Το παυσιπονο που εβαλες δεν βοηθησε.
Ο μικρος Παναγιωτης ουρλιαζει ακομα απο πονο.
Εισαι εκει.
Η αξονικη εδειξε απομακρυσμενες μεταστασεις και η Διονυσια κλαιει για την ζωη που δεν θα ζησει.
Εισαι εκει.
Το μωρο χαθηκε.
Χαροπαλευει η μανα.
Εισαι εκει.
Η αιμορραγια ειναι ασταματητη.
Ο Κωστας λιποθυμα.
Εισαι εκει.
Η μαμα Αλεξανδρα ψυχορραγει εξω απο το χειρουργειο οπου περιμενει το αγγελουδι της.
Εισαι εκει.
Η γιαγια Ελπιδα πεθανε.
Της κλεινεις τα ματια.
Εισαι εκει.
Η μικρη Αγαπη κοιμηθηκε.
Δεν εχει πλεον πυρετο.
Εισαι εκει.
Ο κυρ Ανεστης μπορεσε να ουρησει ξανα, επειτα απο 6 μηνες Α/Κ.
Εισαι εκει.
Ο Δημητρης πηρε εξιτηριο μετα απο 5 μηνες Χ/Ο.
Εισαι εκει.
Η κυρα Μαρθα αλλαξε καρδια.
Αλλα, οπως συνηθιζε να κανει η παλια καρδια της και η νεα της καρδια σε ευχαριστει.
Εισαι εκει.
Και στα δυσκολα και στα ευκολα, εισαι εκει.
Θα φυγεις μονο οταν τελειωσουν, ειτε τα δυσκολα ειτε τα ευκολα.
Δεν ξερω ποσοι καταλαβαινουν αυτες τις πραγματικοτητες.
Ξερω οτι αρκετοι αρεσκονται στον κυνισμο.
Και θα πουν:
- Εισαι ενας δημοσιος υπαλληλος.
- Ενα 8ωρο κανεις και μετα πας σπιτι.
- Εχεις τον μισθο σου βρεξει χιονισει.
- Εισαι ασφαλης.
- Εχεις μια ''θεσουλα''. Τρως ψωμακι.
- Την πηρες γλειφοντας.
Ναι, μεχρι και αυτο λενε ειδημονες του καφενε.
''Homo homini lupus est'', στο εχει μαθει καλα η ζωη αυτο το ρητο.
4 λεξεις κι εσυ απαντας στη ζωη και την ψυχη σου αφηνεις παρακαταθηκη.
''Κι ομως, ειμαι εκει'', ψιθυριζεις μεσα σου.
Κι οποιος καταλαβε.
Οι υπολοιποι (αυτοι που βλεπουν αιμα και λιποθυμουν) θα συνεχισουν να ειναι κυνικοι.
Και θα συνεχισουν να βλεπουν αιμα και να λιποθυμουν.
Δεν ειναι για ολους η νοσηλευτικη.
Ειναι γι’ αυτους που το αιμα ειναι η ζωη που κερδιζεται ή χανεται.
Ειναι για οσους την ασκουν.
Ειναι για τους μαχιμους που ειναι απελπιστικα μονοι.
Στα Επειγοντα.
Στις κλινικες.
Στα χειρουργεια.
Στις ΜΕΘ.
Λαμπρος Λιαπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου