε.
ᾨδὴστʹ.
Τὴνδέησιν…
῾ ς τεῖχος, καταφυγῆςκαλοῦμέν
σε,* ̉Ορθοδόξων οἱχοροὶ, θεοφόρε,*καὶἰατρὸνἐντοῖςνόσοιςπαμμάκαρ,* σὲὀνομάζομενὍσιεπάντιμε,*δεόμεθά
σου,ἀγαθέ,* ἐκπαθῶνκαὶ κινδύνων διάσωσον.
|
Π |
οικίλοι ὡςκαὶδυσίατοι νόσοι*
ταλανίζουσιἡμᾶςτοὺςἀχρείους,* σπεῦσονκαὶσῶσοντοὺςπόθῳἐλθόντας* πρὸτῆςἁγίας
σου κάρας, ἀήττητε,* καὶδίδουἡμῖν, Δανιήλ,* ὑγιείανκαὶῥώμην, Θεόζηλε.
|
Θ |
ανάτου τοῦαἰφνιδίουῥῦσαί με* καὶἐκ
πάσης λοιμικῆςἀῤῥωστίας,* ὦ Δανιήλ,* τὸνἐνπίστεικαὶπόθῳ* καὶκατανύξειψυχῆςπροσιόντα σοι* καὶἐκ πάντων τῶνσωματικῶνἀλγηδόνων*
σῶσονπρεσβείαις σου.
Θεοτοκίον.
|
Ο |
̉ ρθόδοξοισὲπροστάτινἔχομεν* καὶφρουρὸνἀκοίμητον,
Θεοτόκε,* σὺτῶν δαιμόνων τὰ στίφη διώκεις* σὺκαὶἰώσειςἰᾶ, Θεοδόξαστε,* διὸτῶνπιστῶνοἱχοροὶ*
ἀνυμνοῦσινἁπαύστωςσὲ, ῎Αχραντε.
|
Δ |
ιάσωσον*ἀπὸ κινδύνων ἱκέτας
σου, ̉Αθλοφόρε,*ὅτι πάντες
δεητικῶς*εἰςσὲκαταφεύγομεν*τὸ καύχημα πάντων τῶν ̉Ορθοδόξων.
|
Α |
῎ χραντε,* ἡ διὰλόγουτὸνΛόγονἀνερμηνεύτως*
ἐπ̉ ἐσχάτωντῶνἡμερῶντεκοῦσαδυσώπησον,*ὡςἔχουσαμητρικὴνπαῤῥησίαν.
ΔέησιςκαὶτὸΚοντάκιον. Ἦχος β´. Προστασία…
|
Σ |
ὲ προστάτηντῶνΧριστιανῶνὀνομάζομεν*καὶἀκοίμητονφρουρὸνἁπάντωνκαλοῦμέν
σε˙*μὴπαρίδῃς*ἁμαρτωλῶνἱκέτιδαςφωνάς,*ἀλλὰπρόφθασον,
θαυματουργέ,*εἰςτὴνβοήθειανἡμῶντῶνπιστῶς δεομένων σου.* ῾Ρῦσαιἡμᾶςἐκ
πλάνης*καὶσῶσονἐκτοῦ καρκίνου*τοὺς καταφεύγοντας πρὸς σε,*
Δανιήλ θεοδόξαστε.
ΚαὶεὐθὺςτὸΠροκείμενον. Ἦχος δ´.
|
Τ |
ίμιος ἐναντίονΚυρίου ὁ θάνατοςτοῦὉσίουαὐτοῦ. (δίς)
Στίχος: ὙπομένωνὑπέμεινατὸνΚύριονκαὶπροσέσχε
μοι.
|
Τ |
ίμιος
ἐναντίονΚυρίου ὁ θάνατοςτοῦὉσίουαὐτοῦ.
῾Ο ῾Ιερεύς: Καὶὑπὲρτοῦκαταξιωθῆναιἡμᾶς
…
῾Ο Χορός: Κύριε ἐλέησον
(τρίς)
῾Ο ῾Ιερεύς: Σοφία, ὀρθοὶἀκούσωμεντοῦἁγίου…
῾Ο Χορός: Καὶτῷ
Πνεύματί σου.
῾Ο ῾Ιερεύς: ̉Εκ τοῦκατὰΛουκᾶνἁγίουΕὐαγγελίου,
…
῾Ο
Χορός:
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
|
Τ |
ῷ καιρῷἐκείνῳἔστη ὁ Ἰησοῦςἐπὶ τόπου πεδινοῦ,
καὶὄχλοςμαθητῶνΑὐτοῦ, καὶπλῆθοςπολὺςτοῦλαοῦἀπὸ πάσης ἸουδαίαςκαὶἹερουσαλὴμκαὶτῆς
παραλίου Τύρου καὶΣιδῶνος, οἱἦλθονἀκοῦσαιΑὐτοῦκαὶἰαθῆναιἀπὸτῶν νόσων αὐτῶν, καὶοἱὀχλούμενοιὑπὸ
πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶἐθεραπεύοντοκαὶπᾶς ὁ ὄχλοςἐζήτειἄπτεσθαιΑὐτοῦ, ὅτι
δύναμις παρ̉ Αὐτοῦἐξήρχετοκαὶἰᾶτο πάντας. ΚαὶΑὐτὸςἐπάραςτοὺςὀφθαλμοὺςΑὐτοῦεἰςτοὺςμαθητὰςΑὐτοῦ,
ἔλεγε: Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτιὑμετέραἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦΘεοῦ˙ μακάριοι οἱπεινῶντεςνῦνὅτιχορτασθήσεσθε˙ μακάριοι
οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε˙ μακάριοί ἐστε, ὅτανμισήσωσινὑμᾶςοἱἄνθρωποι,
καὶὅτανἀφορίσωσινὑμᾶςκαὶὀνειδίσωσικαὶἐκβάλωσιτὸὄνομαὑμῶνὡςπονηρὸνἕνεκατοῦΥἱοῦτοῦἀνθρώπου.
Χαίρετε ἐνἐκείνητῇἡμέρᾳκαὶ σκιρτήσατε ἰδοῦγὰρ ὁ μισθὸςὑμῶνπολὺςἐντῷοὐρανῷ.
῾Ο
Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
ΔόξαΠατρὶκαὶΥἱῷ…
|
Τ |
αῖς τοῦ ῾Οσίου ΔανιήλπρεσβείαιςἘλεῆμον,*ἐξάλειψοντὰπλήθη*τῶνἐμῶνἐγκλημάτων.
Καὶνῦνκαὶἀεὶ…
|
Τ |
αῖς τῆςΘεοτόκουπρεσβείαιςἘλεῆμον,*ἐξάλειψοντὰπλήθη*τῶνἐμῶνἐγκλημάτων.
Στίχος: Ἐλέησόν
με ὁ Θεός, κατὰτὸμέγα …
Προσόμοιον. Ἦχος
πλ. β´. Ὅληνἀποθέμενοι...
|
Τ |
ὸν Χριστὸνἠγάπησας* καὶἠκολούθησας, μάκαρ,* Δανιὴλ θεσπέσιε,* ἐνἐσχάτοιςἔτεσι,
Θεοδόξαστε.* Χάριζε δέομαι* ῥώμηνκαὶὑγείαν* πᾶσιτοῖςπιστῶςπροστρέχουσι* καὶτοῖςτιμῶσι
σε πόθον παραδείσου παράσχου σοι,* καὶσῶσονἱκεσίαις σου* πάντας τοὺς σοι
προσφεύγοντας, ἔνδοξε,* ἵνασὲτιμῶμεν,* Θεόφροντοῦ Κυρίου ἀθλητά,* τοῦΤσιοτίουτὸ
γέννημα* καὶὁσίων σέμνωμα.
῾Ο ῾Ιερεύς: Σῶσον, ὁ Θεός, τὸνλαὸν σου …
῾Ο Χορός: Κύριε, ἐλέησον(δωδεκάκις)
῾Ο ῾Ιερεύς: ̉Ελέεικαὶοἰκτιρμοῖς …
Καὶἀποπληροῦμεντὰςλοιπὰςᾨδὰςτοῦ Κανόνος.
ᾨδὴ
ζʹ. Οἱἐκτῆς
̉ Ιουδαίας…
|
Π |
αραδείσου οἰκήτωρ,* Δανιήλ, ἀνεδείχθηςἐσχάτοιςἔτεσι,*
διὸἡμεῖςἀπαύστως* πρὸς Κύριον βοῶμεν* καὶἐνδάκρυσιλέγομεν˙* ῾Ο τῶν Πατέρων ἡμῶν*
Θεὸςεὐλογητὸςεἶ.
|
Τ |
ὸν ΧριστὸνκαὶΣωτῆρα* καθικέτευε, ῞Οσιε
τρισμακάριστε,* ὑπὲρτῶνἀσθενοῦντων* καὶτῶνἐνἐξορίᾳ,* ἵναἅπαντεςᾄδωμεν˙* Χαῖρεπιστῶνχαρμονὴ*
καὶτῶν ̉Αγγέλων κλέος.
|
Τ |
ῶν ἀτέκνων συζύγων,*
καταφύγιονγέγονας, θεοδόξαστε,* καὶτῶνσφοδρῶςποθοῦντων,* τὸνβίοντῶν ̉Αγγέλων,*
ποδηγέτης ἀλάνθαστος˙* ὦ Δανιήλ θαυμαστέ,* πιστῶν ἡ βακτηρία.
Θεοτοκίον.
|
Θ |
εοτόκε Παρθένε* ̉Ορθοδόξων τὸ καύχημα
καὶπροπύργιον* μὴμᾶςἐγκαταλείπεις* εἰς χείρας τῶν δαιμόνων,* ἵναπόθωκραυγάζωμεν*
Χαῖρε, ὦ ΜῆτερΘεοῦ* πιστῶνχαρὰκαὶ κλέος.
ᾨδὴ
ηʹ. Τὸν Βασιλέα…
|
Τ |
οῦ Τσιοτίου θαυματουργέ, σὺτὸ κλέος* ἀληθῶςἀνεδείχθης,
παμμάκαρ,* καὶτῶν μοναζόντων* τὸπρότυπονκαὶ δόξα.
|
Ο |
῾δοιποροῦντας, θαυματουργέ, μὴπαρίδης,*
Δανιήλ, Τσιοτίουτὸ θρέμμα* καὶτοὺςἐνἀνάγκαις* βοήθει, θεοφόρε.
|
Τ |
ῶν ἐνθαλάσσῃστεῤῥὸςφρουρὸςἐπεγνώσθης,*
Δανιήλ, ̉Ορθοδόξων τὸ
κλέος* καὶτῶνἀσθενοῦντων* ἀνάργυρος θεράπων.
Θεοτοκίον.
|
Σ |
ὲ Θεοτόκε καθικετεύομεν πάντες*
̉Ορθοδόξους φύλαττελιταῖς σου* ἐξἰῶν ποικίλων* καὶ πάσης ἄλλης νόσου.
ᾨδὴ θʹ. Κυρίως Θεοτόκον…
|
Λ |
ιμὴν τῶνμοναζότων* καὶτῶν ̉Ορθοδόξων*
σὺἀνεδείχθηςἐσχάτως, σεμνὲ Δανιήλ,* καὶκαταφύγιον πάντων* καὶπαραμύθιον.
|
Π |
αράσχου, Θεοφόρε,* πίστινκαὶἀγάπην,* ὑπακοὴνκαὶεἰρήνηνἡμῖν,
Δανιήλ,* τοὺς καταφεύγοντας πίστει* πρὸτῆςεἰκόνος
σου.
|
Α |
̉ νῆλθεςἐντῷβράχῳ* τοῦ ̉Αθανασίου* καὶἀσκηθεὶςἡγιάσθης, σεμνὲ
Δανιήλ,* καὶ ̉Ορθοδόξων, θεόφρον,* τὸ
κλέος γέγονας.
Θεοτοκίον.
|
Π |
ανάχραντε Παρθένε,* φύλαττεἐκ πλάνης
καὶἐκ παντοίων κινδύνων ἱκέτας Σου* καὶτὸνΥἱὸν Σου δυσώπει* θερμῶςδεόμεθα.
ΚαὶεὐθὺςτάΜεγαλυνάρια.
|
Α |
῎ ξιόνἐστινὡςἀληθῶς,*
μακαρίζειν σε τὴνΘεοτόκον,* τὴνἀειμακάριστονκαὶπαναμώμητονκαὶ Μητέρα
τοῦΘεοῦ ἡμῶν.* Τὴντιμιωτέραντῶν Χερουβείμ,* καὶἐνδοξοτέραν* ἀσυγκρίτωςτῶν Σεραφείμ* τὴνἀδιαφθόρως* ΘεὸνΛόγοντεκοῦσαν,*
τὴνὄντως, Θεοτόκον,* σὲμεγαλύνομεν.
|
Ι |
῎ ασοντὸσῶμα μου, θαυμαστέ,* ἐκ
ποικίλων νόσων καὶ παντοίων ἀσθενειῶν.* ῎Ιασον, παμμάκαρ,* ψυχὴν μου τὴνἀθλίαν*
καὶἐκχειρῶν δαιμόνων* ταύτην ἐξάρπασον.
|
Χ |
αίροις, θεοδόξαστε Δανιήλ,* μοναζόντων
κλέος,* ̉Ορθοδόξων καταφυγή.* Χαίροις,
Τσιοτίου* τὸ γέννημα καὶ θρέμμα* καὶ πάντων τῶνἐνπίστει*
βιοῦντων σέμνωμα.
|
Λ |
ύτρωσον ἱκέτας σου, ἱερέ,* Δανιὴλθεόφρον*
ἀπὸ πάσης ἐπιβουλῆς* καὶτοὺς ̉Ορθοδόξους* διάσωσονἀπαύστως* ἐκτῶναἰρετιζόντων*
τὰς πλάνας, ῞Οσιε.
|
Χ |
αίροις, Μετεώρων ἡ χαρμονὴ* καὶτοῦΤσιοτίου
ὁ προστάτης καὶ ἀρωγός.* Χαίροις, ̉Ορθοδόξων τὸπρότυπον, Θεόφρον,* καὶ πάντων τῶν
῾Ελλήνων* τὸκαταφύγιον.
|
Ο |
̉
ρφανῶν προστάτης καὶ βοηθός,* πεινόντων τροφέας, καὶἀνέργων καταφυγή,*
μάκαρ ἀνεδείχθης,* διὸ σε, Θεοφόρε,* δοξάζομενἀπαύστως,* καὶὕμνουςμέλπομεν.
|
Π |
άντας τοὺς προστρέχοντας ἐπί σε,* μὴἐγκαταλείπεις*
εἰςτὰς χείρας τοῦπτερνηστοῦ,* ἀλλὰσὺ παράσχου* μετάνοιανκαὶπίστιν,* εἰρήνηνκαὶὑγείαν*
καὶβίονἔνθεον.
|
Π |
ᾶσαι τῶνἀγγέλωναἱστρατιαί,* Πρόδρομε
Κυρίου,* ̉Αποστόλων ἡ δωδεκάς,* οἱἅγιοι Πάντες* μετὰτῆς Θεοτόκου,* ποιήσατε
πρεσβείαν* εἰςτὸσωθῆναιἡμᾶς.
Εἶτα ὁΧορὸς
|
Α |
῞ γιος ὁ Θεός, ῞ΑγιοςἸσχυρός, ῞Αγιος ̉Αθάνατος ἐλέησονἡμᾶς. (τρίς)
|
Δ |
όξα ΠατρὶκαὶΥἱῶκαὶ ῾Αγίω Πνεύματι. Καὶνῦνκαὶἀεὶκαὶεἰςτοὺςαἰώναςτῶναἰώνων. ̉Αμήν.
|
Π |
αναγία τριάς, ἐλέησονἡμᾶς. Κύριε ἰλάσθητιταῖςἁμαρτίαιςἡμῶν.
Δέσποτα, συγχώρισοντὰςἀνομίαςἡμῖν. ῞Αγιε, ἐπισκεψαικαὶἴασαιτὰςἀσθενείαςἡμῶν,
ἕνεκεντοῦὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον(τρίς)
|
Δ |
όξα ΠατρὶκαὶΥἱῶκαὶ ῾Αγίω Πνεύματι. Καὶνῦνκαὶἀεὶκαὶεἰςτοὺςαἰώναςτῶναἰώνων. ̉Αμήν.
|
Π |
άτερ ἡμῶν, ὁ ἐντοῖςοὐρανοῖς, ἁγιασθήτωτὸὄνομά Σου, ἐλθέτω
ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτῳτό θέλημά Σου ὡςἐνοὐρανῷκαὶἐπὶτῆςγῆς. Τὸνἄρτονἡμῶντὸνἐπιούσιονδὸςἡμῖν
σήμερον, καὶἅφεςἡμῖντὰὀφειλήματαἡμῶν, ὡςκαὶἡμεῖςἀφίεμεντοῖςὀφειλέταιςἡμῶν, καὶμὴεἰσενέγκηςἡμᾶςεἰςπειρασμόν,
ἀλλὰῥῦσαιἡμᾶςἀπὸτοῦπονηροῦ.
Ὁ
Ἱερεύς: ῞ΟτιΣοῦἐστιν
ἡ βασιλεία …
Ὁ
Χορός: ̉Αμήν.
Εἶτατὸ̉̉̉Απολυτίκιον.῏Ηχος
α’. Τῆςἐρήμου...
|
Τ |
σιοτίου
τὸνγόνον* καὶφρουρὸντὸνἀκοίμητον* καὶτοῦ Μετεώρου τὸ κλέος,* Δανιήλ, εὐφημήσωμεν,* ἀθλήσαςγὰρλαμπρῶςὑπὲρΧριστοῦ*
θαυμάτων ἀνεδείχθη ὁ κρουνός,* καὶεἰρήνηντὴνοὐράνιονταχὺ* παρέχει τοῖςκραυγάζουσι˙* δόξα τῷσὲδοξάσαντιΧριστῷ˙* δόξα τῷσὲστεφανώσαντι˙* δόξα τῷβεβαιοῦντιδιὰσοῦ, πίστιντὴν
̉Ορθόδοξον.
Δέησις. ̉ Απόλυσιςκαὶ῏Ηχος β’. ῞Οτεἐκτοῦ…
|
Δ |
εύτε ἐντῷβράχῳἀδελφοί* καὶἐνκατανύξειβαθείακαὶἱκεσίαπολλῇ*
τῇκάρᾳ προσπέσατε καὶκατασπάσασθε,* Δανιὴλτοῦτρισμάκαρος,* ὃςἐκΤσιοτίου* ὡςἀστὴρἐξέλαμψεν*
ἐσχάτοιςἔτεσι˙* τοῦτονταπεινῶςδυσωποῦμεν* πρέσβευε πρὸς Κύριον* πάσης λυτρωθῆναι
βλάβης* τοὺςὑμνοῦντας σε.
῏Ηχοςπλ δʹ.
|
Δ |
έσποινα πρόσδεξαι* τὰς δεήσεις τῶν
δούλων σου* καὶ λύτρωσε ἡμᾶς* ἀπὸ πάσης ἀνάγκηςκαὶ θλίψεως.
῏Ηχος βʹ.
|
Τ |
ὴν πᾶσανἐλπίδα μου* εἰςσὲἀνατίθημι,* ΜῆτερτοῦΘεοῦ,*
φύλαξόν με ὑπὸτὴνσκέπην σου.
῏Ηχος αʹ.
|
Τ |
ῇ πρεσβεία,Κύριε, πάντωντῶνἁγίων* καὶτῆςΘεοτόκου,* τὴνσὴνεἰρήνηνδὸςἡμῖν* καὶἐλέησονἡμᾶς* ὡςμόνοςοἰκτίρμων.
Ὁ Ἱερεύς:Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡµῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός,
ἐλέησονἡµᾶς.
Ἀμήν.
[1]Εἰς
τὰ δύο πρῶτα τροπάρια ἑκάστης ᾠδῆς λέγομεν: ῞Οσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν,
εἰς δὲ τὰ δύο τελευταῖα: Δόξα Πατρὶ…, Καὶ νῦν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου